خوب بودیم اما می‌توانستیم بهتر هم باشیم
پژمان درستکار: با شرایط خاص 3 طلا گرفتیم
رحمان عموزاد در المپیک جواب منتقدان را می‌دهد
محسن وظیفه
روزنامه نگار
تیم ملی کشتی آزاد با کسب 5 مدال در 6 وزن که 3 طلا و دو نقره بود، توانست در روز پایانی کاروان ورزشی را بالا بکشد و همین نشان‌دهنده نتیجه نسبتاً خوب تیم ملی کشتی آزاد در این دوره از بازی‌های آسیایی است. اگر چه هنوز نگاه به آینده این تیم کمی نگران کننده است و کسی نمی‌تواند با قاطعیت از طلای المپیک حرف بزند. با این‌حال کادرفنی تیم ملی کشتی آزاد ضمن دفاع از عملکرد تیم در جهانی و بازی‌های آسیایی، اعتقاد دارد که نتیجه هانگژو خوب بوده و با امید به بهتر شدن، تیم مسیر خود را طی می‌کند. پژمان درستکار سرمربی تیم ملی کشتی آزاد شاید الان در تیررس انتقادات قرار گرفته و با وجود همین نتیجه نسبتاً خوب اما بسیاری او را مقصر اصلی در برخی از شکست‌ها می‌دانند. با این‌حال درستکار دلایلی را برای برخی از شکست‌ها مطرح می‌کند که شاید قابل قبول هم باشد.
تیم ملی کشتی آزاد در روز آخر طلاهایی را کسب کرد که به کاروان ایران خیلی کمک کرد.
بار کاروان ایران در بازی‌های آسیایی روی دوش کشتی بود که البته همیشه همین طور است. بچه‌ها با تمام وجود مایه گذاشتند و تنها تیمی که در این بازی‌ها توانست سه طلا کسب کند، تیم ملی کشتی آزاد بود. خداراشکر نتیجه خوبی بود و امیدوارم مردم بپذیرند. مردم بدانند که بچه‌های کشتی چند ماه است به خانه نرفته‌اند و خانواده خود را ندیده‌اند. از قبل جهانی صربستان در اردو بودند. از صربستان بلافاصله بعد از برگشت به خانه کشتی رفتیم و تمرین کردیم و هر چه در توان داشتیم برای ریکاوری گذاشتیم. حالا در این میان کلی هم مشکل داشتیم. مثل به‌هم خوردن زمان خواب و وضعیت آب و هوا که همه چیز را به هم ریخت.
با این حال شما از نتیجه‌ای که به دست آمد، راضی هستید؟
به نظرم خوب کار کردیم. می‌توانستیم بهتر از این هم باشیم اما در مجموع خوب بودیم. در 6 وزن 5 فینالیست داشتیم و این به نظرم خوب بود. ضمن اینکه کل کاروان 13 طلا گرفت که 5 طلا برای کشتی بود و از این 5 طلا هم، سه طلا را کشتی آزاد گرفت.
ولی ظاهراً هم مردم و هم منتقدان راضی نشدند.
اگر پتانسیل اصلی تیم‌های ملی را بخواهید، باید بگویم در آزاد و فرنگی می‌توانستیم ۸ مدال طلا بگیریم. در کشتی فرنگی شاید شرایط سخت‌تر هم بود چون که زمان بسیار کمتری داشتند. شرایط خاصی را داشتیم و با این شرایط از نتایج راضی هستیم.
ولی با توجه به سطح بازی‌های آسیایی این توقع وجود دارد که نتایج بهتر از این باشد.
سطح مسابقات خیلی هم بالا بود. شما کشتی‌گیر مغول را ببینید. کشتی‌گیر بحرین را ببینید. شاید به اسم این کشورها نیاید اما کشتی‌گیران قدری داشتند. ضمن اینکه گفتم فاصله زمانی قهرمانی جهان تا بازی‌های آسیایی خیلی کم بود و در طول ادوار گذشته هیچ وقت اینقدر فاصله کم نبود و با توجه به نتایجی که در صربستان به وجود آمد شاید اگر زمان داشتیم بعد از صربستان در برخی از اوزان مسابقات را برگزار می‌کردیم.
یعنی اگر امکان داشت تیم را تغییر می‌دادید؟
برخی از نتایجی که در صربستان به وجود آمد؛ مطلوب نبود. حالا به هر دلیلی الان مهم نیست اما در برخی از اوزان به لحاظ روانی تیم به هم ریخت. به خاطر همین هم بعد بازگشت از صربستان تیم را به اردو بردیم. سعی کردیم که به لحاظ روانی و جسمانی به شرایطی برسیم که مقابل رقبا حرف برای گفتن داشته باشیم. واقعاً سخت است که در دو هفته دو بار یک کشتی‌گیر را به پیک آمادگی رساند و این از دست ما خارج بود. شاید اگر زمان داشتیم و امکانش بود، در برخی از اوزان تیم را تغییر می‌دادیم.
یکی از بازنده‌های تیم در هانگژو رحمان بود که در جهانی هم باخت؛ این یعنی اینکه شاید بدن او خوب برنگشت.
هنوز هم رحمان را بهترین ۶۵ کیلوگرم دنیا می‌دانم. اول این نکته را در نظر بگیرید که او کشتی‌گیر وزن کم کن است. علاوه بر این به این نکته توجه داشته باشید که در جهانی مقابل موسکایف امتیاز او را ندادند که بازنده بیرون آمد. او کشتی‌گیری است که با طلای قهرمانی جهان به بلگراد رفته بود و توقع داشت که این طلا را بگیرد اما شکست او را به هم ریخت. یکی از کسانی‌که به لحاظ روانی خوب نبود، رحمان بود. اینجا هم ۴ کشتی سنگین گرفت و با توجه به وزن کم کردن‌های زیاد در بدترین موقع ممکن به کشتی‌گیر مغول برخورد کرد. نای کشتی گرفتن نداشت و یک دقیقه و سی ثانیه مانده بود که کشتی تمام شود؛ ۱-۱ جلو بود و یک حادثه باعث آن اتفاق شد. به نظرم طبیعی بود که بعد از کشتی‌های سختی که در جهانی گرفته بود، بدنش افت کند و با یک لحظه غفلت این نتیجه رقم خورد. او بهترین این وزن است و باید سعی کنیم که هم روی مسائل فنی کار کنیم و هم به لحاظ روانی او را آماده کنیم. رحمان می‌تواند در المپیک مدال بگیرد.
ولی انتقادات زیادی از او شد.
رحمان خیلی زود به فرم ایده‌آل بر می‌گردد و جواب همه این انتقادات را می‌دهد.
یکی از خوب‌های تیم ایران در این بازی‌ها یونس امامی بود.
یونس هم در جهانی خوب کشتی نگرفت اما اینجا به لحاظ روانی خیلی خوب بود و زود توانست خودش را جمع کند. بی‌نقص کشتی گرفت و کادرفنی را امیدوار کرد که بتواند سهمیه المپیک را بگیرد. مقتدرانه کشتی گرفت و این برای ما خیلی خوب بود.
درباره حسن یزدانی هم این دیدگاه وجود دارد که رقبای آسانی دارد و در واقع وزن 86 کیلوگرم از رقیب خالی است؛ به همین خاطر هم خیلی راحت طلا گرفت.
هر کشتی‌گیر دیگری جای حسن بود، بعید بود بعد از آن شرایطی که برایش پیش آمد، بتواند این طلا را بگیرد. حسن یزدانی شکست بدی را مقابل رقیبش پذیرا شد و همین او را تحت تأثیر قرار داد اما خدا را شکر که توانست خیلی زود خودش را جمع کند و مثل یک قهرمان واقعی برای مدال طلا بجنگد. حسن یزدانی یک مسابقه حیثیتی در قهرمانی جهان دارد که آن را باخته بود اما با این حال آمد و خیلی خوب کنار تیم ایستاد و این مهم بود.
در وزن 97 کیلوگرم هم به گلیج اعتماد کردید اما نتوانست مدال طلا را بگیرد.
باید قبول کنیم که تاجدالینوف روس که برای بحرین کشتی می‌گیرد در این وزن فوق‌العاده کار می‌کند. او از مجتبی سرتر است و همه خوب‌های دنیا را برده و روز به روز هم بهتر می‌شود. زور مجتبی هم به او نمی‌رسید اما کم کاری نکرد. در مسابقه با رشید سعداله‌اف از مچ پا آسیب دیده بود و با وجود همین مصدومیت هم تا فینال رفت. ضمن اینکه او هم در جهانی شکستی را پذیرا شد که به لحاظ روانی تحملش سخت و اذیت‌کننده بود.
در سنگین وزن هم با وجود حواشی که پیش آمده بود؛ یک طلای ارزشمند گرفتیم.
خیلی این طلای امیرحسین ارزش داشت. زارع روز به روز بهتر می‌شود. فنی‌تر کار می‌کند و پخته‌تر کشتی می‌گیرد. مقتدرانه حریفانش را شکست داد و حتی در فینال هم وقتی با حریف مغولی کشتی گرفت خیلی راحت شکستش داد؛ آن‌هم در شرایطی که تا قبل از این کشتی‌گیر مغول به کسی امتیاز نمی‌داد.
حالا با پایان بازی‌های آسیایی همه منتظر هستند که برای المپیک چه تصمیماتی می‌گیرید و آیا کشتی آزاد می‌تواند در المپیک طلا بگیرد یا نه؟
خیلی زود است که از الان بخواهم درباره المپیک حرف بزنم. هنوز کارهای مهمی را داریم که باید انجام بدهیم تا نوبت به المپیک برسد.
یکی از کارهای مهم کسب سهمیه است. در وزن 57 کیلوگرم سهمیه المپیک را نگرفتیم و اینجا هم عملکرد ناامیدکننده‌ای داشتیم.
خب در وزن 57 کیلوگرم ضعف داریم. به امروز و دیروز هم مربوط نمی‌شود و مدت‌هاست که در این وزن با مشکل جدی روبه‌رو هستیم.
و شاید نتوانیم حتی سهمیه المپیک را در این وزن بگیریم.
خب کار سختی داریم. خیلی در این وزن مشکل داریم. خیلی از مهره‌ها را امتحان کردیم. در قهرمانی جهان و بازی‌های آسیایی از میلاد والی‌زاده و ابراهیم خواری استفاده کردیم که 18 و 19 ساله هستند. هر دو وزن کم کن نیستند و امید زیادی دارم که بتوانند در این وزن اوج بگیرند اما این نیاز به گذر زمان دارد.
با این‌حال به المپیک امید دارید؟
من همیشه به آینده امید داشتم اما گفتم تا المپیک کارهای زیادی داریم. باید اول تکلیف چرخه را مشخص کنیم. سال المپیک است و برخی از اوزان المپیکی نیستند و در برخی از اوزان سهمیه نگرفتیم. باید راه رسیدن به المپیک را بچینیم و بعد درباره اتفاقاتی که در المپیک رخ می‌دهد حرف بزنیم.