فرمول انتخاب دستیاران در ایران
عجب گوهر کیمیاییست رفاقت!
مرتضی طهوری
روزنامه نگار
در فوتبال ایران، انتخاب دستیار خیلی جالب و البته عجیب است. در همه جای دنیا، سرمربیان معمولا مربیان را بر اساس توانایی‌هایی که دارند و البته یک سری تفکرات انتخاب می‌کنند اما در ایران این شرایط وجود ندارد و بیشتر اوقات، دستیاران به صورت رفاقتی انتخاب می‌شوند و بحث فنی در انتخاب آن‌ها چندان پررنگ نیست. مثلا یکسری سرمربیان، از اقوام یا خانواده خود در کادرفنی استفاده می‌کنند و یک سری هم نفراتی که فکر می‌کنند می‌توانند برایشان مشکل‌ساز و حاشیه‌ساز شوند. مثلا در تیم‌هایی که هواداران زیادی حضور دارند، یکی از دستیاران معمولا به خاطر آرام کردن جو و آشنا بودن به هواداران آن شهر انتخاب می‌شود. یک سری دستیاران هم خودشان اگر کنار تیم نباشند، آنقدر حاشیه‌ساز می‌شوند که سرمربی ترجیح می‌دهد به عنوان کمک مربی انتخاب کند تا حاشیه‌ها کم شود. در این بین اما سرمربیانی هم هستند که فقط بحث فنی را مدنظر دارند. آن‌ها فکر می‌کنند خودشان از پس کارها برمی‌آیند. به همین دلیل ترجیح می‌دهند حتی رفاقت‌ها را کنار بگذارند و مربیان خارجی خوبی بیاورند که هم به تیم کمک کنند و هم به دانش خودشان اضافه شود. در این بین ظاهرا جواد نکونام سرمربی استقلال اینچنین است. نکونام از حمایت کافی از سوی هواداران برخوردار است و حالا می‌داند در استقلال کار سختی دارد و باید بهترین انتخاب‌ها را داشته باشد. به همین دلیل ۲ دستیار اسپانیایی انتخاب کرد تا بتواند به خواسته‌هایش در فصل بیست و سوم برسد.