در حافظه موقت ذخیره شد...
هانگژو، پارادایز ناشناخته
روزنامه نگار
پارادایز سرزمین آرزوهاست؛ یک مدینه فاضله که تعبیر از یک بهشت واقعی و حقیقی است. آنجا که به سرزمین‌های زمینی بهشتی این واژه پرطمطراق اطلاق می‌شود. بنابراین وقتی در بدو ورود به هانگژو میزبان بازی‌های آسیایی با جمله «به پارادایز خوش آمدید» از شما استقبال می‌شود، غافلگیر می‌شوید. بهشتی که البته نشانه‌های آن در مسیر نسبتاً طولانی شانگهای به هانگژو هویداست. از قطار برقی فوق پرسرعت که با سرعت نور حرکت کرده و فاصله 400 کیلومتری را در 40 دقیقه طی می‌کند گرفته تا جنگل‌های سرسبز و انبوه که در آن ذره‌ای از آلودگی و زباله خبری نیست و البته هوای فوق پاک که نفس کشیدن را برای شما آسان می‌کند. به اندازه‌ای پاک که ریه‌های شما که در تهران آلوده سالیان سال به دود و سرب و ناپاکی عادت کرده، غافلگیر می‌شوند!
هانگژو البته برای پارادایز بودن چند ویژگی جذاب دیگر هم دارد. شهر بدون کربن که در آن اثری از کوچک‌ترین ناخالصی در آسمان نیست. گویی در وسط یک بهشت سرسبز زندگی می‌کنید که در آن هیچ اثری از خودرو نیست. چینی‌ها برای پاکسازی هوای هانگژو و پسوند «بدون کربن» برنامه‌ریزی دقیقی داشته‌اند. اکثر خودروهای این شهر هیبریدی هستند و اگر در شهر خودرویی بنزینی دیده شود، آخرین مدل‌ها و به‌روزترین و با حداقل میزان تولید کربن هستند. حتی میزبان در مراسم افتتاحیه به منظور جلوگیری از تولید کربن مراسم آتش‌بازی نداشت. در سراسر شهر اثری از پمپ بنزین نیست و به جای آن ایستگاه‌های شارژ باتری ماشین‌های هیبریدی و برقی به وفور دیده می‌شود. چینی‌ها حتی استعمال دخانیات را نیز محدود کرده‌اند و تنها در مناطق مخصوص می‌توان سیگار آتش زد و آتش به اختیاری در سطح شهر مجاز نیست. اگرچه توریست‌ها و مسافران این روزهای هانگژو آتش به اختیار این قانون را تغییر داده‌اند!
هانگژو برخلاف نامش یک شهر قدیمی است که قدمت ابنیه‌های تاریخی‌اش به 770 سال پیش می‌رسد. عبور یک رودخانه بزرگ از میان شهر که به دریای چین در حاشیه شانگهای ختم می‌شود، سبب شده تا در جای جای شهر شاهد پل‌های ریز و درشت باشیم. تعداد پل‌های احداث شده در هانگژو به اندازه‌ای زیاد است که بیشتر از خیابان شما شاهد پل در این شهر هستید و به نوعی سطح رودخانه با پل پوشانده شده! نزدیک به 22 هزار پل در هانگژو وجود دارد که این شهر را بدل به شهر پل‌ها کرده. پل‌های هانگژو به تعبیر ساکنین این شهر شما را به آرزوهای‌تان می‌رسانند. آنچه به نوعی در شعار بازی‌ها نیز مستتر شده.
آب و هوای هانگژو بواسطه همجواری با یک رودخانه عظیم‌الجثه شرجی است به گونه‌ای که در طول شبانه‌روز سطح شهر را مه غلیظی پوشانده و برج‌های سر به فلک کشیده همیشه در مه گم شده‌اند. هانگژو با توجه به مختصاتش البته شهر گرانی است. شهری لاکچری که در آن خبری از پدیده‌های اقتصادی و ارزان قیمت نیست و شما در آن برای هر کاری باید حسابی دست به جیب شوید؛ از خرید یک بطری آب معدنی ساده گرفته تا کرایه تاکسی.
در سطح شهر البته به وفور نماد بازی‌ها، لوگو و شعار بازی‌ها به چشم می‌خورد تا هانگژو کاملاً شکل و رنگ بازی‌های آسیایی بگیرد. میزبانی که تمامی تمهیدات را در نظر گرفته تا میهمانان بازی‌ها خود را در یک پارادایز واقعی ببینند. پارادایزی که البته تمامی مختصات یک پارادایز زمینی را دارد؛ تمیز، لاکچری، پاک و البته فوق گران!