عباسیان: اشتباهات داوری باعث شد مس چنین آماری داشته باشد
سپاهان گاف داد و قهرمان نشد
در فصل بیست و دوم، یکسری آمار مثبت کاملاً مشخص بود که به تیم‌های بالانشین اختصاص پیدا می‌کند. مثلاً اینکه پرسپولیس بیشترین امتیاز خارج از خانه و سپاهان بیشترین امتیاز داخل خانه را کسب کرد. اما در مورد مس کرمان و هوادار هم یکسری اتفاقات جالب رخ داد. مسی‌ها خارج از خانه کمترین امتیاز را به دست آوردند و هوادار هم داخل خانه، رکورددار کسب کمترین امتیاز بود. معین عباسیان با توجه به اینکه در نیم‌فصل اول در هوادار بازی کرد و در نیم‌فصل دوم برای مس کرمان به میدان رفت، در مورد این آمار صحبت می‌کند.
سمیرا شیرمردی
روزنامه نگار
فصل گذشته برایت چطور گذشت؟ به نظر می‌رسد فصل سختی را تجربه کردی...
فصل گذشته، نیم فصل اول وضعیت خوبی به لحاظ فوتبالی نداشتم و شرایط آن‌طور که باید و شاید برایم پیش نرفت. البته فوتبال سلیقه‌ای است و شاید از نظر خیلی‌ها نیم‌فصل اول برایم خوب بود اما از نظر خودم اینطور نبود. به هر حال بر خلاف فصل بیست و یکم که در هوادار شرایط خوبی را تجربه کردم، در نیم فصل اول سال گذشته، شرایط خوب نبود و جدا شدم که به مس کرمان رفتم. در مس به لحاظ فوتبالی همه چیز برایم خوب بود اما متأسفانه تیم سقوط کرد و این مسأله باعث شد پایان خوشی نداشته باشم. مس کرمان واقعاً مستحق افتادن نبود چون فوتبال خوبی بازی کردیم اما متأسفانه گاف بچگانه دادیم. به هر حال تیم جوان بود و در مقطعی مدیریت با سرمربی چلنج داشتند که این مسأله هم یکسری حواشی به وجود آورد اما با حضور آقای قرایی و مدیریت خوبی که داشتند شرایط بهتر شد و امتیازات خوبی گرفتیم اما متأسفانه در بازی‌های پایانی با وجود اینکه ۸ امتیاز با تیم‌های پایین‌تر اختلاف داشتیم، فوتبال روی بدش را به ما نشان داد و تیم افتاد که این مسأله برای همه ما بد شد.
اگر در آن زمان از خود بازیکنان صنعت‌نفت آبادان هم می‌پرسیدید کدام تیم‌ها می‌افتند، شاید اصلاً اسمی از مس کرمان نمی‌بردند اما همه چیز ناگهان تغییر کرد و جای این ۲ تیم عوض شد...
بله، متأسفانه همه چیز ناگهان عوض شد. اختلاف امتیازات خیلی خوب بود. مس کرمان بعد از چند سال به لیگ برتر آمده بود اما یکسری کم و کاستی وجود داشت که باعث شد دوباره به لیگ یک برگردد.
یکی از این کم و کاستی‌ها، احتمالاً تجربه است...
دقیقاً. تیم تجربه کافی نداشت و خیلی جوان بود. خیلی از این بازیکنان برای اولین بار حضور در لیگ برتر را تجربه می‌کردند. آقا فرزاد (حسین‌خانی) هم خیلی روی جوان‌ها حساب باز کرده بود. اتفاقاً من یک روز به آنها گفتم هر مربی این فرصت را به بازیکنان جوان نمی‌دهد پس قدر بدانید. همه تلاش می‌کردیم اما متأسفانه آن اتفاق بد افتاد.
مس کرمان در بازی‌های بیرون خانه خیلی بد کار کرد و از ۱۵ بازی کلاً ۵ امتیاز گرفت که شاید یکی از دلایل سقوط، همین مسأله بود.
قبول دارم. ما بیرون خانه، خوب امتیاز جمع نکردیم. البته گاهی حق تیم خورده شد. مثلاً اشتباهات داوری خیلی به تیم ما ضربه زد. اگر در بازی با صنعت‌نفت، آن پنالتی دقیقه ۹۲ برای حریف گرفته نمی‌شد شرایط فرق می‌کرد. اکثر کارشناسان هم گفتند پنالتی نبود اما داور اشتباه کرد. همه اتفاقات بد، از آنجا شروع شد. از آنجا به تیم ما فشار وارد شد و با توجه به اینکه بازیکنان جوان بودند، جمع کردن‌شان سخت شد. باز هم می‌گویم بیرون خانه اصلاً خوب نتیجه نگرفتیم اما اگر در بازی با هوادار، ملوان و صنعت‌نفت یکسری اتفاقات نمی‌افتاد می‌توانستیم ۳ برد بیرون خانه داشته باشیم اما مقابل صنعت‌نفت، پنالتی‌مان گرفته نشد و حریف روی پنالتی که اصلاً درست نبود، گل زد. در بازی با هوادار و ملوان هم مساوی کردیم. به اینها که فکر می‌کنیم واقعاً افسوس می‌خوریم.
با توجه به اینکه نیم‌فصل اول در هوادار بازی کردی، فکر می‌کنی چرا این تیم در بازی‌های خانگی تا این حد بد نتیجه گرفت؟ درست است که هوادار، تماشاگر ندارد و میزبانی و میهمانی برایش معنی ندارد اما به هر حال در زمین خودی بازی می‌کرد و به زمین و شرایط ورزشگاه آشنا بود اما در خانه کلاً ۱۲ امتیاز گرفت که کمترین امتیاز داخل خانه است.
این مسأله به استراتژی مربی برمی‌گردد. مربیان تفکرات متفاوتی با هم دارند. تیم هوادار، اسکلت فصل قبل‌تر خود را نگه داشت. تیمی که با رضا عنایتی و دیگر مسئولان، از جان و دل مایه گذاشتند تا سال اول در جایگاه خوبی قرار بگیرد و در لیگ برتر حفظ شود. در سال دوم با همین اسکلت با سرمربیگری ساکت الهامی کار را دنبال کردند. آقای الهامی اول دوست داشت تیمش گل نخورد، بعد گل بزند. آنها کار بزرگی هم این فصل انجام دادند و در ورزشگاه آزادی تیم پرسپولیس را بردند که این نتیجه، کار هر تیمی نیست. اینکه چرا در خانه امتیازات زیادی جمع نکردند، این برمی‌گردد به همان بحث نداشتن تماشاگر و استراتژی سرمربی.
پرسپولیس این فصل توانست بیشترین امتیاز خارج از خانه را کسب کند که شاید همین مسأله هم کمک کرد بتوانند قهرمان شوند.
برای تیم‌های بزرگی مثل استقلال و پرسپولیس، بازی بیرون و داخل خانه چندان فرق ندارد چون همه جا تماشاگر دارند. خودم شخصاً فکر می‌کردم سپاهان قهرمان می‌شود و واقعاً مستحق قهرمانی بود اما مقابل ملوان گاف بدی داد. اگر آن اشتباه را مقابل ملوان نمی‌کردند بدون شک قهرمانی برای سپاهان بود. به هر حال تیم‌های بزرگ از کوچکترین موقعیت‌ها استفاده می‌کنند و شخصیت بزرگ دارند. ضمن اینکه از امتیاز هوادار، در همه بازی‌ها بهره می‌برند که پرسپولیس توانست از اینها استفاده کند. پرسپولیس مخصوصاً وقتی توانست دربی را ببرد، دیگر قهرمانی را از آن خود کرد.
سپاهان در داخل خانه توانست بیشترین امتیاز را کسب کند که این مسأله جالب است.
سپاهان واقعاً تیم خوبی بود و خیلی خوب بازی کرد. همان‌طور که قبلاً گفتم تیم‌های بزرگ از همه موقعیت‌ها استفاده می‌کنند که بهترین امتیاز را بگیرند. اگر سپاهان نتوانست قهرمان شود به خاطر اشتباهی است که مقابل ملوان داشتند.
درست است که آن اشتباه، کار را برای سپاهان تمام کرد اما آنها در بازی با پیکان و تراکتور هم باخت‌های بدی داشتند که شاید آن بازی‌ها، باعث شد قهرمانی را از دست بدهند.
-بله اما اگر بخواهید اینطور فکر کنید، پرسپولیس هم مقابل هوادار باخت. به نظر من، اگر سپاهان می‌توانست مقابل ملوان ببرد، قهرمان می‌شد. اما همان تساوی باعث شد به لحاظ روحی هم به هم بریزند. وگرنه تیم فوق‌العاده با نظمی بودند.
نکته جالب این است که آلومینیوم هم در خارج و هم در داخل خانه به یک اندازه امتیاز گرفت. آنها داخل خانه ۲۰ امتیاز و خارج از خانه هم ۲۰ امتیاز کسب کردند.
این مسأله به استراتژی مربی برمی‌گردد که در داخل خانه و خارج از خانه از تیمش چه می‌خواهد. اینکه بیرون خانه فقط به دنبال مساوی هستند یا اینکه برد هم می‌خواهند. به هر حال این مسأله در آلومینیوم برای من جالب بود.