نیمار هم مثل رونالدو به پایش فکر می‌کند
بزیک: خدا را شکر بنزما نیامد
امروز و فردا نمایندگان کشورمان در لیگ قهرمانان آسیا دومین بازی‌شان را برگزار می‌کنند. با توجه به نتایجی که در روز اول این مسابقات بخصوص برای دو تیم پرسپولیس و سپاهان رقم خورد حالا آنها چاره‌ای جز پیروزی مقابل تیم‌های پرستاره حوزه خلیج‌فارس ندارند. ادموند بزیک پیشکسوت فوتبال کشورمان بر این باور است که از الان نمی‌توان درباره سرنوشت تیم‌ها اظهارنظر دقیقی داشت و شرایط جسمی و روحی بازیکنان نتیجه را رقم می‌زند.
جعفر برزگر
روزنامه نگار
الاتحاد بدون فوق ستاره‌اش یعنی کریم بنزما به اصفهان آمد.
هیچ فوتبالیستی دوست ندارد که حتی بازیکن رقیبش مصدوم شود اما به هر حال این اتفاق خوبی برای سپاهان بود و باید خدا را شکر کرد که او به این بازی نرسید. بنزما تا سال قبل در لالیگا و بهترین تیم دنیا بازی می‌کرد و حضورش می‌توانست بار فنی الاتحاد را افزایش دهد.
البته برای بازیکنان سپاهان هم می‌توانست انگیزه ایجاد کند.
حتماً اینطور می‌شد اما فراموش نکنیم بنزما بازیکنی است که هر لحظه می‌تواند نتیجه را تغییر دهد و به نظرم نبودش بهتر از بودنش است.
اما نیمار با الهلال برای تقابل با نساجی می‌آید.
همه می‌دانیم که نیمار چه بازیکن باکیفیت و تکنیکی‌ای است. معمولاً مچ پای او مصدوم بوده و از آنجا که زمین ورزشگاه آزادی اجازه فوتبال روی زمین را نمی‌دهد، نیمار هم مثل رونالدو به فکر سلامت پایش خواهد بود و به خاطر یک بازی خودش را به دردسر نمی‌اندازد.
اما النصر روی همین زمین دو گل به پرسپولیس زد.
پرسپولیس قبل از آن بازی به دلیل حضور رونالدو خیلی دچار حاشیه شد و بازی بچه‌های پرسپولیس هم تحت تأثیر حضور این فوق ستاره قرار گرفت. باید قبول کنیم که تیم‌های عربستانی باتوجه به هزینه‌هایی که انجام داده‌اند شرایط بهتری نسبت به تیم‌های ما دارند. اما باز هم همه چیز به شرایط روز بازی بازیکن دارد.
خیلی‌ها غیبت تماشاگران و زمین استادیوم آزادی را دلیل باخت پرسپولیس می‌دانند، در حالی که النصر هم روی همان زمین بازی کرد.
شک نکنید حضورهواداران پرسپولیس تأثیرگذار می‌بود. شاید اگر زمین بازی کیفیت خوبی داشت پرسپولیس نمی‌باخت و حتی برنده هم می‌شد اما بدون تماشاگر بودن بازی‌ها، روح فوتبال را از لیگ ما گرفته و از آنجا که با این شرایط فقط تیم‌های پرسپولیس و استقلال متضرر می‌شوند خیلی بهتر است که در شهر دیگری بازی کنند.
در روزهای گذشته آنقدر به این فوق ستاره‌ها پرداختند که توجه زیادی به تیم الدحیل نشده است.
به هر حال تا حدودی طبیعی است. چون حضور این بازیکنان باعث می‌شود که بیشتر نگاه‌ها و تبلیغات سمت آنها برود. باید قبول کنیم که پرسپولیس در میان نمایندگان کشورمان در یکی از سخت‌ترین گروه‌ها قرار دارد. البته همین که آنها در چند سال اخیر دو مرتبه به فینال رسیده‌اند هم برای حریفان‌شان یک تیم مدعی و قدرتمند به حساب می‌آیند.
از آنجا که نساجی از سال حضورش در لیگ قهرمانان بوده، فشار روانی کمتری را حس می‌کند.
با شما موافقم.
بعضی‌ها می‌گویند این فوق ستاره‌ها به مرحله بازنشستگی رسیده‌اند.
من اصلاً قبول ندارم. چطور می‌شود بازیکنانی که تا همین چندماه پیش در تیم‌های منچستر و رئال و پاری‌سن‌ژرمن بازی کردند و سابقه قهرمانی‌های متعدد در چمپیونزلیگ را دارند بازنشسته بدانیم. ضمن اینکه با حضور این بازیکنان سطح لیگ قهرمانان آسیا نسبت به قبل بالاتر رفته است.
سؤال آخر درباره تیم امید. قبل از بازی‌ها می‌گویند که باشگاه‌ها باید تعامل داشته باشند اما حالا می‌بینیم که فدراسیون از سرمربی تیم امید می‌خواهد که بازیکنان پرسپولیس را برای حضور در لیگ قهرمانان آسیا به قطر بفرستد.
این مسأله برمی‌گردد به مدیریت کدخدا‌منشی. اگر قرار است اینطوری باشد، یک تیم را جمع کنند و اجازه حضور بازیکنانش را در لیگ ندهند و فقط در تورنمنت‌ها حاضر شود. من شنیده‌ام تیم امید الان برای این بازی 13 بازیکن دارد. واقعاً این اتفاق برای فوتبال ما با این همه استعداد خیلی زشت است.