قدر نگاه ویژه رئیس جمهور را بدانید
این فوتبال چند آزادی متفاوت می‌خواهد
اکبر منتشلو
روزنامه نگار
حجت‌الاسلام سید ابراهیم رئیسی رئیس جمهور کشورمان در آیین تجلیل از قهرمانان و مدال‌آوران ورزش که در سالن اجلاس سران تهران برگزار شد، با اشاره به ایجاد یک مجموعه ورزشی بزرگ و مجهز درتهران تأکید می‌کند: «من برای ساخت یک ورزشگاه آبرومند، جامع و کامل که در شأن و منزلت ورزشکاران و قهرمانان ملی باشد و بتواند از میهمانان خارجی میزبانی کند، کاملاً موافق هستم. معتقدم باید ساخت یک مجموعه ورزشی مجهز در تهران شکل بگیرد و لازم است این موضوع دنبال شود؛ حتی با وجود اینکه هزینه دارد ولی انجام این کار هزینه نیست و سرمایه‌گذاری خواهد بود. اگر بتوانیم یک مجموعه ورزشی آبرومند در شأن ورزش و قهرمانی ملت بزرگ ایران در تهران شکل بدهیم، حتماً باید این کار را دنبال کرد و بنده هم قطعاً با این کارموافق هستم.» با بی‌مهری‌های زیادی که طی سال‌های گذشته نسبت به ورزش و بخصوص فوتبال وجود داشته و معمولاً فوتبال فقط به ابزاری دست سیاست‌مداران تبدیل شده بود، این نگاه رئیس‌جمهور کشورمان بسیار ارزشمند و قابل تقدیر است. آنچه امروز جناب آقای رئیسی به آن فکر می‌کند، شاید بایستی سال‌ها پیش درباره آن اقدام می‌شد که نشده است و حالا که قراراست این اتفاق رخ دهد، قطعاً سرمایه بزرگی برای ورزش کشورمان و بخصوص فوتبال خواهد بود.
چند سال پیش یکی از دوستانم مدتی را در برزیل گذراند و بعد از بازگشت به کشور، با اوهم صحبت شدم. برای یک خبرنگار ورزشی و آن هم فوتبال به طور حتم سؤالاتم از این دوست مشخص بود. دوست من در کشوری زندگی کرده بود که فوتبال محبوب‌ترین ورزش در آن کشور است. برزیل را مهد فوتبال می‌دانند و شهرت بسیاری به خاطر فوتبالیست‌های خود دارد. برزیل موفق‌ترین تیم ملی فوتبال در تاریخ جام‌های جهانی فوتبال با پنج قهرمانی طی سال‌های ۱۹۵۸، ۱۹۶۲، ۱۹۷۰، ۱۹۹۴ و ۲۰۰۲ و موفق‌ترین تیم در جام کنفدراسیون‌ها با چهار قهرمانی است. برزیل تنها کشوری است که در تمام جام‌های جهانی بدون غیبت حضور داشته است. در حرف‌های دوستم نکته بسیار مهمی وجود داشت، تعریف می‌کرد در شهری که حضور داشته مردم آن شهر بیش از حد به فوتبال علاقه‌مند بوده‌اند و اتفاقاً بازیکنان بزرگی هم از آن شهر به فوتبال معرفی شده بودند. از اودرباره شگفتی که در آن شهر دیده بود سؤال کردم، جالب بود که جواب دوستم یک جمله بود، او بیان می‌کرد که برای رسیدن به اولین ورزشگاه و زمین فوتبال در هر نقطه‌ای از شهر که بودی، فقط 5 تا 10 دقیقه پیاده‌روی کافی بود. جان کلام دوستم این بود شهری که در آن ساکن بوده چندین ورزشگاه کوچک فوتبال داشته است به طوری که وقتی از پنجره خانه‌اش به بیرون نگاه می‌کرده به‌راحتی چند ورزشگاه را در اطراف خانه می‌دیده است. به همین جهت جوانان برای فوتبال بازی کردن به‌راحتی به ورزشگاه و زمین دسترسی داشتند. خودش به چند ورزشگاه و زمین فوتبال سرزده بود، ظرفیت ورزشگاه‌ها بین 1500 تا نهایتاً 5000 نفر بوده، اما تعداد آنها آنقدر زیاد بوده که فوتبال درهمان ورزشگاه جان می‌گرفته است.
امروز نگاه رئیس‌جمهور کشورمان به ورزش و فوتبال بسیار ارزشمند است، اما فوتبال برای توسعه، ترقی و تربیت استعدادهایش به ورزشگاه‌های کوچک در سطح شهرهای بزرگ بخصوص پایتخت با دسترسی‌های آسان نیاز دارد. اگراین نگاه با حمایتی که رئیس‌جمهور کشورمان از ورزش دارد، آمیخته شود، به طور حتم شاهد اتفاقات بسیار خوبی در فوتبال خواهیم بود. متأسفانه باید اقرار کنیم که شهرهای بزرگ در شکوفایی استعدادهای فوتبال در این شهرها که البته کم هم نیستند، در سال‌های اخیر کمترین نقش را داشته‌اند و اولین دلیل این موضوع را باید در نداشتن ورزشگاه‌هایی با ظرفیت مناسب و قابل دسترس دانست. علیرضا جهانبخش، مهدی طارمی، سردار آزمون و خیلی‌های دیگر که امروز فوتبال کشورمان به آنها افتخار می‌کند، همگی در شهرهایی شکوفا شده‌اند که محیط مناسبی برای رشد فوتبال وجود داشته است. اما فوتبال پایتخت که سال‌ها استعدادهایی را به فوتبال معرفی کرده است، حالا به‌دلیل نداشتن ورزشگاه‌های مناسب، سهمی در این فوتبال ندارد.