در حافظه موقت ذخیره شد...
سایه بداخلاقی روی انتخابات فدراسیون
روزنامه نگار
در ورزش ایران یکی از مهمترین چالشهایی که همیشه وجود داشته انتخابات فدراسیونها بوده و هر بار که انتخابات یک فدراسیون برگزار شده حرف و حدیثهای زیادی پیرامون آن به وجود آمده است. بارها شاهد بودیم برخی از کاندیداهای ریاست فدراسیون برای اینکه بتوانند در انتخابات پیروز شوند چشمانشان را روی اخلاق و انصاف بستهاند و برای رسیدن به هدفشان تلاش کردند رقبا را با نسبت دادن انواع تهمتها به آنها از میدان به در کنند.
نشستن روی صندلی ریاست فدراسیون آنقدر برای برخی افراد اهمیت دارد که انگار اگر به آن دست پیدا نکنند دیگر هیچ شانس موفقیتی در زندگی برای خود متصور نیستند. در این میان آنها به استفاده ابزاری از بیرونماندههایی که مترصد فرصتی بودند تا به اهداف خود در فدراسیون مربوطه دست پیدا کنند میپردازند. غبارآلود کردن فضای انتخابات و به خصوص مصاحبههای انتقادی علیه مسئولان سابق فدراسیون بخشی از وظایف آنها است. این بداخلاقی در میان رؤسای فدراسیونهایی که قصد دارند بار دیگر کاندیدای فدراسیون شوند هم دیده میشود. سوءاستفاده از جایگاه حقوقی و برگزاری جلسات مختلف با رؤسای هیأتها باعث میشود شرایط نابرابری میان آنها و دیگر کاندیداها ایجاد شود.
در انتخابات تعدادی دیگر از فدراسیونها هم بداخلاقیها به شکل دیگری بوده است. برخی از کاندیداها که در یک فضای سالم انتخاباتی شکست خوردند این شکست را به مسائل دیگری ربط میدهند و کاندیدای پیروز را مورد هجمه قرار میدهند. جالب اینکه همه آنها چه کاندیداهایی که در انتخابات فدراسیونها شکست میخورند و چه کاندیداهایی که پیروز انتخابات میشوند عنوان میکنند که هدف آنها خدمت به ورزش است و به همین دلیل کاندیدا شدهاند؛ اما اینکه برای خدمت به ورزش میان آنها دعوا میشود اتفاقی عجیب محسوب میشود.
اگر بداخلاقیها و تهمتها درانتخابات فدراسیونها رخ نمیداد نتایج برخی از مجامع انتخاباتی فدراسیونها تغییر میکرد. ورزش کشور نیازمند رؤسای فدراسیونهایی است که در یک فضای سالم و به دور از هجمهها انتخاب شوند. در این میان اعضای مجامع انتخاباتی فدراسیونها هم باید مراقب باشند تا تحت تأثیر این هجمهها قرار نگیرند و البته به متشنج شدن فضای انتخاباتی کمک نکنند. سرنوشت رشتههای ورزشی که میتواند از عرش به فرش یا بالعکس باشد در دست همین اعضای مجامع است و وظیفه سنگینی به آنها سپرده شده است.
تجربه ثابت کرده بسیاری از رؤسای فدراسیونها که تا پیش از انتخابات مدام علیه رقبا مصاحبه میکردند یا زمینه را برای رقابت نابرابر ایجاد میکردند در نهایت نتوانستند عملکرد موفقی در فدراسیونهای تحت مدیریت خود داشته باشند. باید امیدوار بود تا از این پس بیاخلاقی در فضای ورزش کشور و به خصوص انتخابات فدراسیونها رخ ندهد. چرا که هر اتفاقی غیر از این رخ دهد دود آن به چشم ورزش قهرمانی خواهد رفت.