پایان ناامید‌کننده تیم ملی کشتی آزاد در قهرمانی جهان
یک طلا و دیگـر هیــچ
محسن وظیفه
روزنامه‌نگار - بلگراد
تیم ملی کشتی آزاد ایران برای دومین سال پیاپی به عنوان نایب قهرمانی رسید تا باز هم کارش را در مسابقات قهرمانی جهان با ایستادن در کنار آمریکا پایان ببخشد. این در حالی است که ترکیب این تیم یکی از بهترین تیم‌های تاریخ کشتی ایران بود. حضور ۸ کشتی‌گیر عنوان‌دار جهان و المپیک در ترکیب ۱۰ نفره تیم نشان از این داشت که این تیم بتواند قهرمانی را تکرار کند اما نتایج تیم ملی بسیار غم‌انگیز پیش رفت. به خصوص با توجه به تغییرات زیادی که در ترکیب تیم ملی کشتی آزاد آمریکا رخ داده بود و این تیم تعدادی از قهرمانان مطرح خود از جمله توماس گیلمان، دایتون فیکس، جردن باروفس، جی دن کاکس و گیبل استیوسون را در اختیار نداشت اما با این‌حال کشتی ایران نتوانست قهرمانی را از دست این تیم خارج کند و به خانه بیاورد. آمریکا با وجود همراه نداشتن یک جین قهرمان، یک روز قبل از اتمام رسمی مسابقات و با ۳۰ امتیاز اختلاف نسبت به تیم ملی کشتی آزاد کشورمان قهرمان شد. مشخص نیست که اگر آمریکا با تمام نفراتش می‌آمد چه اتفاقی رخ می‌داد و با چه اختلاف امتیازی قهرمان جهان می‌شد؟ تمام کشتی ایران در این روزها درگیر این است که کامران قاسمپور مصدوم شد و نیامد اما آمریکا نیمی از تیمش را کنار گذاشت و آمد و نفرات جانشین هم اغلب خوب کار نکردند ولی قهرمانی آنها نه تنها متزلزل نشد بلکه محکمتر هم شد. تیم ملی کشتی آزاد در مسابقات قهرمانی جهان که فقط یک ماه از سرمربیگری پژمان درستکار می‌گذشت به سه مدال طلا رسید اما حالا بعد از دو سال این تیم یک مدال طلا کسب کرده. البته سال گذشته هم دو مدال طلا کسب کرده بود و این نشان می‌دهد که تیم ملی کشتی آزاد هر چه جلوتر می‌رود به جای بهتر شدن نتایج و کیفیت تیم، اوضاع بدتر می‌شود.
اثرات تیم غلام
مشخص نیست که علیرضا دبیر برای بهبود اوضاع چه تصمیمی دارد اما آنچه مشخص است تیم ملی کشتی آزاد حال و روز خوبی ندارد و باید این نتایج را ادامه سومی در قهرمانی آسیا دانست که یکی از بدترین نتایج تاریخ کشتی ایران بود. شاید اگر قرار باشد که این تیم با همین فرمان جلو برود، اوضاع در بازی‌های المپیک بدتر هم شود. هر چند که همین الان هم بازی‌های آسیایی را در پیش دارد و مشخص نیست که این تیم خسته قرار است چه کاری در چین انجام بدهد. ظاهر ماجرا این است که هر چه جلوتر می‌رود اثرات کار غلامرضا محمدی در تیم ملی کشتی آزاد بیشتر از بین می‌رود و نقاط ضعف هم بیشتر مشخص می‌شود.
شروع خوب؛ پایان بد
تیم ملی کشتی آزاد در جهانی بلگراد خوب شروع کرد و در چهار وزن صاحب یک طلا و دو نقره شد اما پایان کار تیم ایران چندان خوشایند نبود و در شش وزن دیگر بدون فینالیست ماند و همین باعث شد تا انتقادات از این تیم افزایش پیدا کند. در شش وزن دوم 4 نفر صاحب مدال طلا و برنز جهان بودند و چندین سال است که دوبنده تیم ملی را به تن می‌کنند اما در دو وزن نفرات تیم ملی برای اولین بار به مسابقات آمدند. سؤال مهمی که کادرفنی باید جواب بدهد این است که در این مدت چه کاری با یونس امامی، محمد نخودی، مجتبی گلیج و رحمان عموزاد انجام داده است؟ چرا پیشرفتی در عملکرد این کشتی‌گیران دیده نمی‌شود؟ مجتبی گلیج دو سال پیش در نروژ در 5 ثانیه مانده به پایان کشتی به اسنایدر باخت و در بلگراد هم در مصاف با سعداله‌اف ناآماده در 5 ثانیه مانده به پایان کشتی در حالی که پیش بود، ضربه فنی شد. چه زمانی قرار است که این مشکلات رفع شود؟
ZOOM
بازنده مقابل روسیه و آمریکا
شاید تعداد مدال‌ها عملکرد تیم ملی را خیلی بد نشان ندهد اما با این‌حال انتقادت از نتایج تیم ملی خیلی زیاد بوده و همه اعتقاد داشتند که این تیم باید بهتر کار می‌کرد. دلیل این انتقادات هم شکست‌های متعدد در مصاف با کشتی‌گیران روسیه و آمریکا بوده. در 9 وزن کشتی‌گیران آزادکار 6 بار با روسیه و آمریکا برخورد کردند که در هر ۵ مسابقه شکست برای ایران ثبت شد. امیر‌محمد یزدانی، حسن یزدانی و امیرعلی آذرپیرا مقابل سه کشتی‌گیر آمریکایی زین رتفورد، دیوید تیلور و زاهید والنسیا شکست خوردند. یونس امامی، مجتبی گلیج و محمد نخودی هم در مصاف با سیداکوف، سعداله‌اف و عثمان‌اف روس شکست خوردند. این شکست‌ها بیش از همیشه انتقاد را متوجه کادرفنی کرده که در اردوی تیم ملی چه می‌گذرد؟ سه شکست هم مقابل کشتی‌گیران روس داشتیم که برای سایر کشورها کشتی می‌گیرند. مثل شکست رحمان عموزاد مقابل موسکایف که برای مجارستان کشتی می‌گیرد. یونس امامی مقابل ختاگ تسابلوف که برای صربستان کشتی می‌گیرد و میلاد والیزاده که مقابل آباکاروف که دوبنده آلبانی را به تن کرده است. این نشان می‌دهد که کشتی ایران نه تنها به روس‌های اورجینال باخته بلکه در مقابل روس‌های فیک هم حرفی برای گفتن نداشته است.