یک ستاره از تیم پرستاره پژمان درستکار کم شود
کامران در راه هانگژو
محسن وظیفه
روزنامه نگار
تیم ملی کشتی آزاد به فاصله 10 روز دو رویداد مهم را در پیش دارد؛ مسابقات قهرمانی جهان و بازی‌های آسیایی که حداقل در شش وزن باید دو کشتی‌گیر آماده داشته باشد. علاوه بر این با توجه به برخی از اتفاقات مثل مصدومیت کامران به نظر باید در وزن 92 کیلوگرم هم دو کشتی‌گیر آماده داشته باشد اما وضعیت تیم ملی نشان از این شرایط ندارد.
تاکنون تکلیف 7 وزن برای حضور در قهرمانی جهان تقریباً مشخص شده است. در وزن 61 کیلوگرم رضا اطری، در وزن 65 کیلوگرم رحمان عموزاد، در وزن 74 کیلوگرم یونس امامی، در وزن 86 کیلوگرم حسن یزدانی، در وزن 92 کیلوگرم کامران قاسمپور، در وزن 97 کیلوگرم مجتبی گلیج و در وزن 125 کیلوگرم امیرحسین زارع. سه وزن دیگر هم باید در تورنمنت مجارستان تکلیفش مشخص شود.
اما مصدومیت کامران شرایطی را به وجود آورد که حالا شاید در مجارستان کادرفنی به دنبال انتخاب یک فرد جدید برای وزن 92 کیلوگرم باشد.
کامران آسیب‌دیدگی شدیدی دارد و حتی در روزهای اخیر چندین بار هم بحث اینکه او به مسابقات قهرمانی جهان نرسد، مطرح شد. برخی از خبرگزاری‌ها اعلام کردند که کامران 90 درصد دچار پارگی از ناحیه آشیل پا شده اما بیانیه فدراسیون به نقل از دکتر کامرانی این بود که کامران بدون نیاز به جراحی برای تیم ملی انتخاب می‌شود اما آیا می‌توان ریسک کرد و این فشار را به کامران وارد کرد؟
ریسک انتخاب کامران با این مصدومیت شدید برای قهرمانی جهان می‌تواند به او آسیب بیشتری بزند. شاید بهتر باشد که کادرفنی تصمیم دیگری بگیرد.
البته فشار نتیجه گرفتن باعث شده تا کادرفنی دنبال این باشد که به هر شکل ممکن کامران را به جهانی صربستان اعزام کند. کامران به همراه رحمان عموزاد تنها طلایی‌های ایران در جهانی سال گذشته بودند و به همین دلیل هم کادرفنی بعد از نتایج
فاجعه‌بار در قهرمانی آسیا، نمی‌خواهد ریسک کند و با تمام توان به جهانی صربستان برود.
این با تمام توان رفتن شاید منجر به تشدید آسیب کامران شود. در حالی که این توقع از تیم ملی کشتی آزاد می‌رود که از تیم پر ستاره خود یک ستاره کنار بگذارد و نگران نتیجه هم نشود.
تیمی که الان در اختیار پژمان درستکار است، در تمامی اوزان مدعی طلای جهانی است و طبیعی است که در چنین وضعی نباید کادرفنی نگران نبود یک ستاره
شود.
7 وزن در بالا ذکر شد که تکلیفش مشخص است، منهای کامران. شش نفر دیگر همه در کارنامه خود یا طلای جهانی دارند یا نقره و برنز جهان را، در سه وزن دیگر هم اوضاع همین است. در چنین وضعی چرا باید به کامران فشار بیاورند که مصدومیتش تشدید شود و کشتی‌گیری که تصمیم دارد به المپیک برود با خطر از دست دادن المپیک روبه‌رو شود؟
در سه وزنی که باید به همین زودی تکلیفش مشخص شود؛ در وزن 57 کیلوگرم علیرضا سرلک یا احمد جوان انتخاب می‌شوند که سرلک نقره جهان را دارد و احمد محمدنژاد جوان هم در رده سنی پایه مدال جهانی فراوان دارد.
در وزن 70 کیلوگرم امیرمحمد یزدانی نقره جهان را دارد و در وزن 79 کیلوگرم محمد نخودی یا علی سوادکوهی باید انتخاب شوند.
نخودی دو نقره جهان را دارد و سوادکوهی جردن باروفس را برده است. بنابراین دست پژمان درستکار به حدی پر است که شاید هیچ‌وقت هیچ‌یک از سرمربیان تیم ملی کشتی آزاد این همه ستاره نداشته، حالا چرا باید نگران نتیجه جهانی باشد؟
به همین دلیل بهتر است که کامران با این مصدومیت بیشتر استراحت کند و شاید بهتر باشد به بازی‌های آسیایی برود.
مثل علیرضا کریمی در سال 2018 که از 92 کیلوگرم به 97 رفت و طلا هم گرفت. بهتر است کامران بماند و به هانگژو برود و در وزن 97 کیلوگرم طلا بگیرد؛ شاید هم استارتی برای المپیک باشد.