تیم اصفهانی ناکام واقعی سالهای اخیر
سپاهان قربانیاش را عوض کند
اکبر منتشلو
روزنامه نگار
سپاهان را باید تیم اول رتبه ناکامی در 10 سال اخیر نامید. این تیم که بعد از سه دوره قهرمانی در سال 89- 88، 90 - 89 و 91 – 90 و بعد از روزهای اوج خود، فقط یک بار، آن هم میلیمتری به قهرمانی لیگ برتر در سال 94 – 93 رسید، بعد از این قهرمانی روزهای بدی را سپری کرد.
در سال 95 – 94 سپاهان به رده یازدهم بسنده کرد و فصل بعدی را هم در رده پنجم جدول به پایان رساند. این تیم در سال 97 - 96 حسابی سایه سقوط را هم احساس کرد و فصل بد خود را در رده چهاردهم به پایان رساند. البته در طول همه این سالها سپاهان در تدارک تیمش بهترین عملکرد را داشت، اما در سال 98 – 97 سنگ تمام گذاشت و همه چیز را برای قهرمانی مجدد این تیم با امیر قلعهنویی آماده کرد. سنگ تمام گذاشتن باشگاه سپاهان برای تیم فوتبالش همه جوره بود، از نشاندن امیر قلعهنویی روی نیمکت گرفته تا جذب بازیکنانی که تقریباً همه ستاره بودند، اما با این وضعیت سپاهان با وجود کسب نایب قهرمانی لیگ، بازهم ناکام لیگ بود.
فصل بعدی همین شرایط تکرار شد اما این بار ناکامی سپاهان بیشتر نمود پیدا کرد، چرا که سپاهان با قلعهنویی این بار به پنجمی لیگ برتر رضایت داد و واقعاً ناکام بود. آوردن اسطوره این باشگاه و نشاندنش روی نیمکت یعنی محرم نویدکیا دوباره امیدها را زنده کرد و بازهم همه چیز برای سپاهان برای تکرار قهرمانیهایش آماده شد، از محرم گرفته تا جذب بازیکنانی که تنها داشتن یکی از آنها، آرزوی خیلی از تیمهای لیگ برتری بود، اما بازهم سپاهان ناکام ماند و محرم هم مثل قلعهنویی به نایب قهرمانی رضایت داد. فصل بعدی رقابتها بازهم محرم بود، اما بازیکنان سپاهان مثل همیشه حسابی تغییر و تحول داشتند و دست محرم پر از سال قبل شد. با وجود این نویدکیا تنها دو رده بهتر از سال دوم امیر قلعهنویی کسب کرد و در رده سوم ایستاد، اما بازهم قهرمانی نصیب سپاهان نشد.
در این بین گاهی رفت و آمد سرمربیان و بازیکنان حتی زودتر از اتمام فصل هم اتفاق افتاد، اما ثمری برای سپاهان نداشت. در طول همه این سالها یک چیز در سپاهان ثابت بود؛ بعد از هر ناکامی آنچه تغییر میکرد، نیمکت سپاهان و بازیکنان بودند. حتی روزی که حسین فرکی این تیم را به صدر جدول و قهرمانی لیگ برتر رساند، بازهم شاهد تغییراتی روی نیمکت بودیم و یا حتی زمانی که عبدالله ویسی با قهرمان کردن استقلال خوزستان به نیمکت سپاهان رسید، باز هم شاهد تغییرات و به نوعی تنبیه نیمکت سپاهان توسط مدیران این باشگاه بودیم. در حقیقت باید گفت در طول همه این سالها ناکامی سپاهان باعث قربانی شدن نیمکت سپاهان و نهایتاً بازیکنان این تیم شده و حتی در برههای به اسطوره این باشگاه یعنی محرم نویدکیا هم رحم نشد و این سرمربی با وجود عملکرد نسبتاً خوبی که داشت، از تیم کنار گذاشته شد.
برای این فصل از رقابتها هم سپاهان سنگ تمام گذاشته است، سرمربی نسبتاً موفق فصل گذشته را حفظ کرده، بازیکنان مدنظر این سرمربی و حتی ستارههای استقلال و پرسپولیس را جذب کرده است. هنوز هم در حال تقویت تیم است و به اعتقاد بسیاری از کارشناسان این سپاهان قویترین تیم سالهای اخیر این باشگاه است و چیزی برای قهرمانی کم ندارد.
اردوهای خوبی برگزار شده و بازیهای تدارکاتی مناسبی هم داشته است. به طور کلی سپاهان از هر نظر آماده است تا بیستوسومین دوره لیگ برتر را با اقتدار کامل شروع کند. با این اوصاف، یک سؤال پیش میآید، آیا در صورت ناکامی احتمالی با این شرایط، بازهم نیمکت این تیم و بازیکنانش نقره داغ خواهند شد؟ آیا وقت آن نرسیده که در مدیریت باشگاه تجدیدنظر شود و برای یک بار هم شده، نحوه مدیریت این باشگاه که اتفاقاً هزینه زیادی هم برای آن میشود، تغییر کند.
این بحثی است که شاید در هفتههای آینده بهتر بتوان درباره آن صحبت کرد، اما به هر حال مدیران ارشد کارخانه سپاهان باید نیمنگاهی به این موضوع داشته باشند و اگر باز هم با ناکامی سپاهان روبهرو شدیم، نگاه دیگری به دلایل این ناکامی داشته باشند.