صفحات
  • صفحه اول
  • مدیریت فوتبال
  • زیر چاپ
  • استقلال
  • منهای فوتبال
  • ورزش جهان
  • فوتبال ایران
  • پرسپولیس
  • پرونده
  • لژیونر
  • صفحه آخر
شماره هفت هزار و سیصد و پانزده - ۰۸ خرداد ۱۴۰۲
روزنامه ایران ورزشی - شماره هفت هزار و سیصد و پانزده - ۰۸ خرداد ۱۴۰۲ - صفحه ۳

داوران سیبل شده‌اند

فدراسیون ‌نشین‌های بی‌مسئولیت!


 صدای دربی، بلندتر از همیشه به گوش می‌رسد. در نزدیک‌ترین فاصله ممکن از یک بازی جذاب ایستاده‌ایم و حتماً قلب هواداران هر دو تیم هم، مثل ما اهالی رسانه برای شنیدن سوت دربی، تندتند می‌زند. این بازی با دیدارهای دیگر کاملاً متفاوت است زیرا بازی حتماً برنده دارد و برنده باید کاپ قهرمانی جام حذفی را روی سر ببرد.
حالا بازی شیرین‌تر هم می‌شود چون برنده دربی، جدا از جشن و شادمانی، پاداش ویژه می‌گیرد، سهمیه آسیا را تصاحب می‌کند و مورد تمجید اهالی رسانه و هواداران خودی قرار می‌گیرند. البته برای تیم بازنده، همه چیز متفاوت است. یک سمت، بهشت و سمت دیگر جهنم! البته تیم سوم این بازی، برزخ را تجربه می‌کند.
تیم سوم، داوران هستند. اصلاً نمی‌خواهیم در این مطلب از جامعه داوری در فوتبال ایران دفاع کنیم چون همه شما می‌دانید که عملکرد آنها حداقل در این فصل، چیزی شبیه به «فاجعه» بود. آنها بودند که جو فوتبال را با اشتباهات بچگانه خود خراب کردند. در اینکه یک سوت اشتباه، طبیعتاً نباید سرنوشت یک بازی 90 دقیقه‌ای را رقم بزند، شکی نیست اما اگر یک اشتباه به قیمت از دست رفتن سه امتیاز شود، اوضاع متفاوت است. اکثر این سوت‌های اشتباه، به قدری تابلو و واضح است که هر هواداری از دیدن آن حیرت می‌کند.
پس مشخصاً قصدی برای دفاع از داوران نداریم چون اصولاً وظیفه ما این نیست اما بدون تردید، وظیفه فدراسیون فوتبال، حمایت از داوران زیرمجموعه خود است. رئیس فدراسیون فوتبال که معمولاً عادت دارد پشت بازی‌ها و غوغاهای رسانه‌ای پنهان شود و خود را بالاتر از همه شهروندان جامعه می‌داند تا جایی که مسئولیت پذیرفته اما بابت آن حس پاسخگویی ندارد، چند روزی است دوباره خود را ناپدید کرده تا مبادا کسی از او بپرسد با جوی که علیه داوران به پا شده، باید چه کار کرد؟
این فرضیه که هر گاه عرصه تنگ می‌شود، مهدی تاج هم ناپدید می‌شود، به یک نظریه در فوتبال ایران تبدیل شده و کاملاً قابل اثبات است اما الان وقت گریز از جوابگویی نیست. تاج باید از پشت پرده بیرون بیاید و شجاعانه در مورد شرایط صحبت کند. حالا وی خود را بالاتر از بقیه افراد جامعه می‌داند، به کنار؛ باقی فدراسیون‌نشین‌ها با آن حقوق‌های چند ده میلیونی چرا سکوت کرده‌اند؟ چرا آنها برای حمایت از داوران زبان به کام فرو برده‌اند؟
اگر امروز سکوت کنند و داوران را تنها بگذارند، حق ندارند بعد از دربی و در صورتی که تیم داوری با سربلندی از زمین خارج شد، در مورد انتخاب قاضی زمین، سینه سپر کنند و مصاحبه‌ای انجام بدهند.
 

 

جستجو
آرشیو تاریخی