در حافظه موقت ذخیره شد...
یک روند منطقی
روزنامه نگار
بازی در بلغارستان برای تیم ملی ایران یک امتیاز ویژه داشت؛ بالاتر رفتن سطح کیفی بازی‌های تدارکاتی. این ارتقای سطح البته در مقایسه با بازی‌های قبلی تیم امیر قلعه‌نویی است و نه در حد استانداردهای مسابقاتی که رقبای بزرگ آسیایی برای تدارک تیم‌های خود در نظر می‌گیرند.
بلغارستان تیمی قدرتمند در اروپا به شمار نمی‌رود اما تحت هر شرایطی یک حریف قابل احترام اروپایی برای آماده‌سازی هر تیمی از جمله تیم ایران، می‌تواند به حساب آید. بلغارستان در گروه خود در انتخابی جام ملت‌های اروپا 2024 در قعر جدول و پایین‌تر از تیم‌های مجارستان، صربستان، مونته‌نگرو و لیتوانی قرار دارد و این یعنی آنها از روزهای خوب فوتبال ملی خود کاملاً به دور هستند. با این حال، همین که تیمی در کوران مسابقاتی به اهمیت انتخابی جام ملت‌های اروپا رودرروی تیم ایران قرار گیرد یک محک ایده‌آل برای تیم ما به حساب می‌آید و از برآیند اتفاقاتی که در بازی پنجشنبه شب رخ داد نیز می‌توان به همین نتیجه رسید.
بازی اول تدارکاتی ایران در زمان قلعه‌نویی که با تساوی مقابل روسیه به پایان رسید بازی خوبی بود. بعد از آن هم تقابل با کنیا، افغانستان، قرقیزستان و ازبکستان (که این سه تای آخری در قالب تورنمنت کافا بود) یک روند منطقی برای آماده‌سازی تیم بود و حالا بازی با تیم‌های بلغارستان و آنگولا آزمونی کاملاً جدی و با سطح بالاتر به حساب می‌آید. این روند آسان به سخت در بازی‌های تدارکاتی معمولاً در آماده‌سازی اکثر تیم‌های بزرگ دنیا رعایت می‌شود و بعد از برگزاری چند بازی آسان، دو سه بازی سطح بالا با تیم‌های قدرتمند در نظر گرفته می‌شود. حالا وظیفه فدراسیون فوتبال این است که روند آماده‌سازی تیم ملی را به سمت بازی با تیم‌های قوی‌تر در اردوی بعدی تیم ملی ببرد و نزدیک شدن به جام ملت‌های آسیا همزمان باشد با سخت‌تر شدن رقبا. در این صورت می‌توان به نتیجه‌گیری تیم در قطر امیدوار بود و به فدراسیون مهدی تاج نمره قبولی داد.