صفحات
شماره هفت هزار و سیصد و چهل و یک - ۱۲ تیر ۱۴۰۲
روزنامه ایران ورزشی - شماره هفت هزار و سیصد و چهل و یک - ۱۲ تیر ۱۴۰۲ - صفحه ۵

درحال سلاخی اعتبار باشگاه استقلال هستند

واعظ آشتیانی: اداره استقلال ازعهده شما خارج است، لطـــــــفاً بـــــروید

خبرنگاران و مردم حق دارند انتقاد کنند

حمیدرضا عرب
روزنامه نگار
واعظ آشتیانی،  چهره نام‌آشنای مدیریت باشگاه استقلال که سابقه مدیریت در سطح کلان ورزش ایران را هم در کارنامه دارد،  به انتقاد از اتفاقاتی پرداخته که اخیراً در حین تمرین استقلال رخ داده است. انتقادهای واعظ آشتیانی البته تنها منوط به وقایع زشت آن روز نیست. مدیرعامل سابق باشگاه استقلال تأکید دارد که این باشگاه با مدیران کنونی سرانجام خوشی در فصل آینده نخواهد داشت و هرچه زودتر باید نسبت به ایجاد تغییرات در بدنه مدیریتی این باشگاه اقداماتی شود. آشتیانی حتی حضور کریمی در باشگاه استقلال را تضاد با قانون تجارت می‌داند و معتقد است فردی که بیرون از باشگاه کاسبی دارد نباید مدیریت یک باشگاه دولتی را به عهده بگیرد.

شنیدم برخی مدیران هم مجوز واردات خودرو گرفتند!

با این مدیران منتظر
چالش‌های بزرگ‌تر باشید

دیدن فرد شرور دردناک‌ترین اتفاق تاریخ استقلال بود

فردی که کاسبی و تجارت دارد نباید سرپرست باشگاه دولتی باشد

تداوم حضور حجت کریمی در باشگاه استقلال به عنوان سرپرست همچنان محل بحث است و با توجه به اتفاقاتی که چهارشنبه هفته پیش در تمرین استقلال رخ داد،  انتظارات بیشتری از تصمیم‌گیران در وزارت ورزش و جوانان می‌رود تا نسبت به وقایع مدیریتی در باشگاه استقلال حساس باشند. شما تداوم حضور این کادر مدیریتی در باشگاه استقلال را به صلاح می‌دانید؟
 باید چند نکته را متذکر شوم. نکته اول اینکه چرا مدیرانی که تضاد منافع دارند؛ یعنی شغل و تجارت و کاسبی بیرون از باشگاه دارند به باشگاه استقلال که یک باشگاه دولتی است،  وارد شده‌اند؟ حضور این افراد بیشتر به جهت کسب شهرت است. درواقع باشگاه استقلال برای آنها فرصت درآمد و کاسبی بیشتر ایجاد می‌کند و من متعجبم که چرا وزارت ورزش و جوانان به این موضوع دقت نکرده و اجازه داده فردی که با این باشگاه تضاد منافع دارد،  به عنوان سرپرست مشغول به کار شود؟ کسی باید سرپرست یا مدیر این باشگاه باشد که اولاً بیرون از باشگاه تجارت و کاسبی نداشته باشد،  چون در این صورت از برند باشگاه به نفع خودش بهره می‌گیرد. مسئولانی که در وزارت ورزش افراد را برای باشگاه‌های بزرگی همچون استقلال انتخاب می‌کنند باید نسبت به این مسائل حساس باشند و اجازه ندهند برند باشگاه مردمی استقلال در اختیار افرادی قرار بگیرد که بیرون از باشگاه تجارت دارند. رعایت این موضوع جزو قوانین تجارت است. حال اگر باشگاه استقلال خصوصی بود می‌شد از کنارش عبور کرد اما عملاً این طور نیست.
 درکنار این مسأله که به آن اشاره درستی داشتید،  به هویت باشگاه ریشه‌دار استقلال نیز توجهی نمی‌شود و ظاهراً ماهیت افرادی که اکنون دستی برآتش اداره باشگاه استقلال دارند سبب شده از خیلی از مسائل مهم غافل شوند.
متأسفانه افرادی وارد باشگاه استقلال شده‌اند که از این باشگاه استفاده ابزاری می‌کنند و با رفتارهای پوپولیستی‌شان منزلت این باشگاه را زیر سؤال می‌برند. اصولاً علاقه برخی مدیران به رفتارهای پوپولیستی نشان دهنده آن است که فرد مورد نظر کارآمدی و انسجام لازم برای مدیریت یک باشگاه بزرگ را ندارد. این گونه رفتار‌ها نشان دهنده عمق ضعیف یک مدیر است. شما نگاه کنید ببینید در تمرین چهارشنبه هفته پیش چه اتفاقاتی رخ داد؟ آیا آن اتفاقات در شأن باشگاه استقلال بود که 78 سال سابقه دارد و افراد فهیم،  تحصیل کرده و با شخصیتی در طول سالیان متمادی به عنوان مدیر،  مسئول،  بازیکن و سرمربی وارد این باشگاه شده‌اند؟
ریشه علاقه و گرایش به چنین افرادی از کجا نشأت می‌گیرد آقای آشتیانی؟
لات پروری و اوباش پروری از دهه هشتاد در فوتبال ایران از سوی برخی مربیان که نسبت به چنین افرادی علاقه و گرایش داشتند،  باب شد. از آن زمان به بعد متأسفانه برخی مدیران نیز وارد معرکه شدند و با چسبیدن به این افراد تلاش کردند برای خود فضای تازه‌ای را ایجاد کنند. درحالی که محیط ورزش هنجار است و رویه و سبک کاری اوباش ناهنجاری و من تعجب می‌کنم که چرا برخی که خود باید متولی هنجار باشند،  به سمت افرادی گرایش پیدا می‌کنند که هنجار‌شکنی در ذات آنها نهفته است؟! امروز کسانی در ورزش ما صاحب برخی مسئولیت‌ها شده‌اند که کمترین توجهی به هنجارها ندارند. نه تنها سابقه و فرهنگ باشگاهی که 78 سال قدمت دارد به سخره گرفته شد،  بلکه با اتفاقاتی که هفته پیش در جریان تمرین استقلال رخ داد،  این سابقه سلاخی شد!
 سرپرست باشگاه استقلال در مصاحبه‌ای بعد از وقایع چهارشنبه هفته پیش مدعی شد که اساساً از حضور افراد شرور در تمرین استقلال هیچ اطلاعی نداشته است. آیا قابل پذیرش است که سرپرست استقلال با وجود اینکه دقایق طولانی درکنار آن افراد نشسته بود،  از حضورشان اطلاعی نداشته باشد؟ آیا می‌شود پذیرفت سرپرست یا مدیر یک باشگاه از ریز اتفاقاتی که در محل تمرین تیمش رخ خواهد داد اطلاعی نداشته باشد؟
 اوج فاجعه آنجا است که سرپرست باشگاه استقلال در یک متری فرد شرور و باسابقه نشسته،  با او دست می‌دهد و احوال پرسی می‌کند، بعد مدعی است که از حضور او اطلاعی ندارد. دیدن چنین افرادی در محل تمرین استقلال دردناک‌ترین صحنه تاریخ باشگاه استقلال بود. اگر شما نمی‌دانستید که آن اشخاص در محل تمرین هستند که از نظر مدیریتی خیلی ضعیف هستید که نمی‌توانید پیرامون خودتان را هم کنترل کنید. من همیشه به عنوان مدیریتی که دغدغه فرهنگی داشتم نسبت به حضور چنین افرادی در محل تمرین تیم‌های ورزشی حساس بودم. حال چه طور می‌شود که سرپرست یک باشگاه که ناظر برتمام اتفاقات است و عملکرد زیرمجموعه خود را هماهنگی و رصد می‌کند از حضور چنین اشخاصی در تمرین استقلال اطلاع ندارند. آیا باور پذیر است؟ هرگز نمی‌شود چنین ادعایی را پذیرفت.
 اصولاً چرا چنین افراد سابقه‌داری باید به راحتی در محل تمرین یک باشگاه که برچست فرهنگی را یدک می‌کشد،  حضور داشته باشند؟! چرا یک بار برای همیشه جلوی آنها را نمی‌گیرند؟
این شرارت‌ها منوط به پایتخت و تیم‌های تهرانی نیست. در شهرستان‌‌ها نیز لات‌ها اقدام به تخریب محیط تیم‌ها می‌کنند و جو تمرینی آنها را برهم می‌زنند و با باج‌خواهی تلاش می‌کنند برای خودشان عرصه‌ای برای جولان ایجاد کنند. باید با این دست افراد برخورد جدی شود. من خیلی خوشحال شدم وقتی شنیدم پلیس امنیت پایتخت این افراد را در فاصله اندکی بعد از وقوع اتفاقات چهارشنبه هفته پیش دستگیر کرد. واقعاً دست مسئولان مربوطه درد نکند که نسبت به این مسأله حساس بودند.
 وزارت ورزش اطلاعیه‌ای پیرامون این ماجرا صادر کرد. آیا به نظر شما کافی است؟
شگفت زده‌ام که چرا وزارت ورزش نسبت به این موضوع و اتفاقات تلخی که در زیرمجموعه استقلال رخ داده سکوت کرده است؟ آیا پشت پرده خبرهایی هست که نسبت به این اتفاقات سکوت کرده‌اند؟ سکوت نشان دهنده برخی واقعیت‌های تلخ در پس پرده است و مسئولان اگر به واقع از اتفاقاتی که رخ داده دلخورند باید با عوامل داخل باشگاه استقلال از بالا تا پایین که زمینه ساز حضور این افراد در محل تمرین باشگاه استقلال شدند و اعتبار این باشگاه را لگد مال کردند،  برخورد جدی و قاطع داشته باشد. اطلاعیه صادر کردن هیچ مشکل و دردی را دوا نمی‌کند. دیدم که اطلاعیه‌ای صادر شد اما اگر اداره مملکت با اطلاعیه صادر کردن ممکن بود که همه ارگان‌ها با صدور اطلاعیه مملکت را اداره می‌کردند؛ نه این طور نیست. باید درعمل نشان دهند که از آن اتفاقات رضایت ندارند.
- بسیاری از کارشناسان و هواداران باشگاه استقلال نسبت به آینده باشگاه با حضور چنین مدیرانی بیمناک و نگران شده‌اند. مدیرانی که در مشکلات مالی سال‌های اخیر نیز نقش داشته‌اند. آیا شما می‌توانید دورنمای مطلوبی را با حضور این افراد در باشگاه استقلال تصویر کنید؟ آیا امکانش هست که بتوان به آینده استقلال در فصل جدید امید بست؟
 باشگاه استقلال نیاز به مدیران قوی و با سابقه روشن و مقتدر دارد. اتفاقاتی که چهارشنبه هفته پیش رخ داد به نوعی ذبح مدیریت یک باشگاه ریشه‌دار بود و جایگاه مدیریت در این باشگاه را به شدت زیر سؤال برد. فرد شرور و باسابقه بدون اینکه ممانعتی در برابرش باشد،  کنار سرپرست باشگاهی با قدمت 78 سال می‌نشیند و حتی به گفته خودش به او دستور می‌دهد که مثلاً برای تیم فلان کار را انجام بدهد! ما به کجا رسیده‌ایم؟!
من به شدت با حضور این افراد نگران آینده باشگاه استقلال هستم. اگر مدیرکارآمد و با تجربه مسئولیت اداره باشگاه استقلال را به دست نگیرد،  شما شک نکنید که در فصل آینده با چالش‌های متعددی مواجه خواهیم شد. سال سختی در انتظار استقلال خواهد بود اگر وزارت ورزش و جوانان در مقابل وقایعی که رخ داده ساکت بماند و ازکنارش عبور کند. من هشدار می‌دهم. هشداری جدی...
 اینکه مسئولان یک باشگاه تلاش کنند هیچ کس درباره آنها انتقادی مطرح نکند و حتی شایعه تهدید خبرنگاران نیز به گوش برسد آیا نگران کننده نیست؟
باید تأکید کنم که حق مردم یک جامعه است که انتقاد کنند. یک عده هواداران عادی چهارشنبه هفته پیش به محل تمرین استقلال رفتند تا اعتراض خود را بیان کنند. این چه اشکالی دارد؟ اصولاً انتقاد کردن حق مردم است. از همه بدتر اینکه نسبت به خبرنگاران که آینه تمام قد وقایع یک جامعه محسوب می‌شوند نیز موضع‌گیری می‌شود و آنها را هم تهدید می‌کنند که انتقاد نکنند. جای شگفتی دارد. پس پلشتی‌ها و اتفاقات زشتی که پیرامون حوزه ورزش و دیگر حوزه‌ها رخ می‌دهد چه طور باید انعکاس داده شود؟ همین خبرنگاران هستند که در نقش مطالبه‌گر قدم علم می‌کنند و اشکالات را بیان می‌کنند و خواستار بهبود اوضاع می‌شوند. اینکه بخواهند این قشر را تهدید کنند جای شگفتی و تأسف دارد. رسانه زبان مردم است و باید بدون کمترین دغدغه‌ای کارشان را انجام بدهند.
 بروید رفتار خودتان را درست کنید. اگر بضاعت مدیریت ندارید که قطعاً ندارید باشگاه را ترک کنید. افرادی که از عهده ابتدایی‌ترین امور مربوط به مدیریت یک باشگاه برنمی‌آیند و می‌خواهند با نصب بنر از دیوار قطور و تنومند باشگاه استقلال به نفع کسب و کار خود بالا بروند، نباید جایی در باشگاه مردمی استقلال داشته باشند.
 آن زمان که شما مدیریت باشگاه استقلال را به عهده داشتید،  اقتدار قابل توجهی در تصمیم‌های شما دیده شد و حتی اجازه نمی‌دادید افرادی که هیچ رابطه‌ای با محیط ورزش ندارند به استقلال نزدیک شوند.
زمانی که من مدیرعامل باشگاه استقلال بودم بیش از هرچیزی برای من مسائل فرهنگی مهم بود. نه اینکه به جام‌ها فکر نکنم. نه،  هرگز این طور نبود. اما به واقع به مسائل فرهنگی خیلی اهمیت می‌دادم. امروزه اما این مسائل کمترین اهمیتی برای مدیران ندارد و من را به شدت نگران آینده این باشگاه می‌کند. اراذل و اوباش دو اسمی در زمان مدیریت من هرگز اجازه ورود به دایره تیم را نداشتند و سفت و محکم پای کار ایستاده بودم اما آقایان حتی در مقابل این افراد نیز کمترین اقتداری نداشتند و سیاه‌ترین روز تاریخ را برای استقلال پدید آوردند.
 آقای آشتیانی به طور کلی اخباری که در روزهای گذشته از حوزه فوتبال منتشر شده خوشایند هواداران این رشته پرطرفدار نبوده است. از ماجرای اتفاقات تمرین استقلال و مشکلات عمیق مدیریتی که بگذریم، می‌بینیم که در فدراسیون فوتبال هم گاه تصمیم‌هایی در قبال تیم ملی گرفته شده که اعتراض عموم مردم را به دنبال داشته است. لازم است درباره مسأله‌ای که اخیراً در جامعه سروصدا کرد هم از شما سؤال کنیم؛ موضوع واردات خودرو برای فوتبالیست‌ها!
ناهنجاری‌های مدیریتی فقط در باشگاه استقلال به چشم نمی‌خورد و ما شاهدیم که در فدراسیون فوتبال نیز تصمیم‌هایی اتخاذ شده که اعتراض جامعه را به دنبال داشته است. یک بار برای بازیکنان تیم ملی فوتبال به دلیل صعود به جام جهانی فوتبال پاداش تعریف شد. سکه‌های‌شان را گرفتند. سؤال من این است که چرا به آنها مجوز واردات خودرو هم داده شد؟ به خاطر شکست مقابل انگلیس و امریکا چنین پاداشی برای بازیکنان فوتبال درنظر گرفتید؟ معنی این کار چیست؟ چه کسی چنین دستوری داده و چنین پاداشی را تعریف کرده است؟ مگر ورزشکاران قهرمان دیگر رشته‌ها در همین کشور زندگی نمی‌کنند؟ چرا آنها نباید از یک شرایط برابر برخوردار باشند؟ به قهرمان یکی از رشته‌های ورزشی قوری و کتری هدیه داده می‌شود،  بعد به فوتبالیستی که نتایج ضعیفی در جام جهانی گرفته،  شش گل از انگلیس دریافت کرده،  به امریکا باخته و فقط مقابل ولز به برتری رسیده و حتی از صعود به مرحله بعد بازمانده،  پاداش واردات خودرو تعلق می‌گیرد! حیرت‌انگیز است. اگر به فوتبالیست چنین هدیه‌ای می‌دهید باید به قهرمان دیگر رشته‌ها که چندان توجهی به آنها نمی‌شود نیز همین پاداش‌ها را پرداخت کنید. این همه اجحاف برای چیست؟ شنیدم حتی در لیستی که برای واردات خودرو تعیین شده نام برخی مسئولان فدراسیون فوتبال هم قرار داشته است! امیدوارم این شنیده درست نباشد.

 

 

 

جستجو
آرشیو تاریخی