صفحات
  • صفحه اول
  • مدیریت فوتبال
  • زیر چاپ
  • استقلال
  • منهای فوتبال
  • ورزش جهان
  • فوتبال ایران
  • پرسپولیس
  • پرونده
  • لژیونر
  • صفحه آخر
شماره هفت هزار و سیصد و چهل - ۱۱ تیر ۱۴۰۲
روزنامه ایران ورزشی - شماره هفت هزار و سیصد و چهل - ۱۱ تیر ۱۴۰۲ - صفحه ۲

یک انتخاب غریب در انزلی

وصال روحانی
روزنامه نگار
معلوم نیست معیار مدیران ملوان برای انتخاب مهدی تارتار به عنوان سرمربی جدید این تیم بسیار محبوب گیلانی چه بوده است اما این مسأله محرز است که این مدیران عملاً‌ به «دم‌دستی»‌ترین گزینش ممکن روی آورده‌اند.
از آنجا که سران ذوب‌آهن پس از دو سال همکاری کم‌ثمر تارتار با این باشگاه اصفهانی عذر وی را خواسته بودند و او یکی از معدود مربیان نامدار بیکار مانده در مقطع «پیش‌فصل» لیگ بیست و سوم بود، قرعه به نام تارتار خورد و بخت بسته وی با آمدنش به انزلی به سرعت باز شد.
بعد از استعفای مازیار زارع مربی زحمتکش و بومی انزلی از سرمربیگری ملوان در پایان فصل گذشته و عدم تجدید‌نظر وی، سران این باشگاه مجبور به رویکرد به یک مربی جدید بودند و حتی برخی قدیمی‌ها و دوستداران ملوان از پژمان نوری مدریرعامل سه سال اخیر این باشگاه و همبازی زارع در ایام جوانی خواسته بودند خودش قبول مسئولیت کند و در قامت یک مربی ظاهر شود اما پژمان به هر دلیلی نپذیرفت که شاید اقدامی قابل فهم باشد.
آنچه قابل درک نیست، دلایل رویکرد ملوانی‌ها به مهدی تارتار است. وی که ذاتاً مربی بدی نیست و برنامه‌دار و منضبط و سختکوش است اما در تیم‌های اخیر خود طی پنج سال اخیر هیچ موفقیتی نداشته است. او در پیکان هیچ کار مهمی انجام نداد و وقتی هم که به ذوب‌آهن آمد، انجام طرح‌های جوانگرایی‌اش در آن سامان نیز ثمر چندانی را بر جای نگذاشت و ذوبی‌ها تحت هدایت وی نه چشم‌نواز بازی می‌کردند و نه نتایج قابل توجهی می‌گرفتند.
تارتار قطعاً در دفاع از خود خواهد گفت که ذوبی‌ها را به رتبه نهم لیگ بیست و دوم رسانده است اما فوتبالی که تیم او ارائه می‌داد، بیش از حد تکراری، کسالت‌بار، منفی و فاقد هر عنصر مدرن و گاهی مانند شکنجه روحی - روانی برای ناظران بود. اینها بدین معنا نیست که ملوانی‌ها باید به یک مربی بومی روی می‌آوردند زیرا چند سالی است که مربیان بومی موفق در گیلان و بخصوص در انزلی رو به کاهش رفته‌اند و یکی از آشناترین و آخرین نفرات آنان هم که محمد احمدزاده باشد، در سال‌های اخیر اخبار فعالیت‌های غیر‌فوتبالی‌اش شامل «راننده کامیون سنگین شدنش» بیش از دستاوردهای ورزشی‌اش ورد زبان‌ها بوده است! یک دهه پیش هم که ملوان به خاطر رگ و ریشه‌های محمد مایلی‌کهن در انزلی به او روی آوردند، نتایج چندان مثبتی نگرفتند اما همه این موارد هم انتصاب غریب تارتار را به عنوان سرمربی «قو»ی سپید شهر زیبا و بندری انزلی توجیه نمی‌کند. مردی که در 10 سال اخیر هیچ اثر ماندگاری از خود برجای نگذاشته و در پارس جنوبی جم نیز کار پر‌اهمیتی انجام نداد و مشخص نیست چرا مکرراً به او تیم‌هایی را می‌دهند که از خود وی جایگاه بالاتر و ریشه محکم‌تری در فوتبال کشور دارند.

 

جستجو
آرشیو تاریخی