نیوکاسل مدعی جدی صعود از گروه مرگ
کلاغ‌ها در حال اوج گرفتن
محسن ذاکری
روزنامه‌نگار
اشتباه تاکتیکی لوییس انریکه باعث شد پاری‌سن‌ژرمن هم از نظر تاکتیکی و هم بدنی مقابل نیوکاسل کم بیاورد و متحمل باخت سنگین ۴ بر یک در هفته دوم لیگ قهرمانان شود. سیستم 4-2-4 اصلاً برابر چینش 3-3-4 ادی هاو در تیم لیگ‌برتری جواب نداد و این نتیجه تحقیرآمیز به بار آمد. نیوکاسل با چهار امتیاز تیم اول گروه F است و پاری‌سن‌ژرمن، میلان و دورتموند به ترتیب با سه، دو و یک امتیاز در رده‌های بعدی هستند.
مربی اروپایی
وقتی نزدیک به دو سال قبل هاو را برای مربیگری نیوکاسل انتخاب کردند، انتقاداتی شد. او قطعاً مربی بااستعدادی است اما کلاغ‌ها با پول زیاد و انگیزه فراوان شاید کسی را می‌خواستند که تجربه لیگ قهرمانان داشته باشد. به هرحال او در نخستین بازی خانگی لیگ قهرمانان پاسخ قاطعی به منتقدان داد. او تمام برنامه‌هایش را اجرا کرد، از تیمش خواسته بود از بالا پرس کنند و خط میانی میهمان را از کار بیندازند ضمن اینکه به سرعت و خلاقیت مثلث حمله‌اش اتکا داشت. اتفاقی نبود که دو تا از چهار گل نیوکاسل روی ضدحمله زده شد و اگر درخشش جانلوییجی دوناروما نبود گل پنجم را هم می‌زدند.
آن طرف زمین هم محکم بودند و مثل یک تیم منسجم هیچ وقت خطر جدی احساس نکردند. هاو همیشه مربی خوبی در داخل بوده و مثل اینکه قرار است بزودی جزو نخبگان قاره باشد.
شکست آشکار
عجیب بود که مربی سابق بارسلونا از چهار مهاجم استفاده کرد. دو هافبک جوان تیم مانوئل اوگارته و وارن زایر امری در خط میانی حرفی برای گفتن نداشتند و هیچ یک از بازیکنان هجومی برای گرفتن توپ به عقب بر نمی‌گشتند. در کار دفاعی هم یارای برابری با حملات نیوکاسل را نداشتند. انریکه می‌توانست بین دو نیمه سیستم را تغییر دهد و یکی از مهاجمان را بیرون بکشد مثلاً راندال کولو موآنی و یک هافبک بیاورد اما اصرار داشت و پاریس در یک سوم دفاعی خود آسیب پذیر ماند ضمن اینکه تنها گل‌شان را هم یک بازیکن دفاعی زد. این یک شکست آشکار برای مربی اسپانیایی بود.
شب فوق‌العاده
عده‌ای بازگشت نیوکاسل به جمع بزرگان فوتبال اروپا را فقط به دلیل پول می‌دانند اما نمی‌توان انکار کرد انتظار ۲۰ ساله نتیجه داده است و دن برن و شان لانگستاف که هر دو از کودکی طرفدار نیوکاسل بودند، شب فوق‌العاده‌ای را پشت سر گذاشتند. برن با این قامت و جثه ریز در این تیم ناهماهنگ است اما در دفاع چپ می‌درخشد. او باهوش است و بی‌نقص تکل می‌رود و برابر عثمان دمبله که به ندرت از دفاع میزبان عبور کرد، این را ثابت کرد. لانگستاف حتی بهتر بود و در خط میانی سه نفره تیمش همه کار کرد. تکل‌ها و مداخلاتش کاملاً مؤثر بود و پاس‌های خوبش فضاسازی می‌کرد. هر دو هم موفق به گلزنی شدند.
چهار مهاجم پاریس
چهار مهاجم پاریس را نمی‌توان به خاطر تاکتیک غلط مربی شان سرزنش کرد. خط تغذیه آنها مسدود شده بود و به آنها گفته شده بود در یک سوم دفاعی حریف بمانند و منتظر فرصتی برای استفاده از لغزش مربع دفاعی نسبتاً کندتر میزبان باشند. اما این برنامه جواب نداد و پاریس در عقب زمین جواب نداد در این صورت مهاجمان باید بر می‌گشتند، کاری که هیچ یک نکردند. دمبله میل به دریافت توپ در خط میانی داشت و امباپه می‌خواست به وسط حرکت کند، گونچالو راموس و کولو موآنی هم ساکن و بی‌خاصیت بودند. وقتی هم نیوکاسل کم می‌آورد، به اندازه کافی طراوت برای حمله به میزبان را نداشتند و دمبله به تنهایی چهار موقعیت را از دست داد. آیا انریکه واقعاً باید از چهار مهاجمش در این بازی مهم استفاده می‌کرد؟
نوجوان آینده دار
پاریس در این بازی نکات مثبتی داشت. دوناروما چند سیو خوب داشت، اشرف حکیمی سرعت آنتونی گوردون را کنترل کرد و ویتینیا با ورود به زمین میل به توپ زیادی داشت اما شاید بهترین بازی را زایر امری ۱۷ ساله انجام داد. به او کار سختی سپرده بودند و باید در کنار اوگارته مقابل سه هافبک باتجربه نیوکاسل در یک بازی سخت لیگ قهرمانان قرار می‌گرفت. او توانست کارهایی در وسط زمین انجام دهد، زیر فشار بهتر از هم تیمی‌هایش بود و می‌توانست در نیمه اول یک گل عالی بزند. بهترین لحظه او هم پاس گلش به لوکاس هرناندس بود.
اشتباه تأثیرگذار
مارکینیوش قبلاً هم از این کارها کرده. در مارس ۲۰۲۲ به کریم بنزما پاس داد تا بازگشت حماسی رئال مادرید کامل شود. مدافع برزیلی و کاپیتان پاریس گزینه‌های زیادی برای پاس دادن نداشتند اما بدترین را انتخاب کردند و در دقیقه ۱۷ تیمش گل اول را از میگل آلمیرون دریافت کرد. این اشتباه نه تنها به نیوکاسل برتری داد بلکه هواداران را وحشی کرد که از مالکیت توپ پاریسی‌ها در آن برهه کلافه شده بودند. پاریس در بیشتر این بازی تیم دوم زمین بود اما اشتباه مارکینیوش راه را برای این تیم آسان کرد.