نیاز فوری به حداقل 150 میلیارد تومان تا سه هفته آینده
پرسپولیس آسیایی شد اما آسیایی بسته می‌شود؟
محمد قراگزلو
خبر‌نگار
پرسپولیس به آسیا برگشت و این خبر خوبی است چون دوباره این تیم را در لیگ قهرمانان و دوئل‌های قاره‌ای خواهیم دید و قهرمان ایران وارد چالش تازه و جذاب‌تری می‌شود. این خبر خوب اما به دنبالش کلی محاسبه و پرسش‌های بزرگ ایجاد می‌کند و اینکه آیا تیم فصل آینده پرسپولیس آسیایی بسته خواهد شد یا نه؟
با در نظر گرفتن اینکه تیم فصل قبل پرسپولیس شامل بازیکنان و کادر فنی طبق آمار رسمی سایت کدال با 319 میلیارد تومان بسته شد برای فصل جدید باید سرخ‌ها حداقل 100 میلیارد تومان به قراردادهای بازیکنان و مربیان خود اضافه کنند یا اگر قصد جذب بازیکنان خارجی را دارند باید بازیکنان گرانقیمت‌تری برای مقابله با تیم‌های قدرتمند آسیایی داشته باشند اما با کدام بودجه؟
با در نظر گرفتن اینکه علیرضا بیرانوند به عنوان یکی از 23 بازیکن اصلی پرسپولیس از این باشگاه چیزی بیش از 8 میلیارد تومان طلب دارد به نظر می‌رسد وظیفه و مأموریت نخست مدیریت باشگاه پرسپولیس تسویه مطالبات بازیکنان و کادر فنی مربوط به فصل گذشته است که با توجه به رقم باقیمانده از قرارداد فصل قبل و آپشن‌ها و پاداش‌ها بالغ بر 100 میلیارد تومان خواهد شد.
در عین حال پرسپولیس غیر از مواجهه با مسائلی مثل پرداخت قسط سوم مطالبات رادوشویچ باید برای بستن تیم فصل بعد اقدام کند و ورودی جدی به فصل نقل و انتقالات داشته باشد.
با در نظر گرفتن اینکه فصل فوتبالی برای پرسپولیس طولانی شد بعید است سرخ‌ها بتوانند مثل فصل گذشته از 11 تیر تمرینات‌شان را آغاز کنند و بازیکنان و مربیان تنها یک ماه از فوتبال دور باشند. در عین حال تصور اینکه طی دو هفته باقیمانده تا این موعد هم تکلیف ابقای یحیی گل‌محمدی و کادرش روشن شود و هم تکلیف بازیکنان تمدیدی، بعید است. در عین حال پرسش بزرگتر اینجاست که باشگاه پرسپولیس بودجه لازم برای بستن یک تیم در حد لیگ قهرمانان آسیا را از کجا تأمین خواهد کرد؟ با توجه به محدودیت سقف بودجه برای باشگاه‌های لیگ برتری و البته فرجه‌ای که فدراسیون برای تیم‌های حاضر در مسابقات لیگ قهرمانان گذاشته پرسپولیس مجاز است که 350 میلیارد برای قرارداد بازیکنان و کادر فنی خود هزینه کند که عملاً نشدنی است، چه برسد به اینکه قرار بر جذب بازیکنان گرانقیمت داخلی و خارجی هم باشد.
با در نظر گرفتن این مبلغ و سقفی که تعیین شده و ظاهراً قابل تغییر هم نیست باشگاه پرسپولیس باید فقط 31 میلیارد تومان بیشتر از فصل قبل هزینه کند؛ این یعنی بازیکنانی که قراردادشان تمام شده و شاید از تیم‌های داخلی و خارجی دیگر پیشنهاد داشته باشند یا بازیکنان دیگر باید با همان مبلغ فصل قبل یا نهایتاً 5 درصد اضافه بر آن قراردادشان را تمدید کنند یا دریافتی داشته باشند و این برای اعضای کادر فنی و در رأس آن یحیی گل‌محمدی هم مصداق دارد.
پرسش دیگر اینکه پرسپولیس همین بودجه ناکافی را از کجا فراهم خواهد کرد؟ با توجه به اینکه طی یک سال گذشته باشگاه پرسپولیس بدون کارگزار اسپانسری کار کرده و مستقیماً با دو اسپانسر اصلی همکاری می‌کند، چقدر می‌تواند روی دریافت بخشی از سقف بودجه برای پیش پرداخت‌های فصل جدید بخصوص برای بازیکنان تازه وارد حساب باز کند؟
باشگاه پرسپولیس همین حالا چیزی بالغ بر 107 میلیارد تومان جهت تسویه با اعضای تیم فصل قبل نیاز دارد و با در نظر گرفتن هزینه 10 میلیاردی قسط سوم رادو و پرداختی به بازیکنان فصل بعد که شاید چیزی بالغ بر 20 تا 30 میلیارد تومان شود، به 150 میلیارد تومان در دو تا سه هفته آینده نیاز دارد که مشخص نیست از چه منبعی تأمین خواهد شد و آیا دو اسپانسر قبلی قادر به تأمین آن هستند یا خیر.
در عین حال نکته مهم اینجاست که درویش و تیم مدیریتی باشگاه پرسپولیس ضمن فراهم کردن مبلغ فوق باید ورودی پرقدرت در بازار نقل و انتقالات داشته باشند و ضمن تمدید با ستاره‌های مؤثری که قراردادشان تمام شده با جذب 5-4 بازیکنی که ارقام قراردادشان در قالب تیم بگنجد و از سقف بیرون نزند، تیمی در سطح قدرتنمایی در لیگ قهرمانان آسیا ببندند که نیازمند اتخاذ تدابیر و سیاست‌هایی بسیار پیچیده‌تر و قوی‌تر نسبت به فصل قبل خواهد بود.
فصل قبل پرسپولیس و درویش موفق شدند مهدی ترابی و میلاد سرلک به عنوان دو گزینه مؤثر تیم را حفظ کرده و با بازیکنان شاخصی مثل بیرانوند، گولسیانی، پورعلی گنجی ، لوکادیا، اسماعیلی‌فر و صادقی قرارداد منعقد کنند. البته باشگاه پرسپولیس خریدهای ضعیفی هم داشت و دیاباته و پریرا به کار تیم نیامدند و محمدمهدی احمدی قرضی از تیم جدا شد اما در مجموع عملکرد درویش در نقل و انتقالات مثبت بود و او در آن برهه زمانی نمره قبولی گرفت که ثمره‌اش با سه جامی که تیم یحیی درو کرد به بار نشست.
حالا اما درویش باید ضمن حفظ ستاره‌هایی مثل گولسیانی، سرلک، صادقی و البته ممانعت از جدایی بازیکنان شاخصی مثل بیرانوند یا پورعلی گنجی که سودای لژیونر شدن دارند در سه، چهار پست تیمش را تقویت کند که جدا از مسائل مالی نیازمند تدابیری بسیار پیچده و دقیق‌تر نسبت به فصل گذشته است و تلاش بیشتری می‌طلبد تا بلکه پرسپولیس فصل آینده را تیمی در سطح لیگ قهرمانان بدانیم که شاید با تلفیقی از هنر و استعداد بازیکنان و کادر فنی و البته معجزه اتفاقی که در فصول 2017 و 2018 (حضور در نیمه نهایی و فینال) توسط تیم برانکو یا فصول 2020 و 2021 (حضور در فینال و یک چهارم نهایی) با تیم یحیی رقم خورده بود را تکرار کنند.