حمایت از ورزش یا خراب کردن بازار
لیگ برتر در قرق صنایع
اکبر منتشلو
روزنامه نگار
بیست و سومین دوره لیگ برتر فوتبال کشورمان، در چند روز آینده شروع خواهد شد و تیم‌ها تلاش خواهند کرد خیلی زود از هفته‌های نخست بتوانند نتایج قابل قبولی را کسب کنند.
به طور حتم در حالی 16 تیم حاضر در لیگ برتر، به مصاف هم خواهند رفت که اهداف متفاوتی را دنبال می‌کنند، برخی تیم‌ها به عنوان مدعیان همیشگی از روزهای نخست به دنبال صدرنشینی خواهند بود، برخی دیگر تنها به فکر کسب نتایجی هستند که حفظ آنها در لیگ برتر را تضمین کند و برخی هم زیاد امیدی به حضور مجدد در لیگ برتر ندارند و شاید به نوعی همچنان در رفت و آمد به لیگ برتر هستند.
این طبیعت لیگ برتر فوتبال و ورزش است و نمی‌توان به آن ایراد گرفت، به هر حال برد و باخت بخش اصلی رقابت‌ها به خصوص رقابت‌های ورزشی و فوتبال است و هر تیمی که بتواند بهتر از ظرفیت‌های خودش بهره ببرد، قطعاً روزهای موفق‌تری را سپری خواهد کرد.
اما آنچه که این روزها در لیگ برتر فوتبال کشورمان پیش از هر چیزی به چشم می‌خورد، حضور و ظهور تیم‌های صنعتی در لیگ برتر است. به طور حتم یکی از مهم‌ترین موضوعاتی که می‌تواند عاملی برای توسعه ورزش در تمامی رشته‌های ورزشی باشد، حمایت صنایع از تیم‌های ورزشی است.
بخصوص فوتبال که متأسفانه با هزینه‌های گزافی که به این ورزش تحمیل شده است، اگر صنایع از فوتبال حمایت نکنند، این ورزش حتماً روزهای خوبی را سپری نخواهد کرد.
با نگاهی گذرا به وضعیت تیم‌های حاضر در لیگ برتر، متوجه می‌شویم که تیم‌ها و باشگاه‌هایی که حمایتی از طرف صنایع نمی‌شوند، روزهای خوبی را در فوتبال سپری نمی‌کنند و میهمان یکی دو روزه لیگ برتر هستند.
اما اینکه در بیست و سومین دوره لیگ برتر، این رقابت‌ها میزبان، حداقل 10 تیم صنعتی باشد، به طور عادی تهدیدی برای لیگ برتر فوتبال است و با برخی قوانین بین‌المللی حتماً به بن‌بست خواهد خورد.
در این دوره از رقابت‌ها، تیم‌هایی مثل آلومینیوم اراک، پیکان، ذوب‌آهن، سپاهان، صنعت نفت آبادان، فولاد، گل گهرسیرجان، مس رفسنجان و... به طور مستقیم تحت حمایت برخی صنایع هستند. البته ناگفته پیداست که برخی از این صنایع حمایت صد درصدی از تیم‌ها و باشگاه‌ها دارند و برخی صرفاً به حمایت حداقلی بسنده می‌کنند.
اما اینکه همه این تیم‌ها، تحت حمایت مستقیم بخش دولتی باشد، به طور حتم نمی‌تواند آینده روشنی برای لیگ برتر رقم بزند.
در سایه همین موضوع، اتفاق بسیار بدی در فوتبال کشورمان رخ می‌دهد، متأسفانه رقابت کاذبی در سایه هزینه‌های بسیار بالای برخی تیم‌های صنعتی در لیگ برتر برای جذب بازیکنان و مربیان به وجود آمده که نه تنها کمک و حمایت از ورزش نیست، بلکه کم کم باعث خروج اجباری برخی تیم‌های خصوصی از لیگ برتر شده است. جالب است که حتی برخی از تیم‌های تحت حمایت صنایع نیز از این روند متضرر شده و تیم‌هایشان قادر به رقابت با بقیه نیستند، به طور مثال باشگاه سایپا که یک تیم صنعتی بوده و البته همیشه در فوتبال نقش مؤثری در معرفی، کشف و تربیت استعدادها داشته است، این روزها غایب بزرگ این رقابت‌ها است و با وجود حمایتی که از طرف کارخانه سایپا می‌شود، نمی‌تواند با سایر تیم‌های صنعتی رقابت جدی داشته باشد، وضعیت تیم سایپا به خوبی نشان می‌دهد که با این وضعیت نه تنها تیم‌های خصوصی، بلکه حتی برخی تیم‌های صنعتی هم قدرت رقابت در این صحنه را ندارند و بزودی از این رقابت‌ها حذف خواهند
شد.
همان‌طور که گفته شد به طور حتم حضور صنایع در ورزش می‌تواند کمک حال فوتبال و ورزش باشد، اما با شرایط فعلی حضور صنایع قبل از هر چیزی باعث خراب شدن بازار و به وجود آمدن رقابت کاذب مالی در این رقابت‌ها شده است که نیازمند آسیب شناسی و جلوگیری از تکرار این شرایط است.