وقتی مبلغ قراردادها ناامیدی تزریق می‌کند
فوت کردن در تنور داغ نقل و انتقالات
اکبر منتشلو
روزنامه نگار
بازار نقل وانتقالات لیگ برتر فوتبال کشورمان چند هفته‌ای است که شروع شده و حسابی تنور نقل و انتقالات بازیکنان فوتبال داغ است. این موضوع البته مثل همیشه حاشیه‌های زیادی در این هفته‌ها داشته و از بازارگرمی‌های کاذب گرفته تا حضور برخی بازیکنان شاخص در تیم‌هایی که هواداران انتظار آن را نداشتند تا بازیکنانی که صرفاً مشتری‌های لیگ برتری دارند، اما طوری وانمود می‌کنند که انگار اگر خواسته های‌شان برآورده نشود، صف مشتریان طولانی شان آنها را راهی کشورهای دیگر خواهد کرد. گفته‌های بالا همه و همه در خوشبینانه ترین حالات پروپاگاندای ورزشی افسار گریخته‌ای است که در سایه مدیریت سوء به وجود آمده و فرسنگ‌ها از واقعیت به دور می‌باشد. فارغ از اینکه چقدر مثل سایر کشورها، دوران نقل و انتقالات حرفه‌ای را سپری می‌کنیم و چقدر توانستیم با ضوابط و اصول حرفه‌ای این دوران را عجین کنیم، جای بحث زیادی دارد، اما نکته بسیار مهمی که متأسفانه همچنان در این روزها به شدت آزاردهنده شده است و به نوعی در جامعه و قشر مختلف مردم ناامیدی تزریق می‌کند، مبالغ قراردادها است که متأسفانه نه تنها هیچ تناسبی با وضعیت مردم و جامعه از نظر اقتصادی ندارد، بلکه با نرم و شاخص‌های جهانی هم فاصله زیادی دارد.
متأسفانه مبالغ میلیاردی که بابت برخی بازیکنان درجه 3 مطرح می‌شود، مبالغی است که در مخیله بسیاری از مردم هم راه نداشته و هیچ تناسبی با درآمد اغلب مردم و حتی برخی خواص و نخبگان هم ندارد. در این بین برخی اشتباهات مسئولین فوتبال هم حسابی این بازار را به هم ریخته و نه تنها نتوانسته جلو این افسارگریختگی را بگیرد، بلکه برخی قوانین از قبیل سقف بودجه، سقف قرارداد و... خود به خود باعث به وجود آمدن مفاسد دیگری شده است، که می‌توان به برخی آپشن‌ها کنار قرارداد بازیکنان اشاره کرد که
کم کم به روال عادی تبدیل شده و گاهی اوقات این آپشن‌ها از مبلغ قرارداد هم فراتر می‌رود.
جالب است که در این بلبشو و آشفتگی، برخی رسانه‌ها به جای بیان این معضلات و ارائه راهکاری برای برون رفت از این وضعیت، متأسفانه در این تنور داغ و کاذب فوت می‌کنند و باعث بالا رفتن مبلغ روزانه و حتی ساعتی قراردادهای بازیکنان فوتبال می‌شوند، تبلیغاتی که گاهی فارغ از بازارگرمی برای بازیکنان فوتبال چیزی عاید مخاطب نمی‌کند و صرفاً به آتش کشیدن این بازار خواهد بود. برخی رسانه‌ها با تمرکز بر مبلغ قرارداد برخی بازیکنان خارجی و بدون توجه به شرایط هر کشور و حتی قوانین جاری کشورها، با بیان مبالغ هنگفت پرداختی به بازیکنان حرفه ای، سعی در توجیه و حتی بالا بردن مبالغ بازیکنانی را دارند که در خوشبینانه ترین حالت تیم‌های درجه 2 کشورهای حوزه خلیج فارس هم حاضر به خدمت گرفتن آنها نیستند.
جالب است که برای بازیکنی که از کشورهای حوزه خلیج فارس دیپورت شده و جایگاهی حتی در آن کشورها هم نداشته و البته چاره‌ای جزء اشتغال در فوتبال کشورمان ندارد، تیترهایی استفاده می‌شود که انگار ستاره‌ای در فوتبال شناسایی شده و می‌تواند ناجی یک تیم شود، اما در کمال ناباوری به شرایط جسمی، روحی و حتی اجتماعی این بازیکن اصلاً پرداخته نمی‌شود و حرفی ازاینکه حتی تیم‌های حوزه خلیج فارس هم حاضر به عقد قرارداد با این بازیکن نشده‌اند، نیز اشاره‌ای نمی‌شود.
در حقیقت باید اقرار کرد که در این فوتبال انگار گل آلود کردن بازار نقل و انتقالات بیشتر برای همه منافع دارد، تا رسیدن به یک نقطه شفاف و مشخص برای اشتغال بازیکنان در لیگ برتر فوتبال. به هر حال این بازار، نه تنها یک بازار واقعی نیست، بلکه حتی اصول اولیه کسب و کار(سود و زیان) در این بازار جایگاهی ندارد و هر چه قدر آشفتگی بیشتر باشد، منافع بیشتری نصیب برخی افراد می‌شود.