لیگ تحت تأثیر فاجعه گلرها
بحران دستکشها
آیسان سعیدی
خبرنگار
مدتهاست که قفس توری فوتبال ایران با ستارههای ریز و درشت بیمه شده.
دروازهای که بعد از دوران باشکوه احمدرضا عابدزاده اسطورهای در دهه 70 یک دوران فترت را تجربه کرد تا اینکه نوبت به مهدی رحمتی رسید اما کاپیتان آبیها در یک لجبازی عجیب با کیروش کاری کرد که هم خودش و هم دروازه تیم ملی ضرر کنند.
در 4 سال اول حضور کیروش رحمتی کنار گود بود و دروازه تیم ملی دست به دست میان گلرهایی متوسطی چون رحمان احمدی، دانیال داوری و علیرضا حقیقی میچرخید تا اینکه سرمربی پرتغالی شماره یک خود را کشف کرد و کلید دروازه را به علیرضا بیرانوند سپرد.
در چند سال اخیر بیرو مرد بدون جانشین قفس توری تیم ملی بوده که با وجود رقبای درجه یکی چون امیر عابدزاده، پیام نیازمند، سیدحسین حسینی و حتی رشید مظاهری به کسی دور نداده.
او حتی در دوران سیاه لژیونری و سکونشینیاش در اروپا باز هم گزینه شماره یک بود و کماکان کلید قفس توری در دست او است.
رقبای پرشمار بیرو در فوتبال ایران و مدعیان دروازه تیم ملی در عصر فعلی به اندازهای زیادند که میتوان مدعی بود که دروازه تیم ملی تا به امروز تا این اندازه مدعی و ستاره نداشته و این یکی از خوشبختیهای امیر قلعهنویی محسوب میشود.
با وجود این، هفته بیست و نهم لیگ برتر شاهد افول عجیب تمامی این مدعیان بودیم. مدعیانی که در جریان بازیهای لیگ نمایش نومیدکننده و فاجعهبار داشتند و عوامل اصلی رقم خوردن شکستهای تراژیک و پرگل بودند. در میان آنها پرسپولیس اگرچه برد اما شیرینکاری بیرو دروازه سرخها را چند باری تهدید کرد. در اصفهان هم بازی به اندازهای یکطرفه بود که مورایس ترجیح داد نیازمند را تعویض کند و به گلر دومش بازی دهد! بقیه گلرها اما هفته سیاهی را تجربه کردند. مظاهری در پیکان، فروزان در گلگهر و حسینی در استقلال گلهایی خوردند که شاید گلرهای آماتور نیز آنها را دریافت نکنند. گلهایی که سبب شد هفته بیست و نهم را هفته سقوط گلرها بدانیم.