روزهای پرتنش آبی‌ها پایان ندارد
معاونان استقلال به سمت «امیر» پیچیدند!
سرمربی بعدی استقلال چه کسی است؟ آیا ساپینتو طی ساعات آینده جواب مثبت به پیشنهاد استقلال خواهد داد و به این تیم بازمی‌گردد؟ آیا مدیران استقلال ماجرای بازگشت ساپینتو را به شکلی زیرکانه منتفی خواهند کرد تا به گزینه‌های دیگر برسند؟ پرونده مربیگری ساپینتو در استقلال در حالی همچنان نیمه باز است که در روزهای گذشته نام مربیان متعددی برای جانشینی سرمربی پرتغالی مطرح شده است.
از مهدی رحمتی گرفته که روز گذشته قراردادش را با باشگاه نساجی به طور رسمی امضا کرد تا جواد نکونام که گفته شد به دلیل شروط عجیبی که برخی رابطان باشگاه استقلال برایش گذاشته‌اند از حضور در این باشگاه منصرف شده است؛ در این میان نام برخی مربیان خارجی نیز دهان به دهان می‌شود.
صحبت از جذب مربی ایتالیایی و حتی اسپانیایی هم هست. جالب اینکه همان واسطه‌هایی که قبل از حضور ساپینتو در استقلال مربی ایتالیایی به استقلال معرفی کرده بودند دوباره پای‌شان به مذاکرات باشگاه باز شده و گزینه‌های خود را معرفی کرده‌اند. در واقع باشگاه استقلال با وجود موانع قانونی که از سوی سازمان لیگ گذاشته شده موضوع جذب مربی خارجی را نیز دنبال می‌کند تا اگر توانست به شکلی قوانین را تعدیل کند تا با مربی خارجی به توافق برسد اما در عین حال که این نام‌ها مانند واگن‌های قطار از مقابل دیدگان‌مان عبور می‌کنند نام دیگری نیز در میان گزینه‌های مربیگری استقلال مطرح شده که شگفت‌انگیز است.
شایعاتی مطرح شده و صحبت از مذاکره با امیر قلعه‌نویی است و حتی برخی معاونان در باشگاه استقلال که رابطه نزدیکی با امیر دارند، صحبت‌هایی با این مربی انجام داده‌اند تا نظر او را درباره حضور در استقلال جویا شوند. کشش به سمت امیر قلعه‌نویی نشأت گرفته از علایق برخی تصمیم‌گیران در باشگاه استقلال به این مربی است و حتی گفته می‌شود حجت کریمی نیز شخصاً با سرمربی تیم ملی برای حضور در استقلال صحبت‌هایی کرده است.
اما پر واضح است که حضور امیر قلعه‌نویی در استقلال به منزله پایان کار این مربی در تیم ملی خواهد بود و بسیار بعید است که با وجود خواست و تمایل برخی مسئولان کنونی در باشگاه استقلال امیر قلعه‌نویی راضی شود بعد از سال‌ها تلاش برای رسیدن به تیم ملی به سادگی این موقعیت را از کف بدهد و سرمربی استقلال شود.
حضور توأمان او در تیم ملی و باشگاه استقلال نیز نشدنی است و فضای فوتبال ایران هرگز برنمی‌تابد که امیر هم سرمربی تیم ملی باشد و هم سرمربی استقلال؛ به همین دلیل موضوع حضور او را در شرایطی که روی نیمکت تیم ملی نشسته و سرمربی مهم‌ترین تیم ورزشی ایران است، باید منتفی دانست؛ مگر اینکه سرمربی تیم ملی در نهایت عطای سرمربیگری در تیم ملی را به لقایش ببخشد و در این برهه که استقلال به شدت نیاز به یک مربی با تجربه دارد که بتواند سازمان مناسبی را در این تیم ایجاد کند، به استقلال باز گردد.
منصور پورحیدری یک بار در اوج حضور خود در تیم ملی ایران و در حالی که موفقیت بزرگی را در بازی‌های آسیایی بانکوک به دست آورده بود، سرمربیگری در تیم ملی را رها کرد و به استقلال بازگشت. او آن روزها عرق شدید خود را به استقلال با چنین تصمیمی به اثبات رساند اما پورحیدری در شرایطی آن تصمیم را گرفت که با تیم ملی یک موفقیت بزرگ را در کارنامه خود ثبت کرده بود که امیر از چنین مزیتی بی‌بهره است و اگر او برای مثال بعد از موفقیت در جام ملت‌های آسیا با چنین وضعیتی مواجه می‌شد، به طور قطع پیشنهاد را می‌پذیرفت اما در برهه کنونی احتمال حضورش در استقلال بسیار اندک است و شاید مدیرانی که در خفا برای امیر فرش قرمز پهن کرده‌اند و به او پیشنهادهای جذابی داده‌اند در نهایت مجبور شوند روی همین گزینه‌هایی که در روزهای اخیر نام‌شان مطرح شده تمرکز کنند تا دست کم استقلال از این سردرگمی نجات یابد.
هر چند که نباید از این مهم غافل بود که تصمیم‌گیری برای باشگاه استقلال مستلزم داشتن مدیرعامل است که اکنون استقلال مدیرعامل ندارد و با سرپرستی حجت کریمی به فعالیت خود ادامه می‌دهد و مشخص نیست که این شخص تا چه زمان زمام امور این باشگاه را در دست داشته باشد.