دنیای جدید محمد محبی در «روستوف»
سکوی پرتاب روسی
وصال روحانـی
روزنامه نگار
دنیای جدید محمد محبی در تیم فوتبال روستوف خصلت‌های متعددی دارد اما مهم‌ترین وجه انتقال اخیر او از تیم استقلال تهران به این باشگاه مطرح روسی توقعی است که محبی از روستوف به عنوان باشگاه‌های بزرگ‌تر و معروف‌تر در غرب اروپا دارد. برای برآورده شدن این انتظار محبی باید همان درخششی را داشته باشد که فصل پیش در مسابقات آبی‌پوشان پایتخت ایران داشت و با سرعت انتقال و تکنیک پالایش توانست بسیاری از گره‌های کار آبی‌ها را در امور تهاجمی بگشاید و با پاس گل‌های درخشان وی بود که یار معروف او مهدی قایدی توانست با 12 بار گلزنی مرد دوم گلزنان فصل شود و آبی‌ها با این زوج کارآمد فاصله چندانی با کسب قهرمانی نداشتند و فقط برخی تک‌لغزش‌ها بلای جان آنها و موجب تزلزل‌شان تا رده سوم جدول شد.
از سپاهان به تیم ملی
محبی در ابتدای فصل گذشته و فقط به عنوان بازیکن قرضی از سانتاکلارای پرتغال که او را در تملک خود داشت، به جمع آبی‌های تهران فرستاده شد و با اینکه ریکاردو ساپینتو سرمربی کمی تا قسمتی دیوانه استقلال در اوایل فصل راه‌ها و تدابیر چندانی برای استفاده مؤثر از او نیافت اما محبی بتدریج و هر هفته فزون‌تر از هفته قبلی خودش را به ساپینتو تحمیل کرد و از هفته دهم به بعد عملاً مهره فیکس تیمش شد. با این حال محبی نه دست‌پرورده سانتاکلارا است و نه استقلالی‌ها سهمی در پرورش وی داشته‌اند. محبی ابتدا پنج سال پیش در بازی‌های سپاهان در دومین مقطع سرمربیگری امیر قلعه‌نویی در این باشگاه چهره شد و بازی‌های سریع و مانورهای توفانی و البته گلزنی‌های غافلگیرکننده‌اش به حد و اندازه‌ای بود که او را در جمع طلایی‌های اصفهان فیکس و حتی راهی تیم ملی کرد. تیمی که در آن زمان توسط دراگان اسکوچیچ کروات هدایت و براساس سلایق او چیده می‌شد و البته محبی نیز از آن فرصت مساعد بیشترین بهره را بر گرفت و با بازی‌های خوب و موفقش و سهم محسوسی که در ثبت فتوحات یوزها در دور مقدماتی جام جهانی 2022 و دیدارهای تدارکاتی مرتبط با آن به خود اختصاص داد، ثابت کرد که هم اعتماد زودهنگام قلعه‌نویی به وی درست بوده و هم خود او ظرفیت حضور در بالاترین سطوح فوتبال آسیا را دارد و یک استعداد ویژه است.
ناکامی استقلال، کامیابی روستوف
بدیهی است حالا که «ژنرال» دوباره سرمربی تیم ملی ایران شده، محبی هم از گزینه‌های اصلی مد‌نظر وی باشد، بخصوص که پاداش فردی آن درخشش‌های ایام جوانی در سپاهان، گسیل او به اروپا و شاغل شدنش در لیگ پرتغال بود. درست است که عضویت در سانتاکلارا در عین افزودن بر تجربیات بین‌المللی محبی، او را با کش و قوس‌های بعدی ناشی از کنار نیامدن سران این باشگاه با شرایط و دستاوردهای او مواجه ساخت اما مجموعه این کنش‌ها و واکنش‌ها از محبی بازیکنی را ساخت که در عین جوانی، باتجربه عمل می‌کند و مقابل مشکلات کم نمی‌آورد و دائماً جلو می‌رود و موانع را کنار می‌زند. محصول نهایی این سرسختی‌ها انتقال قطعی اخیر وی به روستوف بوده است. تیمی که حالا مالک اصلی و «تک‌طرف» قرارداد محبی به حساب می‌آید و تا آینده نزدیک در مورد هر مسأله مرتبط با وی حرف اصلی را خواهد زد. این در حالی است که سانتاکلارا با وجود تمام کوشش محبی برای برآورده کردن خواسته‌های مربیان این تیم در پایان رقابت‌های فصل 2022-2021 مهره مازاد تیم شناخته و به عنوان بازیکن قرضی و فقط به طور موقتی به استقلال واگذار گشت و از سوی مدیران سانتاکلارا تصریح شد که تنها در صورتی برای فصل جدید به عنوان بازیکن قطعی به آبی‌ها واگذار خواهد شد که 600 هزار یورو از سوی استقلال به طرف پرتغالی واگذار شود. رقمی که طبعاً استقلال بی‌پول و بحران‌زده فاقد قدرت پرداخت آن بود ولی روستوف با تأمین خواسته‌های تیم پرتغالی و کنار آمدن با مشخصه‌های مالی آنها محبی را پس از سه سال مرتبط بودن‌های پر دردسر با سانتاکلارا از این باشگاه جدا و از آن خویش کرد. تا پیش از این سانتاکلارا صاحب تمامی حق و حقوق مرتبط با محبی بود و این امکان و اجازه را برای خود قائل بود که در هر یک از فصول پیش رو راه و مقصدی را مقابل این مهاجم قرار بدهد که به نفع خود می‌پنداشت و انواع حضورهای قرضی در این تیم و آن تیم اروپایی یا آسیایی بخشی از این اختیارات وسیع بود.
دلیلی برای تکرار نیست
حالا که محبی از آن بندها رها شده و با روستوف و سران این تیم طرف است، لزوماً به این معنا نیست که او به ساحل نجات رسیده و از این پس شرایطی رؤیایی خواهد داشت و هرگونه موفقیت او فقط در گرو بازی‌های بسیار خوبی خواهد بود که از وی انتظار می‌رود و در صورت عدم تأمین این مهم و ندرخشیدن محبی دنیای جدید او در روستوف هم تیره و تار خواهد شد. با این حال محبی آنقدر باتجربه شده که نیک می‌داند در روستوف باید چگونه ظاهر شود و مشورت وی با سردار آزمون که طی حضور 7 ساله‌اش در فوتبال روسیه دو فصل را هم در روستوف سپری کرد، او را صاحب آگاهی‌ها و پیش‌زمینه‌های بهتری برای درخشش در این تیم و کل فوتبال روسیه کرده است. محبی به واقع یک سکوی پرتاب مناسب را برای رسیدن به شهرت و اعتبار بیشتر پیش روی خود می‌بیند و اگر در پرتغال از سکویی مشابه سود نجست، دلیلی وجود ندارد که همان واقعه در روسیه هم برای او تکرار شود. این در حالی است که در روزهای اخیر مشکلات اداری حضور محبی در فصل جدید لیگ روسیه هم توسط سران این باشگاه حل و مجوز کار او در این کشور هم توسط وزارت کار روسیه صادر شده است. با اینکه هنوز حضور محبی در هفته اول از فصل تازه لیگ روسیه دور از ذهن نشان می‌دهد اما او احتمالاً از هفته دوم در خدمت تیمی خواهد بود که والری کارپین، سرمربی آن به طور همزمان هدایت تیم ملی روسیه را هم در دست دارد و با دیدن بازی پر تحرک او طی دیدار دوستانه دهه اول فروردین امسال تیم ملی ایران با روس‌ها در تهران، مصمم به استخدام و بردنش به روستوف شد و این کار را دو ماه پیش اجرایی و نهایی کرد.