سکانس آخر تلخ بود
محسن ذاکری
خبرنگار
عملکرد استقلال با ریکاردو ساپینتو پرتغالی در فصل جاری لیگ برتر را باید در یک واژه خلاصه کرد؛ نوسان. تیمی که در طول فصل فراز و نشیب زیادی داشت. این عملکرد اما با آغاز نیم فصل دوم آرام آرام به سمت ثبات متمایل شد. آنچه هواداران استقلال را به کسب دومین جام متوالی قهرمانی لیگ برتر با مرد پرتغالی امیدوار کرد. امیدهایی که پیش از آغاز دربی برگشت ادامه داشت و روز به روز پررنگتر میشد اما شکست استقلال در شهرآورد دو نکته مهم و کلیدی را ثابت کرد. اول اینکه نوسانات استقلال با ساپینتو در نیم فصل دوم به پایان نرسیده بود، بلکه به علت بازیهای آسان نسبت به دیگر تیمها پنهان بود. دوم اینکه مصاف پرسپولیس و استقلال بار دیگر برای چندمین بار در فصل جاری ثابت کرد ریکاردو ساپینتو حداقل در فوتبال ایران مرد بازیهای بزرگ نیست و طعنهآمیز اینکه وقتی در بازیهای مهم و حساس ناکام میشود، برای فرار از ناکامی تقصیر را به گردن دیگران میاندازد.
ورای تمامی اشکالات فنی و رفتاری مربی پرتغالی، ساپینتو اما یک نقطه روشن در این فصل داشت. در حساسترین مقطع فصل و زمانی که تیم به علت عدم پرداخت مطالبات آندره آ استراماچونی از لیگ قهرمانان آسیا حذف شده بود، او توانست آرامش تیمش را حفظ کرده و کاری کند که این خسران بزرگ لطمهای به تمرکز و کیفیت تیمش وارد نکند. آنچه به تداوم بردهای استقلال منجر شد تا آبیها در کورس پیش بتازند و حتی به قهرمانی دوباره امیدوار شوند. شاید به همین دلیل باشد که هضم از دست دادن شانس کسب جام تا این اندازه برای هواداران استقلال سنگین باشد. جالب اینکه تیم تحت هدایت ریکاردو در زمانی از کورس قهرمانی لیگ بیست و دوم کنار رفت که کشتی باشگاه به ساحل آرامش رسیده بود و تیم در آرمانیترین شرایط ممکن بود. به همین خاطر هیچ کسی حتی بدبینترین هوادار استقلال هم فکر نمیکرد تیمی که آن روزهای حساس و پر آشوب را با بهترین عملکرد به پایان برده، در روزهای آرامش و در کلیدیترین مقطع فصل اینچنین سقوط کند. سکانسی تلخ و غیرقابل باور از تیمی که هیچ کس در ابتدا به آن شانس کسب جام نمیداد اما حالا خیلیها از بابت نرسیدن استقلال به جام قهرمانی برای دومین فصل متوالی تعجب کردهاند.