بقا با رکوردهای ضعیف و منحصر به فرد
بی‌کیفیت مثل لیگ بیست و دوم
جعفر برزگر
روزنامه نگار
لیگ بیست و دوم با اینکه در هفته‌های پایانی‌اش به دلیل رقابت نزدیک تیم‌های بالا و پایین جدول برای قهرمانی و بقا فوق العاده حساس و جذاب شده بود، اما وقتی عملکرد تیم‌ها را مورد بررسی قرار می‌دهیم به نتایجی می‌رسیم که نشان می‌دهد این لیگ کیفیت خیلی خوبی هم نداشت.
اپیزود اول، پیکان
وقتی تیمی با 12 گل زده در 30 هفته لیگ نه تنها در لیگ می‌ماند بلکه جایگاه یازدهم را در میان 16 تیم به خود اختصاص می‌دهد، چطور می‌توان از کیفیت بالای آن صحبت کرد. اصلاً اگر همین الان از مجتبی حسینی بپرسیم که تیمی با 12 گل زده در لیگ بیست و سوم چقدر شانس بقا دارد، چه پاسخی خواهد داشت؟ هر چقدر هم بهانه، توجیه یا دلیل‌شان جوانگرایی و کم هزینه بودن باشد باز هم خیلی قابل قبول نخواهد بود.
اپیزود دوم، صنعت نفت آبادان
تیمی که از هفته هشتم تا یازدهم در انتهای جدول بود و از روز نهم لیگ تا هفته ماقبل پایانی جایگاه پانزدهم را به هیچ تیمی نداد و به همراه نفت مسجدسلیمان گزینه اول سقوط به حساب می‌آمد، در روز پایانی به شکل معجزه آسایی لیگ برتری ماند. شاید اگر تیم دیگری غیر از سپاهان یا مدعیان دیگر حریف مس کرمان بود حالا مسی‌ها خودشان را در لیگ بیست و سوم می‌دیدند. باور بقای تیمی که برای کسب دومین پیروزی‌اش 21 هفته انتظار کشیده به نظر شما سخت
نیست؟
اپیزود سوم، نساجی
تیمی که عنوان قهرمانی جام حذفی فصل گذشته را یدک می‌کشید و با حمید مطهری شروع و با مربی اسپانیایی فصل را تمام کرد یک رکورد جالب و عجیب از خود به جا گذاشت. آنها اگر در لیگ ماندند و جایگاه سیزدهم را به خود اختصاص دادند مدیون امتیازهای کسب کرده در نیم‌فصل اول هستند. نساجی در نیم‌فصل دوم لیگ بیست و دوم رنگ پیروزی را ندید. ضمن اینکه آمارشان مشخص کرد که تغییر کادرفنی نه تنها چاره کارشان نشد بلکه نتایج ضعیف‌تری را هم به دست آوردند.
اپیزود چهارم، ملوان
تیم دوست‌داشتنی ملوان هم برای ماندن کار راحتی نداشت. آنها مثل تمام ادوار گذشته و بر اساس آماری که از خود به جا گذاشتند تیم داخل خانه بودند. شاگردان مازیار زارع در 15 بازی خارج از خانه هفت امتیاز به دست آوردند و تفاضل گل 16- را از خود به جا گذاشتند. تیمی که هفت امتیاز در زمین حریفانش به دست می‌آورد برای ماندن باید امتیازهای زیادی را در داخل خانه کسب کرده باشد، مگر اینکه شرایط دو تیم سقوط کننده اصلاً مناسب نباشد که نبود.
اپیزود پنجم، ذوب آهن
اگر همین الان از شما بپرسیم که یک تیم در 15 بازی خارج از خانه‌اش پیروزی نداشته و رتبه نهم جدول 16 تیمی را به خود اختصاص داده چند علامت سؤال در ذهن‌تان ایجاد می‌شود. مهدی تارتار حالا که به ملوان رفته مدعی شده که هر وقت برای بازی به انزلی رفته برای نباختن بوده اما کدام مربی قبل از بازی با حریفش این حرف را می‌زند. اگرچه نباختن در خانه حریف می‌تواند نتیجه خوبی باشد اما با چنین تفکری به میدان رفتن کار را برای کسب نتیجه سخت می‌کند.
اپیزود ششم، آلومینیوم اراک
تصور کنید یک لیگ چقدر می‌تواند کیفیتش پایین باشد که شما با کسب 16 تساوی (بیشتر از یک نیم‌فصل) در لیگ بمانید. آلومینیوم اراک با مهدی رحمتی چنین رکوردی را از خود به جا گذاشت. آنها در نیم‌فصل اول 5 تساوی و از 15 بازی نیم‌فصل دوم 11 بازی را با همین نتیجه از زمین خارج شدند. البته اراکی‌ها به لطف کسب سه پیروزی در دور دوم لیگ خیال‌شان راحت بود. آنها با همین نتایج هشتم شدند.
40 بازی بدون گل
در لیگ بیست و دوم 480 گل از خط دروازه‌ها عبور کرد که به طور میانگین آمار دو گل زده در هر بازی ثبت شده که قابل دفاع نیست. اما نکته جالب‌تر اینکه از 240 مسابقه‌ای که برگزار شده 40 بازی بدون رد و بدل شدن گل به پایان رسید. یعنی تماشاگران حاضر در استادیوم و بینندگان تلویزیونی 3600 دقیقه در حسرت گل ماندند.