ویسی: اگر تعویق لیگ بابرنامه باشد، کاری پلید و کثیف است
افسوس که یک الماس را از دست دادیم
عبدالله ویسی در این مدت اخیر شرایط عجیبی را تجربه کرد. او توانست کار بزرگی انجام دهد و صنعت‌نفت را در بدترین حالت ممکن، به شرایط خوبی برساند و در لیگ برتر حفظ کند تا آبادانی‌ها جشن بگیرند. بعد از آن، قراردادش را تمدید کرد تا این روند خوب را ادامه دهد و باز هم دل مردم آبادان را شاد کند. ویسی تیم جوان و خوبی بست و به دنبال رو کردن یک پدیده در لیگ برتر بود اما اتفاق ناگواری افتاد و خیلی زود محمدرضا عجمی‌پور که به قایدی معروف شده بود را از دست دادند. ویسی که در مراسم خاکسپاری عجمی‌پور حال عجیبی داشت و بشدت گریه می‌کرد، درباره این اتفاق تلخ، شرایط صنعت‌نفت برای فصل بیست و سوم، مدعیان لیگ برتر و... صحبت‌های جالبی دارد.
سمیرا شیرمردی
خبرنگار
تسلیت می‌گویم به خاطر درگذشت بازیکن جوان تیم‌تان. بازیکنی که قرار بود پدیده این فصل لیگ برتر باشد اما خیلی زود از دنیا رفت...
ممنون از همدردی‌تان. من فصل گذشته که برای ۸ بازی آخر آمدم در مورد بازیکنان جوان و تیم امید تحقیق کردم. ۱۰، ۱۲ بازیکن به من معرفی شدند و ۲، ۳ نفر را مد نظر داشتم که یکی همین محمدرضا عجمی‌پور بود. در واقع او را در بازی دوستانه که با امیدهایمان داشتیم، دیدم. آن زمان نمی‌شد اسمش را برای تیم رد کنم و فقط خواستم کنار تیم باشد. به هر حال اتفاقات جوری پیش رفت که او را به تیم آوردم و همان زمان گفتم پدیده و الماس تیم است. شبی که این اتفاق افتاد، بعدازظهرش بچه‌های برنامه فوتبال برتر آمدند که خودم گفتم بروید با این بازیکن مصاحبه کنید چون پدیده این فصل لیگ برتر است. بچه بسیار خوبی بود. نمی‌خواستم دهات برود و برایش خوابگاه گرفتیم که تغذیه و خوابش تحت کنترل خودمان باشد. ۹ شب تمرین داشتیم، اینکه کی رفت و کی این اتفاق افتاد را نمی‌دانم اما احساس می‌کنم می‌خواست هیأت برود که این اتفاق تلخ افتاد. در آبادان هم خیابان‌ها موانع زیادی دارد که ظاهراً اینقدر سرعت داشته که نتوانسته کنترل کند، اول با موتور به یک خانم زد و بعد هم به درخت خورد و به کما رفت که در نهایت هم او را از دست دادیم. خواست خدا بود و ما هم احترام می‌گذاریم. ما فقط افسوس می‌خوریم و تلاش می‌کنیم به خانواده‌اش کمک ویژه‌ای داشته باشیم.
ظاهراً باشگاه صنعت‌نفت قرار است مبلغ قرارداد مرحوم عجمی‌پور را پرداخت کند.
صد درصد. قراردادش را می‌دهیم.
در مراسم خاکسپاری مرحوم عجمی‌پور آنقدر گریه کردید که انگار عضوی از خانواده‌تان بود.
چون خودم این بازیکن را آوردم و ۵ ماه با من کار کرد، خیلی برایم عزیز بود.۳ ماه فصل گذشته و ۲ ماه هم این فصل کنار ما بود. شاید باور نکنید آنقدر این بازیکن محجوب بود که حتی خجالت می‌کشید سلام کند. همیشه سر به زیر بود و حرف نمی‌زد. یک روز رفتم کنارش و برایش کفش بردم. فکر کردم سایز پایش مثل خودم ۴۱ است اما وقتی کفش را بردم گفت پایم ۴۴ است. گفتم به جثه کوچکت نمی‌خورد پایت ۴۴ باشد، گفت از بس پا برهنه بودم سایز پایم بالا رفت. واقعاً مثل بچه خودم بود. آینده فوتبال آبادان بود. یک روز به او گفتم ۲ سال بعد می‌آیی آبادان زندگی می‌کنی و دیگر روستا نمی‌روی. نمی‌دانستم این اتفاق می‌افتد. واقعاً تنها بازیکنی بود که همه دوستش داشتند. معمولاً بازیکن جدید که می‌آید یکسری تا بیایند دوستش داشته باشند زمان می‌برد اما این بازیکن از اول در دل همه جا باز کرده بود. همه جوره خوب بود، هم رفتاری و هم فنی. وقتی کار فنی داشتیم، اسمش را روی تخته می‌نوشتم قایدی. خودش کیف می‌کرد و من خوشحال می‌شدم. اتفاق تلخی بود. من هم احساساتی هستم و واقعاً برایم سخت بود که او را از دست دادیم. می‌دانستم این بازیکن یک ستاره برای خانواده، آبادان و استان خواهد بود. به خاطر این اتفاق تلخ، من ۴، ۵ روز نتوانستم تمرین بروم. باز هم می‌گویم نمی‌دانم چرا این اتفاق افتاد اما خواست خدا بود و ما احترام می‌گذاریم.
ظاهراً یحیی گل‌محمدی هم در بازی دوستانه، خیلی از این بازیکن تعریف و تمجید کرد.
یحیی گفت اگر این بازیکن کمی قدش بلندتر بود خیلی فرق داشت. همه پرسپولیسی‌ها از بازی‌اش تعجب کرده بودند و یحیی گفت این بازیکن را از کجا آوردی؟ بعضی‌ها می‌گویند چشم خورد که این اتفاق افتاد. نمی‌دانم چه شد. ولی ۲، ۳ بازی دوستانه کردیم که همه می‌گفتند اعجوبه است. حتی در بازی دوستانه با چادرملو به اخباری گفتم این بازیکن، قایدی دیگری است. همه تعریف می‌کردند از بازی‌اش.
خیلی هم جوان بود.
بله، ۱۸، ۱۹ سالش بود. ما یک جوان را از دست دادیم. اگر می‌ماند خیلی آینده درخشانی داشت.
این مسأله حتماً روی تیم تأثیر خواهد گذاشت. تعویق مسابقات به سود تیم‌تان نشد؟
یک اندوه و بهت بزرگ همراه تیم است. من به بچه‌ها گفتم همیشه ما عزیزترین‌ها را از دست دادیم و ادامه دادیم. پس باید کاری کنیم که روحش شاد باشد، با بازی خوب و برد که پاداش آن به خانواده این بازیکن برسد. انگیزه مضاعف می‌شود. برای خود من که اینطور است. عجمی را از دست دادیم، دیگر نباید تیم را از دست بدهیم. مردم ناراحت هستند، حداقل برای آنها باید تلاش کنیم تا تسکین پیدا کند. همه بازیکنان هم‌قسم شدند که روحش را شاد کنیم و به خانواده‌اش کمک کنیم.
تعویق لیگ به ضررتان بود یا به سودتان؟
اگر خوب بود برای همه خوب بود و اگر ضرر داشت برای همه. خیلی‌ها می‌خواستند لیگ عقب بیفتد. یک سری می‌گفتند عقب افتاد که فلان تیم بازیکنش برسد، فلان تیم آماده‌تر شود. اگر با طرح و برنامه باشد، کاری کثیف و پلید است. اگر ضرر بود برای همه باشد و اگر سود است برای همه. همه سهیم باشیم قابل احترام است.
بازی اول با استقلال است که هنوز بحث تماشاگران مطرح است و مشخص نشده با تماشاگر است یا بدون تماشاگر.
بازی اول با هر تیمی همیشه سخت است. در تورنمنتی که ۱۶ تیم است و با ۱۵ تیم بازی می‌کنیم فرقی نمی‌کند چه تیمی اول باشد و چه تیمی آخر. جام حذفی نیست که بگوییم قرعه خوب است یا بد چون باید با همه بازی کنیم، مهم نیست. بازی اول در خانه است و با تماشاگر هم برگزار خواهد شد. نواقص برطرف شده و حتی اگر بازی‌ها بموقع انجام می‌شد، می‌توانستیم با تماشاگر میزبانی کنیم.
در بازی اول بازوبند مشکی می‌بندید؟
قطعاً.
با توجه به اینکه قرار است این فصل بانوان به ورزشگاه بروند، ورزشگاه تختی آبادان آمادگی میزبانی از بانوان تماشاگر را دارد؟
ما اولین باشگاهی بودیم که کانون هواداران بانوان را معرفی کردیم. ما بعد از هر بازی که از ورزشگاه بیرون می‌رویم زن و بچه زیادی می‌دیدیم که در ورزشگاه می‌آمدند. اینکه به ورزشگاه بیایند خیلی برای ما خوب است. آنها خواهران و خانواده‌های ما هستند و مطمئنم حضور آنها باعث می‌شود اتفاقات خیلی خوبی رقم بخورد. مثلاً اینکه بددهنی‌ها و فحاشی‌ها کمتر می‌شود.
صنعت‌نفت این فصل چه هدفی را دنبال می‌کند؟
ما هدف‌مان این است که مردم را شاد کنیم و اتفاقات پارسال تکرار نشود که دنبال دعا و نیایش و نذری باشیم و یک برد معمولی را جشن بگیریم. می‌خواهیم ۷، ۸ بازی آخر را آسوده‌خاطر باشیم که بتوانیم به بازیکنان جوان و نفراتی که کمتر بازی کردند، بازی بدهیم. مطمئناً این شرایط پیش می‌آید.
بازیکنان عراقی تیم هم آمدند...
آنها بسیار می‌توانند به تیم کمک کنند. کلاً ۴۰، ۵۰ دقیقه با آبادان فاصله دارند. با ۸۰ درصد اعضای تیم، همزبان هستند. خیلی خوب با تیم اخت پیدا کردند و می‌توانند به تیم کمک کنند. تجربه بازی ملی دارند و در حالی که یک بازیکن معمولی در ایران دنبال ۱۵ میلیارد است، آنها با نصف این مبلغ با ما قرارداد بستند.
یک سری بازیکن باتجربه را از تیم کنار گذاشتید که عجیب بود چون رفاقت دیرینه‌ای با هم داشتید.
من رفاقت را هنوز دارم. متأسفانه یک فوتبالیست وقتی که او را می‌خواهی برایش بهترین مربی می‌شوی اما وقتی کنار می‌گذاری رفتارش کاملاً متفاوت می‌شود. بازیکنان باتجربه خوبی هستند اما من به دنبال موفقیت تیم هستم و خواستم تیم جوان‌تر شود. برای همین وقتی قرارداد آنها تمام شد، نفرات جوان را جایگزین کردم. آنها فصل گذشته خیلی کمک کردند که باید بگویم دست‌شان درد نکند اما فوتبال حرفه‌ای، رفاقت و دوستی نمی‌شناسد. ما دوست هستیم و حتی شاید آنها دسته گل هم برایم بیاورند. به هر حال ۴، ۵ بازیکن باتجربه و انگیزه‌دار حفظ کردیم. بازیکنی که به لحاظ فنی به درد تیم بخورند و کنار جوان‌ها کارایی داشته باشند.
اول کار هم یک مشکل برای‌تان پیش آمد که حتی قهر کردید و رفتید. در مورد آن هم صحبت می‌کنید؟
آن اتفاقی بود که شاید خودم باید بهتر رفتار می‌کردم. خبرگزاری‌های خارجی در موردش صحبت کردند که احساس کردم خودم صحبت کنم و توضیح بدهم سو‌ءاستفاده نمی‌شود. آن بازیکن انتظار داشت باشد. با توجه به اینکه سهمیه‌ها کم شد، نمی‌شد او را نگه داریم. به هر حال به خیر و خوشی گذشت. من هیچ‌وقت حق را ناحق نمی‌کنم. سرمربی تیمی هستم که مردم انتظار دارند. برای همین بازیکنی که ۳ سال در لیست بود و بازی نمی‌کرد را نگه نداشتم.
کلاً قانون کم شدن بازیکنان بزرگسال از ۲۱ به ۱۹ خوب است؟
جوانان بیشتر می‌آیند خیلی خوب است و اینکه تعدادی بزرگسال بیرون می‌مانند سخت است. به نظر من قانون به خاطر یک سری تیم‌ها باز هم عوض می‌شود، امروز و فردا می‌آیند می‌گویند ۲ نفر دیگر می‌توانید اضافه کنید، تا هفته سوم هم تعداد به همان ۲۱ می‌رسد.
یعنی فکر می‌کنید این قانون تا پایان فصل پا بر جا نمی‌ماند؟
نمی‌ماند.
فکر می‌کنید مدعیان کسب قهرمانی در فصل بیست و سوم چه تیم‌هایی هستند؟
هر که بامش بیش، برفش بیشتر. هر تیمی که بیشتر هزینه کرد و بازیکنان بهتری گرفت می‌تواند مدعی باشد. استقلال، پرسپولیس، سپاهان، تراکتور و حتی فولاد و گل‌گهر سیرجان می‌توانند مدعی قهرمانی باشند و سهمیه آسیا کسب کنند. بقیه هم برای میانه جدول تلاش می‌کنند. به نظر من رده پنجم با چهاردهم فرقی ندارد. چون مثل اروپا نیستیم که مثلاً سهمیه تبلیغات و حق پخش و پاداش فیفا یا ای‌اف‌سی فرق داشته باشد. ما چهاردهم شدیم جشن گرفتیم اما تیم پنجم غمگین بود.
اما شما قبلاً نشان دادید هر که بامش بیش، برفش بیشتر نیست. وقتی با استقلال خوزستان با آن بودجه محدود قهرمان شدید...
گاهی وقت‌ها انگیزه مهم‌تر از پول است. مثلاً من می‌گویم از این دیوار بالا می‌روم. شما می‌گویی اگر بالا بروی به شما شیرینی می‌دهم. این مسأله به من انگیزه می‌دهد و بالا می‌روم اما یک پسر مایه‌دار نمی‌تواند از آن دیوار بالا برود. ما با استقلال خوزستان قهرمان شدیم و به آسیا رفتیم اما تیم‌هایی که خرج کردند برایشان این اتفاق نیفتاد. اگر بازیکن باانگیزه نداشته باشی، نمی‌توانی کار کنی. به هر حال امیدوارم لیگ خوبی داشته باشیم و همکاران من رعایت کنند و به بازی و تیم تشنج ندهیم. نباید انتظار داشته باشیم اتفاقاتی که می‌افتد فقط به نفع خودمان باشد و با اعتراضات‌مان جو را مسموم نکنیم.