تیمی که نمی‌توان از آن تعریف نکرد
وصال روحانی
روزنامه نگار
وقتی تیمی هر سه جام اصلی و مهم کشور را صاحب می‌شود، نمی‌شود از آن تعریف نکرد. پرسپولیس ابتدا لیگ برتر را فتح کرد و سپس در جام حذفی هم به مقام نخست رسید و چون فدراسیون چند سالی است بنا را بر این گذاشته که اگر تیمی هر دو جام مذکور را تصاحب کند، بطور خودکار برنده سوپرجام کشور هم تلقی می‌شود و نیازی به انجام مسابقه برای تشخیص برنده این جام نیست، سوپرجام امسال هم به سرخ‌های تهرانی تعلق گرفته است و این جام هم بزودی به آنها اهدا خواهد شد.
این سومین باری است که پرسپولیس دبل می‌کند و هم در لیگ اول می‌شود و هم در جام حذفی. مرتبه اول در سال 1378 و با هدایت علی پروین بود ولی چون در آن سال هنوز «سوپرجام» در فوتبال ایران راه‌اندازی نشده بود و وجود خارجی نداشت، تیم «سلطان» به همان دو جام بسنده کرد. مرتبه دوم پنج سال پیش در واپسین فصل سرمربیگری برانکو ایوانکوویچ کروات بود و آن‌بار سوپرجام وجود داشت و در نتیجه مردان برانکو بعد از قهرمانی در لیگ و جام حذفی سوپرجام را هم تحویل گرفتند و مثل تیم امسال پرسپولیس به سه‌گانه رسیدند.
هنوز کسی نتوانسته است دلایل متقن و توضیحی کامل و فنی در این خصوص ارائه بدهد که چطور قرمزها پس از حضور پرنوسان خود در 7 ماه نخست فصل 1402-1401 و عقب افتادن از هر دو رقیب بزرگ‌شان یعنی سپاهان و استقلال، با شروع سال 1402 بشدت متحول شدند و هر 10 مسابقه‌ای را که در 70 روز نخست این سال برگزار کردند و 7 تای آن در لیگ بود و سه‌تای دیگر در جام حذفی با پیروزی به پایان رساندند اما این نکته مشخص است که تیم یحیی گل‌محمدی با همت و اتحاد فراوان و کم کردن حاشیه‌ها از دور و بر خویش درست در حساس‌ترین مقطع فصل که تکلیف قهرمانی‌ها و جام‌ها مشخص می‌شود، به بهترین شرایط خود رسید و هر هفته بهتر از هفته پیش بازی کرد و با گذشت زمان بردهایش هم قاطع‌تر و پرگل‌تر شد.
این یکی از طلایی‌ترین فصول تاریخ حیات پرسپولیس بود و به این زودی‌ها از یادها نمی‌رود و اگرچه رقبای اصلی این تیم نیز شایسته تقدیرند اما اینک شکی وجود ندارد که اگر قرار باشد این فصل به نام فقط یک تیم مهر و موم شود و سزاوارترین تیم شناسایی و از آن تقدیر گردد، آن تیم فقط پرسپولیس است.