اختتامیه درخشان برای یک بازیکن استثنایی در یک فصل رؤیایی
گل جادویی ترابی در فینال حذفی
محمد قراگزلو
خبر‌نگار
حتی اگر تفکرات و دنیای شما با دنیای شماره 9 پرسپولیس در دو نقطه مقابل هم قرار بگیرد، حتی اگر به قول فرشاد فرجی شادی گلش زشت باشد و حتی اگر مدل دویدن و پیش بردن توپش را دوست نداشته باشید باید بپذیرید که او با کیفیت‌ترین فوتبالیست لیگ برتر است که می‌توانید از جادویش با توپ در هر مسابقه‌ای لذت ببرید.
مهدی ترابی فوتبالیست فوق‌العاده‌ای است و اصلاً نمی‌توانید حرکاتش را در زمین فوتبال پیش‌بینی کنید. از مدل فوتبالیست‌هایی که در فوتبال ایران به اندازه انگشتان یک دست هم پیدا نمی‌شود و البته به‌صورت کلی در دنیای فوتبال نسل‌شان رو به زوال است. مهدی ترابی از آن دست فوتبالیست‌هایی است که می‌توانند به تنهایی کار را برای تیم‌شان در بیاورند و از این جهت همیشه در بزرگترین باشگاه‌ها مشتری دارند. همچنین تماشای فوتبال آنها چه در ورزشگاه چه پای تلویزیون بهترین حس ممکن را به بیننده القا می‌کند و همان لحظه‌های ناب کافی است تا پیش خود بگویید پول بلیتم حلال شد یا وقتم را پای تلویزیون حرام نکردم!
روزی که در بازی دوستانه تیم ملی مقابل ژاپن به زمین رفت و هنرش با توپ را در سطح ملی به رخ کشید می‌شد انتظار داشت تا از سایپا به باشگاهی بزرگتر برسد. دوره نخست حضورش در پرسپولیس درخشان بود و گل کاشت. هنوز آن گل رؤیایی به السد در ورزشگاه آزادی از یاد پرسپولیسی‌ها و یاران ژاوی نرفته.
انتقال ناموفقش به فوتبال قطر می‌توانست دوران افتی طولانی برایش رقم بزند. بدنساز وقت پرسپولیس می‌گفت مهدی به خاطر استارت‌های انفجاری همواره در معرض کشیدگی همسترینگ است و اگر مدل بدنسازی با او را بلد نباشید مدام مصدوم می‌شود. مهدی در العربی قطر چند مصدومیت بد داشت و به خاطر این و شرایط خانوادگی خیلی زود به پرسپولیس برگشت و دوباره دوران افتخار شروع شد.
فصل قبل و نیمی از این فصل با اینکه غالباً تنها مهره تعیین‌کننده تیم یحیی بود گاهاً مورد انتقاد قرار می‌گرفت اما سال 1402 برای او رؤیایی شد. پرسپولیس 10 بازی متوالی را برد و سه جام گرفت که در هر 10 مسابقه ترابی نقشی پررنگ ایفا کرد و رل اصلی داشت.
ترابی همان فوتبالیستی است که دانیال اسماعیلی‌فر می‌گوید بازی درون تیمی مقابل او در تمرینات باعث شد تا در دربی‌ها نمایش درخشانی مقابل مهدی قایدی داشته باشد. شماره 9 پرسپولیس همواره مورد تمجید همبازیانش قرار داشته و در کنار بحث فنی، در بحث اخلاقی یکی از بهترین‌های پرسپولیس به شمار می‌آید و البته در جامعه فوتبال از این حیث جزو بهترین‌هاست.
همه اعضای تیم پرسپولیس به اندازه فن و تکنیک او از اخلاقش تعریف می‌کنند و خلاصه کلام اینکه مهدی پسر گلی است و هر کاری کنید نمی‌توانید دوستش نداشته باشید. درباره فوتبال او و خصوصیات فنی‌اش هم این روزها حرف‌های تازه و جذابی می‌شنویم. مثل اینکه سروش درباره‌اش می‌گوید اگر مثل مرتضی پورعلی‌گنجی تمرین می‌کرد الان 5 سال بود که در فوتبال اروپا حضور داشت. رفیعی می‌گفت هیچ وقت ندیده که ترابی بعد از تمرین در زمین بماند و یک حرکت کششی اضافه انجام بدهد. او اهل اضافه کاری نیست و هر چه دارد در زمین مسابقه می‌گذارد و به خاطر همین است که اعجازش با توپ می‌تواند هت‌تریک در جام را برای پرسپولیس به ارمغان بیاورد.
حالا و بعد از فکتی که سروش رو کرده همه از یکدیگر می‌پرسند چطور فوتبالیستی که خوب تمرین نمی‌کند چنین نمایش شگفت‌آوری در زمین ارائه می‌دهد؟ جواب یک کلمه روشن و مشخص است؛ استعداد.
استعدادی که زمینه‌ساز آن گل جادویی در فینال جام حذفی شد تا چند روز بعد از آن مسابقه بزرگ تازه از هم بپرسیم که ترابی با کجای پایش گل زد؟ قبل از این گل چیپ مهدی ترابی را یکی از زیباترین گل‌های فصل و لایق جایزه نداشته این عنوان می‌دانستند اما گل فینال حذفی چیزی فراتر از کلاس فوتبال ایران بود و فقط از ترابی برمی‌آمد.
فیلم گل مهدی ترابی در فینال حذفی را بارها و بارها می‌توان دید و لذت برد. این گل آمیزه‌ای از استعداد، خلاقیت و هنر فوتبال است که در بهترین و مهم‌ترین زمان ممکن به هم آمیخته و لحظه‌ای را جان می‌بخشد که می‌تواند یک اختتامیه درخشان برای یک بازیکن استثنایی در یک فصل رؤیایی باشد. دوباره این گل را تماشا کنید و لذت ببرید.