از نرفتن به اردوی خارجی تا کمبود مهاجم و دروازهبان
این مشکلات دیگر صدای یحیی را در نمیآورد!
محمد قراگزلو
روزنامهنگار
از ظاهر امر اینطور به نظر میرسد که یحیی گلمحمدی تیم خوبی بسته و حتماً در کنار سپاهان و تراکتور تا اینجا مدعیان نخست قهرمانی فصل بعد خواهند بود. در واقع وقتی صحبت از مدعی بودن پرسپولیس مطرح میشود انگار که همه چیز در این تیم خوب است و خوب پیش میرود اما دقیقاً اینطور نیست!
پرسپولیس هم مثل استقلال از چند هفته قبل با مشکلات عدیده و بزرگی روبهرو بود با این تفاوت که سرخها برخلاف رقیب سنتی ناکام نبوده و همه جامهای فصل قبل را همین یکی دو ماه پیش برده بودند. در واقع با در نظر گرفتن این موفقیت بزرگ و تاریخی که در تاریخ باشگاه تنها دو بار اتفاق افتاده بود پرسپولیس باید شرایط مساعدی از هر جهت پیدا میکرد اما خوشیهای بعد از قهرمانی برای یحیی گلمحمدی، کادرش، بازیکنان و البته باشگاه کمتر از یک هفته ادامه یافت.
با شروع فصل نقل و انتقالات و آمادهسازی مشخص شد که مشکلات، امسال هم یقه پرسپولیس را سفت چسبیده و به این راحتیها رها نخواهد کرد. هر چند همین حالا درویش صراحتاً صحبت از کمکهای چند صد هزاری دلاری یک هوادار متمول میکند یا در برنامه زنده تلویزیونی میگوید یک دوست مبلغ قسط چهارم رادوشویچ را پرداخت کرده اما مشکلات عدیده پرسپولیس به این راحتیها با کمک یک دوست و یک هوادار متمول تمام نخواهد شد.
پرسپولیس از روز اول با مشکل تسویه حساب با بازیکنان و مربیان فصل قبل مواجه بود و هنوز هم هست. هر چند درویش موفق شد مبلغ قرارداد فصل قبل را تسویه کند و به خود ببالد که غیر از تیمهای صنعتی و متمول، تنها باشگاهی است که رقم فصل قبل را تسویه کرده اما همین حالا بیش از 60 میلیارد تومان بدهی به بازیکنان و مربیان تیمش دارد که مربوط به آپشنها و پاداشهاست.
دومین مشکل بزرگ پرسپولیس بحث لیست بزرگسال بود که بیشتر از هر تیم دیگری به پرسپولیس ضربه زد آن هم در شرایطی که این تیم قرار است نماینده فوتبال ایران در لیگ قهرمانان باشد. به خاطر بروز همین مشکل، پرسپولیس خیلی راحت دو بازیکن باتجربهاش را کنار گذاشت و تا الان 6 خروجی داشته و شاید یکی دو نفر دیگر هم به این لیست اضافه شود.
مشکل سوم سقف بودجه باشگاههاست که بعد از کلی چک و چانه زدن و اعتراض، برای تیمهای درگیر در مسابقات آسیایی کمی افزایش یافت اما اصلاً با منطق جور در نمیآید. سقفی که برای پرسپولیس اعلام شده بود تقریباً با رقم فصل قبل پرسپولیس که برای بازیکنان و مربیان هزینه کرده برابری میکرد و آن وقت چطور انتظار میفت با این حجم از تورم و افزایش طبق عرف قراردادها، درویش و باشگاه با همان ارقام سراغ بازیکنان خود برای تمدید و البته مهرههای مدنظر یحیی بروند؟
مشکل بعدی پرسپولیس سقف قراردادی است که خود باشگاه تعیین کرده و ظاهراً از آن کوتاه هم نمیآید. در حالی که برخی باشگاهها با پیشنهادهای اغواکننده دنبال ستارههای پرسپولیس یا گزینههای یحیی بودند اما درویش اصرار داشت که بازیکنان تاپ و ملیپوش باید سقف قرارداد باشگاه که چیزی حدود 15 میلیارد تومان است را دریافت کنند. به خاطر همین سقف بود که جذب کنعانیزادگان و تمدید با گولسیانی طول کشید و البته ماجرای بیرانوند پیش آمد و پرسپولیس را دچار حاشیه کرد.
مشکل بزرگ دیگر مربوط به آمادهسازی تیم در تمرینات پیش فصل است. تمرینات پرسپولیس یک هفته دیرتر از موعد مقرر شروع شد چرا که بازیکنان به خاطر عدم تسویهحساب فصل قبل راضی به حضور در تمرین نمیشدند. بعد از آن بحث اردوی خارجی به میان آمد که باز هم مثل پارسال و سال قبلش این اردوی خارجی بهم خورد تا پرسپولیس در همین تهران و در تابستان سوزان پایتخت بماند و یحیی دلخوش به گردهم آوردن نفراتش طی سه روز در هتلی در پایتخت باشد. مثل سایر موارد مشکل پیش آمده در این خصوص هم به پول و بودجه مرتبط میشد و اسپانسر کاری کرد تا پرسپولیس راهی ترکیه نشود در حالی که اگر نیازی به اسپانسر نبود اردو برگزار میشد و جای 8 روز همان 12 روز مد نظر گلمحمدی طول میکشید.
پرسپولیس مشکلات زیادی دارد. در افتادن با حواشی مثل ماجرای بیرانوند یا بعد داستان محرومیت خبیری و پیروانی، مشکلات درون تیمی و مسائل سخت افزاری دیگر همه و همه گریبان درویش و البته گلمحمدی را گرفته و کار را سخت کرده است. غیر از این پرسپولیس الان و در ساختن تیم جدید دو مشکل بزرگ دیگر دارد. آنها از کمبود مهاجم نوک تخصصی که در آسیا کارگشا باشد بیبهرهاند و البته دروازهبان ذخیره ندارند.
همه این مشکلات با جزئیات مفصلتر و موارد بیشتر در مورد پرسپولیس بهعنوان قهرمان فصل قبل وجود دارد و در حالی که همه یحیی گلمحمدی را بهعنوان مربی غرغرو و اهل ناله میشناسند اما در مصاحبه اخیر او غیر از ذکر و توضیح این موارد، از حرفهای این مربی چیزی شبیه اعتراض به گوشمان نرسید. گلمحمدی البته به ریشه مشکلات که باعث دیر شروع شدن تمرین یا کار ناتمامش در نقل و انتقالات مربوط میشد اشاره داشت اما نه ناله کرد و نه غر زد. البته همچنان برخی رسانهها منتظر مصاحبه بعدی یحیی هستند تا او با اشاره به لغو اردوی خارجی، جدایی عیسی آلکثیر و ناتوانی باشگاه در حفظ او یا جذب مهاجمی شاخص و دروازهبانی مطمئن – که در زمان انجام مصاحبه قبلیاش قطعی نشده بود – غر زدنهای او در شروع فصل جدید را هم ببینند اما این مشکلات انگار جزئی از پیکره باشگاه پرسپولیس و تیم بزرگسالانش شده و گریزی از آن هم نیست. پرسپولیس هم به اندازه استقلال یا شاید بیشتر از این باشگاه مدیرعامل عوض کرده، پرونده خارجی لاینحل و بدهیهای سنگین داشته و دارد، محرومیت کشیده، با مشکلات سخت افزاری مثل نداشتن زمین تمرین دست و پنجه نرم کرده، اعتصاب بازیکنانش را تحمل کرده و با انواع و اقسام حاشیههای خودساخته یا تحمیل شده به باشگاه مواجه بوده اما این مشکلات دیگر صدای یحیی را در نمیآورد و او بیشتر روی مشکلات بزرگتر مثل محدودیتهای ناشی از قوانین عجیب سازمان لیگ، بحث حق پخش و بهصورت کلیتر درآمدزایی باشگاهها تأکید دارد که این تغییر رویکرد، هم نشان از پیشرفت شخصیت او در قامت سرمربی یک تیم بزرگ است هم نشان از این دارد که او با این مشکلات و معضلات به نوعی کنار آمده و احساس میکند اشاره مدام به آنها دردی را دوا نخواهد
کرد.