قانونی برای محدود کردن «دائم‌السفر»ها
وصال روحانـی
یکی از مواد قانونی جدید در امر برگزاری مسابقات لیگ فوتبال کشور امکان تمدید قرارداد بازیکنانی است که قراردادشان یکساله بوده است. بر این اساس به باشگاه آنان اجازه داده شده که قرارداد مربوطه را رأساً و به خواست خویش به مدت یک سال دیگر تمدید کنند، منوط بر اینکه 25 درصد بیشتر از فصل نخست به بازیکن خود دستمزد بدهند و حداکثر تا تاریخ 30 اردیبهشت هر سال که واپسین زمان‌های اعتبار داشتن قراردادهای قبلی آن بازیکن است، تمایل خود برای تمدید قرارداد را بطور مکتوب به آن فوتبالیست و سازمان لیگ اطلاع داده باشند.
معترضان به این ماده قانونی که در متن دستورالعمل تازه سازمان لیگ خطاب به تیم‌های حاضر در لیگ آمده، می‌گویند نشانه مسلم و واضح ناعادلانه بودن این ماده این است که همان حق (قدرت تمدید قرارداد به مدت یک سال) به بازیکنان داده نشده و اگر آنها بخواهند بمانند اما باشگاه مخالف باشد، باید شال و کلاه کنند و بروند. از طرف دیگر این ایراد هم گرفته شده که اگر بازیکنی در بورس افتاد و خواستاران پر پولی پیدا کرد و تصمیم به ترک باشگاهش و عضویت در تیمی جدید که به او پول درشت‌تری می‌دهد، گرفت، در صورت تمایل باشگاه به حفظ وی امکان کوچ به باشگاه ثانوی خواستار خویش را نمی‌یابد و پول قابل توجهی از کف وی خواهد رفت. با این حال وقتی مزایای این ماده قانونی جدید و مضار آن از منظر برخی بازیکنان را در دو کفه ترازو قرار بدهیم، می‌بینیم که خسران‌های آن بیشتر نیست و اگر هم ضرررسان باشد، بیشتر برای آن دسته از بازیکنان است که با درخشش در لیگ سوداهای زیادی در سرشان شکل گرفته و یک صعود پلکانی و فصل به فصل را برای خود ارجح می‌شمرند. این دسته از بازیکنان دوست دارند بر پایه درخشش فنی‌شان در هر فصل فقط یک سال در خدمت یک تیم باشند و در پایان هر فصل تغییر باشگاه بدهند و در ازای هر تغییر پول فراوان تازه‌ای را تحویل بگیرند که محصول عضویت در تیم جدیدشان است.
با این حال قاطبه بازیکنان لیگ افراد متوسط‌‌الحالی هستند که در پایان هر فصل مبلغ قابل توجهی به بهای آنها در بازار نقل و انتقال‌ها اضافه نمی‌شود و در همان حد و حدود سابق می‌مانند. برای این بازیکنان همیشه این ترس وجود داشته و دارد که اگر باشگاه‌شان آنها را نخواهد و قرارداد یکساله آنان تمدید نشود، برای پیدا کردن تیمی تازه به دردسر می‌افتند و در نتیجه در دل مایلند که باشگاه با فعال ساختن ماده تمدید یکساله قراردادشان آنها را از مدتی در به در ماندن، رهایی بخشد. به واقع سازمان لیگ با اعمال این قانون جدید هم از سرگردانی فوق جلوگیری کرده و هم سبب شده تعداد محدودی بازیکن که هر ساله تغییر باشگاه می‌دهند تا دائماً پول فزون‌تری به جیب بزنند، از این کار باز بمانند و بیش از پیش به تعهدات باشگاهی خود بیندیشند و دائم‌السفر نباشند.