پیشرفتی در کیفیت مسابقات نداشتیم
جلالی: تراکتور باید آسیب‌شناسی شود
صنعت‌نفت از حاشیه و دلال‌بازی لطمه می‌خورد
مقایسه جدول فصل بیست و یکم با فصل بیست و دوم نشان می‌دهد اتفاقات جالبی افتاد که می‌تواند هر کدام نقش مهمی در فوتبال ایران داشته باشد. تراکتور در فصل گذشته صعودی ۹ پله‌ای داشت اما تا الان نتوانسته به قهرمانی برسد که عجیب است. آلومینیوم رتبه هشتم خود را حفظ کرد و البته ۳ تیم بالای جدول هم به همان شکل قبل و با تغییری خیلی کم در رده‌های بالا باقی ماندند. مجید جلالی کارشناس فوتبال کشورمان، در رابطه با تغییرات تیم‌ها در جدول فصل بیست و یکم با بیست و دوم، صحبت‌های جالبی دارد.
سمیرا شیرمردی
روزنامه نگار
فصل بیست و دوم با همه اتفاقات خوب و بد تمام شد. مقایسه این فصل با فصل قبل‌تر یعنی بیست و یکم نشان می‌دهد، تغییرات جالبی رخ داده. مثلاً تراکتور صعودی ۹ پله‌ای داشت که جالب است.
تراکتور یک تیم خاص است. وقتی شما به صعود یا سقوط تیم در جدول نگاه می‌کنید متوجه می‌شوید این تیم غیرقابل پیش‌بینی و انتظار است. گاهی این تیم به شرایطی می‌رسد که با تیم‌های دهم، یازدهم رقابت می‌کند، گاهی وقتی خوب می‌شود قابل کنترل نیست و براحتی بالا می‌آید. این سطح نوسان کاملاً آسیب‌شناسی می‌خواهد. اگر آسیب‌شناسی کنند و به شرایط تیم واقف باشند و پی ببرند، ظرفیت‌های تراکتور به گونه‌ای است که می‌تواند رقیبی ثابت برای قهرمانی باشد. چرا این تیم تا الان قهرمان نشده، عجیب است و مسلماً به آسیب‌شناسی نیاز دارد.
استقلال فصل گذشته سقوطی ۲ پله‌ای داشت اما پرسپولیس و سپاهان صعود کردند که این مسأله چندان عجیب به نظر نمی‌آید.
دقیقاً. پرسپولیس، استقلال و سپاهان ۳ تیمی هستند که به دلایل مختلف و با توجه به ظرفیت‌های انسانی، مالی، تبلیغاتی، توجه، هوادار و... در هر شرایطی اول تا سوم لیگ هستند. هر کدام سوم شود شکست‌خورده است و نمی‌توانیم بگوییم آنها خوب بودند و هر کدام هم قهرمان شود، به هدفش رسیده که رتبه اول را به دست آورده است.
اتفاق جالب در مورد آلومینیوم اراک است. آلومینیوم در فصل بیست و دوم با ۲۰ امتیاز داخل خانه و ۲۰ امتیاز خارج از خانه، توانست هشتم شود و رتبه فصل بیست و یکم را تکرار کند.
همانطور که رتبه اول تا سوم مختص پرسپولیس، استقلال و سپاهان است، رتبه چهارم تا هفتم هم بین تیم‌های فولاد خوزستان، تراکتور، گل‌گهر و مس رفسنجان تقسیم می‌شود. این تیم‌ها به خاطر منابع مالی که دارند و یکی از پارامترهای بسیار تعیین‌کننده است، در چنین رده‌ای قرار می‌گیرند. در واقع این ۴ تیم، رتبه چهارم تا هفتم را باید داشته باشند. پس هر کدام هفتم شود خوب نبوده و هر کدام چهارم شود، باید آن را قهرمان بدانیم. از رتبه هشتم تا دوازدهم هم یک تعداد دیگر تیم هستند که به لحاظ منابع مالی و جنبه‌ای مختلف، از ۲ طبقه دیگر پایین‌تر قرار می‌گیرند. آلومینیوم، نساجی، پیکان و ذوب‌آهن در این طبقه هستند. ۴ تیم آخر می‌مانند که ۲ تیم تازه‌وارد یعنی ملوان و مس کرمان بودند و ۲ تیم نفتی یعنی صنعت‌نفت و نفت مسجدسلیمان. نفت مسجدسلیمان شاید به لحاظ مشکلات مالی چنین شرایطی پیدا کرد اما صنعت‌نفت معمولاً مشکلات حاشیه‌ای دارد. به همین دلیل این ۴ تیم هم در این طبقه قرار گرفتند. صنعت‌نفت اغلب درگیر مشکلات حاشیه‌ای و دلال‌بازی است و این مسأله همیشه به آنها لطمه زده. اگر مشکل از بین برود، آنها می‌توانند بالای طبقه سوم قرار بگیرند. به هر حال اینکه آلومینیوم هشتم می‌شود یعنی خوب بوده و خوب نتیجه گرفته که در بالاترین سطح طبقه سوم قرار گرفته است.
نکته جالب دیگر این است که در فصل بیست و یکم، نفت مسجدسلیمان با ۲۲ امتیاز در لیگ برتر ماند اما در فصل بیست و دوم مس کرمان با ۲۲ امتیاز سقوط کرد. این مسأله نشان می‌دهد لیگ ما بهتر از قبل شده یا دلیل دیگری دارد؟
تفاوت امتیازات در پایین جدول آنقدر زیاد نیست. در ۳۰ مسابقه، تفاوت ۲، ۳ امتیاز طبیعی است.
بحث گل زدن و گل نخوردن هم یکی از موارد مهم در لیگ بیست و دوم بود و پیکان که ضعیف‌ترین خط حمله لیگ را داشت، با تنها ۱۲ گل در رتبه یازدهم قرار گرفت. این در حالی است که در فصل بیست و یکم، فجرسپاسی با ۱۰ گل زده، سقوط کرد.
اینکه گل نخوری عاملی است که مربیان به آن اعتقاد دارند. اکثر مربیان در درجه اول به گل نخوردن فکر می‌کنند و بعد به گل زدن. در واقع مهم این است که گل نخورند و هدف اگر نتیجه‌گیری است، گل نخوردن مهمتر از گل زدن خواهد بود.
در مقابل بیشترین گل خورده را نفت مسجدسلیمان در لیگ بیست و دوم داشت که ۵۹ بود اما در فصل بیست و یکم شهرخودرو ۴۳ گل خورد که هر ۲ سقوط کردند.
برای همین است که مربیان حساس هستند و می‌خواهند کمتر گل بخورند. تیم‌هایی که کمترین گل را زدند ماندند اما تیم‌هایی که بیشترین گل را خوردند حذف شدند. به همین دلیل مربیان بیشتر به‌دنبال گل نخوردن هستند.
اما این مسأله باعث نمی‌شود لیگ کیفیت و زیبایی خودش را از دست بدهد؟
بله، برای لیگی که تمام هدف، نتیجه بازی است و به کیفیت کاری ندارند، ارزشیابی هم نمی‌شود توقع چه چیزی دارید؟
به نظر شما لیگ بیست و دوم زیباتر و جذاب‌تر بود یا لیگ بیست و یکم؟
به نظر من، به مقدار خیلی خیلی کم، فصل بیست و دوم پایین‌تر بود. متأسفانه در زمینه کیفیت پیشرفت نداریم و حتی در زمینه تولید ثروت یا بازیکن هم شرایط این‌طور است و اگر آمار دقیق باشد، در این زمینه هم پیشرفت نداشتیم و هیچ پدیده‌ای نمی‌بینید. به این صورت، سطح درآمد پایین‌تر و هزینه‌ها بالاتر است. ارزشیابی نمی‌شود و وقتی یک تیم قهرمان می‌شود همه هورا می‌کشند و وقتی تیمی سقوط می‌کند، فقط می‌گویند خوب نبود. به این ترتیب در چیزهای دیگر طبقه‌بندی نداریم.
فکر می‌کنید فصل بیست و سوم بهتر از فصل گذشته شود؟
امیدوارم کیفیت بهتری در فصل بیست و سوم ببینیم. البته این یک امید است و بعید به نظر می‌رسد چنین اتفاقی بیفتد.