آوازه‌های ناخوش یک شکایت بی‌ثمر
وصال روحانـی
اظهارات چندی پیش محمد مایلی‌کهن در خصوص امیر قلعه‌نویی اگرچه نشان داد «مایلی» فرقی با گذشته نکرده و برخی تندروی‌های غیر ضروری دارد، اما شکایت قلعه‌نویی از وی به دادگاه هم ثابت کرد این مربی در احوالات گذشته سیر می‌کند و از منطق و تدبیر تهی است.
اگر قلعه‌نویی دو، سه مشاور اندیشمند داشت به وی توصیه می‌کردند حداقل به دو دلیل بیهوده به دادگاه شکایت نکند. یکی اینکه مایلی‌کهن به جای نام بردن صریح از قلعه‌نویی از واژگان «گروهبان قندلی» برای یاد کردن از وی سود جسته و چون یک فرد رسماً و «به نام» مورد خطاب قرار نگرفته، تشکیل پرونده‌ای رسمی و رسیدگی به شکایت از سوی قاضی غیر‌ممکن و موضوع کم‌لن‌یکن تلقی خواهد شد. حتی اگر قلعه‌نویی موفق به مجاب کردن دادگاه‌های مدنی به این نکته شود که منظور مایلی‌کهن از آوردن نام گروهبان قندلی خود او بوده و پرونده‌ای تشکیل و به آن رسیدگی شود و مایلی محکوم به حبس گردد، قلعه‌نویی بهتر از هر کس می‌داند که اخلاق ورزشی و خیل خواسته‌های مردمی از او این خواهد بود که از خیر شکایتش بگذرد و با اعلام رضایت از رفتن مایلی به پشت میله‌های زندان جلوگیری کند. در غیر این صورت بازنده اصلی این ماجرا خود قلعه‌نویی خواهد بود زیرا مردم خواهند گفت او پیشکسوت خود را به خاطر غرور فزاینده‌اش پشت میله‌های زندان فرستاده و همین مسأله نشان می‌دهد که او تا چه حد بی‌گذشت و بی‌بهره از آیین‌های جوانمردی است که در فرهنگ ورزش ایران اصل نخست به حساب می‌آید.
اصلاً مهم نیست که قلعه‌نویی در حد همان گروهبان قندلی است که مایلی‌کهن از آن نام می‌برد و یا ژنرالی که هواداران او می‌گویند. حتی این نیز اهمیتی ندارد که قلعه‌نویی 16 سال پس از خلع مرتبه نخستش از سمت سرمربیگری تیم ملی شایسته احراز مجدد این پست بوده است یا خیر که البته نبوده و باید به گزینه جوان‌تر و تازه‌تری روی آورده می‌شد. مهم‌ترین مسأله این است که این مربی در احوالات خود بررسی و کلاهش را قاضی کند و ببیند که آیا آنقدر بی‌عیب است که هیچ‌کس نباید در کار او دخالت و انتقاد کند و آیا در امور فنی مو هم لای درز او نمی‌رود.
دخالت آشکار قلعه‌نویی در امر گزینش چندی پیش سرمربی تیم ملی امید و برخی مسائل دیگر نشان می‌دهد که او در مورد اول به خطا رفته و بدون جام و عنوان ماندن وی در 10 سال اخیر روشن‌ترین سند در این زمینه است که او توانایی‌های فنی و کارآیی‌های حرفه‌ای سابقش را دیگر ندارد و فدراسیون یک بار دیگر در گزینش سرمربی تیم ملی مرتکب اشتباه شده است.
فدراسیون از حذف و تأدیب مایلی‌کهن که یک بار دیگر روبه‌رویش ایستاده، قطعاً استقبال می‌کند اما این کار را توسط افراد و از طریق موضوعی پیگیری می‌کند که اگر پرخطاتر از مایلی نباشند، قطعاً کم عیب‌تر از او نیستند و برخی آوازه‌های ناخوش پیرامون‌شان فراوان است.