صفحات
  • صفحه اول
  • مدیریت فوتبال
  • زیر چاپ
  • استقلال
  • منهای فوتبال
  • ورزش جهان
  • فوتبال ایران
  • پرسپولیس
  • پرونده
  • لژیونر
  • صفحه آخر
شماره هفت هزار و سیصد و سی و پنج - ۰۴ تیر ۱۴۰۲
روزنامه ایران ورزشی - شماره هفت هزار و سیصد و سی و پنج - ۰۴ تیر ۱۴۰۲ - صفحه ۱۲

خودم و خانواده‌ام همه پرسپولیسی بودیم

موسوی‌نیا: عقل الان را داشتم فقط در یک تیم بازی می‌کردم

مسعود قراگزلو
روزنامه نگار

سال‌ها بود از امیر موسوی‌نیا مدافع اسبق پرسپولیس که سابقه بازی در استقلال را هم در کارنامه بازیگری‌اش دارد بی‌خبر بودیم. بازیکنی که بر خلاف دیگر بازیکنانی که از تیم‌های سرخابی به تیم مقابل می‌روند اصلاً هیچگاه نام یاغی به او داده نشد و انتقالش هیچ سر و صدایی به پا نکرد. شاید به این دلیل که مدافعی  که در عین حال که فنی بود    همیشه آرام و بی‌حاشیه بود  و از هیاهو و جنجال دور بود. بعد از سال‌ها که موسوی‌نیا به ایران بازگشته با او همکلام شدیم و نظرات این مدافع سرخابی را شنیدیم.
  سال‌ها بود که از شما بی‌خبر بودیم چرا از شما هیچ خبری نبود؟!
چند سالی بود که خارج از کشور بودم و در ایران نبودم.
 در چه تیم‌هایی جدا از پرسپولیس و استقلال حضور داشتید؟
اولین تیمی که در آن بازی کردم نفت بود. بعد از آن به پاس و ژاندارمری رفتم و پس از آن در تیم‌های استقلال و پرسپولیس بازی کردم و با پیراهن پرسپولیس هم از دنیای بازیگری خداحافظی کردم.
 واقعاً پرسپولیسی بودید یا استقلالی چون در هر دو تیم سرخابی بازی کردید؟!
من و خانواده‌ام همه پرسپولیسی بودیم. من هم برای حضور در پرسپولیس با آنها به توافقاتی رسیده بودم و کارم هم تمام شده بود اما چون این مسأله زمان برد، حضورم در پرسپولیس محقق نشد. در آن مقطع  شرایطی پیش آمد که من به استقلال رفتم. در آن مقطع خاص و مدنظرم جواد زرینچه حضورش در کشاورز تمام شده بود به همین دلیل استقلال به یک مدافع جایگزین در حد این تیم نیاز داشت. از این رو من به استقلال رفتم. پرسپولیس هم در آن زمان مدافعان خوبی در جناح راست مانند فریبرز مرادی و نعیم‌آبادی را در اختیار داشت. از این رو به استقلال رفتم اما در سال 1371 با وجود اینکه با استقلال قرار‌داد داشتم به پرسپولیس آمدم.
 بیشتر در این رابطه توضیح می‌دهید؟
علی آقا با من صحبت کردند و من هم خیلی جدی خواهان رضایتنامه‌ام شدم و این امر با وجود اینکه کار راحتی نبود اما چون مسئولان و کادر‌فنی مرا در گرفتن رضایتنامه مصمم دیدند به تصمیمم احترام گذاشتند. در این بین مدیریت وقت استقلال یعنی آقای اولیایی هم خیلی منطقی بودند و بعد از شنیدن صحبت‌هایم رضایت دادند که از استقلال جدا شوم و رضایت‌نامه‌ام را هم صادر کردند.
  معمولاً رضایتنامه هم خیلی سخت بین دو تیم سرخابی داده می‌شد اما عجیب است که راحت این کار را انجام دادید؟!
شاید فوتبال  ما در آن زمان خیلی حرفه‌ای نبود و باشگاه‌ها هم وقتی بازیکن را مصمم به دریافت رضایتنامه می‌دیدند در این موضوع با بازیکن راه می‌آمدند. من هم گفتم از بچگی پرسپولیسی بودم و اگر عقل الان را آن موقع داشتم هیچگاه در دو تیم بازی نمی‌کردم و فقط در یک تیم بازی می‌کردم چون بازیکنانی که در این دو تیم بازی می‌کنند سرخابی محسوب می‌شوند و در واقع به نوعی تکلیف‌شان مشخص نمی‌شود که به کدام تیم پایتخت  تعلق دارند و چنین نگاهی همیشه پشت سرشان وجود د‌ارد و هوادار هم همیشه به شکل خاصی به این قبیل بازیکنان نگاه می‌کند. بازیکنانی مانند من و بهزاد داداش‌زاده و هاشمی‌نسب و چند بازیکن دیگر که در دو تیم بازی کردیم از این قاعده مستثنی نیستیم.
 در تیم استقلال چه شرایطی داشتید؟
استقلالی که من در آن بازی کردم شاید قوی‌ترین تیم تاریخ استقلال بود چون در سال 1990 قهرمان آسیا شد و 28-27 بازیکن آن زمان استقلال جزو بهترین‌های ایران و آسیا بودند.
 با اینچنین توصیفی باز هم به پرسپولیس آمدید؟!
من در استقلال زحمت زیادی کشیدم اما زمانی که علی آقا از من خواست به پرسپولیس بیایم بعد از آن اتفاقاتی که گفتم، به پرسپولیس رفتم و اتفاقاً در این تیم هم چند قهرمانی باارزش کسب کردم و با پیراهن پرسپولیس هم از فوتبال خداحافظی کردم.
 چرا لقب یاغی به شما داده نشد؟!
چون هیچگاه دنبال حاشیه نبودم و بی‌سر و صدا از استقلال به پرسپولیس رفتم. در پرسپولیس هم چند سال بازی کردم در سال 1374 رباط پایم پاره شد اما با این وجود بازی را ادامه دادم تا اینکه در سال 1375 ‌از فوتبال خداحافطی کردم.
 با پرسپولیس چند قهرمانی کسب کردید؟
دو قهرمانی در لیگ آزادگان حاصل کارم در پرسپولیس بود البته با پرسپولیس به فینال جام در جام هم رسیدیم اما قهرمانی در این جام را خیلی راحت از دست دادیم.
 گروهی قهرمانی پرسپولیس در جام در جام آسیا را قهرمانی مهمی نمی‌دانند با این نوع طرز تفکر موافقید؟
این طرز تفکر اصلاً درست نیست چون وقتی آسیا چنین مسابقاتی را به  رسمیت شناخته حتماً باید این قهرمانی را در آسیا جدی گرفته و به آن احترام گذاشت و افتخار کرد. یک بار هم خودم به فینال جام در جام با پرسپولیس رسیدم که آن جام را به دلیل یکسری از اتفاقات راحت از دست دادیم چون بدن‌های‌مان در مقابل نیسان کپ کرده بود. این در حالی بود که نیسان در بازی برگشت آمده بود که از ما گل زیاد نخورد و با نتیجه سنگین باز‌ی را واگذار نکند چون ما این تیم را در ژاپن با نتیجه یک بر یک متوقف کرده بودیم.
 صحبت پایانی‌تان را مطرح بفرمایید؟
چون مدتی دور بودم فکر می‌کنم خود یحیی بهتر می‌تواند در خصوص پرسپولیس تصمیم بگیرد. با این وجود از نظر من در خط حمله و پلی میکر نیاز به تقویت دارد. یحیی با حفظ اسکلت تیم حتماً می‌تواند مقابل تیم‌های بزرگ و حتی تیم‌های بزرگ عربستانی بایستد چون آنها پول دارند اما تعصب و غیرت و استعداد ایرانی مسأله‌ای است که حتماً می‌توان با بهره گرفتن از آنها در کنار تیمی خوب حتی به انجام کارهای بزرگ در آسیا رسید.

جستجو
آرشیو تاریخی