در حافظه موقت ذخیره شد...
والیبال ایران و کمی دلخوشی
روزنامه نگار
تیم ملی والیبال ایران پس از مدت‌ها که روی دور ناکامی بود توانست با پیروزی مقابل چین، قهرمان شود. این قهرمانی در شرایطی رقم خورد که حریف اصلی ایران یعنی ژاپن با تیم دوم خود به هانگژو آمده بود و در نیمه نهایی مغلوب چینی‌ها شد و رنگ فینال را ندید. هر چند ژاپنی‌ها پیش از این ثابت کرده بودند که می‌توانند چندین تیم ملی با کیفیت بالا داشته باشند. مصداق این مسأله پیروزی سانتوری ژاپن مقابل شهداب یزد در جام باشگاه‌های آسیا است. سانتوری هیچ ملی‌پوشی در اختیار نداشت اما در تیم شهداب بازیکنانی همچون سعید معروف، امیر غفور، میثم صالحی، شهروز همایونفر و... بازی می‌کردند و با وجود این همه ستاره مقابل تیم ژاپنی حرفی برای گفتن نداشت.
طبق روال چند وقت اخیر، برخی که از شکست‌های تیم ملی والیبال چندان ناراحت نمی‌شوند تلاش خواهند کرد قهرمانی این تیم در هانگژو را زیر سؤال ببرند و چه بهانه‌ای بهتر از اینکه تیم اصلی ژاپن غایب بود. ای کاش حداقل در خصوص تیم ملی تا این حد نامهربانی‌‌ها رخ نمی‌داد و نگاه ملی به این تیم می‌شد. انتقاد می‌تواند سازنده باشد به شرط اینکه در آن هیچ غرض‌ورزی وجود نداشته باشد. بخصوص در این برهه که تیم ملی والیبال بلافاصله از هانگژو راهی برزیل می‌شود تا در رقابت‌های انتخابی المپیک شرکت کند و لازم است که به هر نحو ممکن از این تیم حمایت شود.
بالا نبردن انتظارات جامعه یکی از مهم‌ترین اقداماتی است که می‌تواند در مسابقات انتخابی المپیک، کمک حال تیم ملی والیبال باشد. قطعاً شانس اینکه این تیم به صورت مستقیم سهمیه المپیک کسب کند بسیار کم است چه بسا اینکه در گذشته هم تیم ملی والیبال با بازیکنانی همچون سعید معروف و امیر غفور و... نتوانسته بود سهمیه المپیک را در رقابت‌های انتخابی که به صورت جهانی برگزار می‌شد کسب کند اما شاگردان عطایی پتانسیل این را دارند که در برزیل حریف آسانی برای رقبای‌شان نباشند؛ به شرط اینکه هم کادرفنی تیم ملی و هم اهالی والیبال ایران در جهت آرامش این تیم گام بردارند.
والیبال موفق‌ترین رشته ورزشی گروهی ایران است. نتایج اخیر تیم‌های ملی بسکتبال و هندبال ایران که هر دوی آنها از مربیان خارجی استفاده می‌کنند گواه این مسأله است. کسانی که این روزها برای تیم ملی، نام مربیان خارجی را ردیف می‌کنند کافی است نگاهی به وضعیت تیم‌های هندبال و بسکتبال بیندازند.
در روزهایی که والیبال ایران به جهت در پیش بودن انتخابات ریاست فدراسیون، پرتلاطم است باید مراقب بود تیم ملی اسیر این تلاطم‌ها نشود؛ در غیر این صورت والیبال ایران بزودی سرنوشتی همچون بسکتبال خواهد داشت.