چیزی مهم‌تر از نتیجه دیدار پنجشنبه تراکتور- استقلال
خمس؛ مردی که برکناری‌اش آسان نیست
وصال روحانـی
روزنامه نگار
یکی از جالب‌ترین بازی‌های هفته پایانی لیگ برتر فوتبال کشور در روز پنجشنبه مصاف تراکتور با استقلال در تهران خواهد بود. به ظاهر حساسیتی بر این دیدار مترتب نیست و سوم شدن آبی‌های پایتخت و چهارم شدن قرمزهای تبریزی در رده‌بندی نهایی قطعی شده و هر نتیجه‌ای در دیدار پنجشنبه حاصل آید، کوچک‌ترین تغییری را در این رتبه‌ها ایجاد نخواهد کرد. اما از یک سو هر دو تیم مایلند فصل را با کسب پیروزی و خوشحال کردن هواداران بی‌شمار خود به پایان برسانند و از جانب دیگر استقلال بدش نمی‌آید شکست در دیدار رفت را که در واپسین هفته از نیم‌فصل اول به دست آمد، جبران کند.
یک نگاه شایسته آسیایی
با این حال نگاه تراکتور به این میدان خاص چیزی فراتر از تمامی این حرف‌ها است. این تیم بعد از اینکه قربان بردیف روس‌تبار حاضر به ادامه همکاری با «پرشورها» نشد، به پاکو خمس اسپانیایی روی آورد که هیچ کس از جمله محمدرضا زنوزی مالک بیش از حد متغیرالاحوال این باشگاه باور نداشت تا این حد می‌تواند در احوالات تراکتور تحول ایجاد کند. آمدن خمس همان و ارتقای چشمگیر تراکتور در جدولی که تا رده دهم آن تنزل کرده بود، همان. به‌واقع سرخپوشان تبریزی پس از سکاندار شدن خمس در 16 دیداری که برگزار کرده‌اند، فقط سه شکست را پذیرا شده و تا قبل از هفته نهایی بیست و دوم با ثبت 15 برد و اندوختن 52 امتیاز، سهمیه آسیایی خود را قطعی کرده‌اند. این سهمیه البته در گرو تأیید شدن ضوابط حرفه‌ای آنها توسط «AFC» است اما چون استقلال به سبب نداشتن این ضوابط از لیگ قهرمانان آسیا اخراج شده و این خطر کم و بیش پرسپولیس را هم تهدید می‌کند، بخت هر یک از تیم‌های زیردست آنها در جدول رده‌بندی برای پذیرفته شدن در این مسابقات فزونی گرفته است. وجود یک استادیوم بالنسبه استاندارد همچون ورزشگاه یادگار امام(ره) در تبریز هم بر شانس‌های تراکتور در این زمینه افزوده و سران این باشگاه می‌توانند به دومین مرتبه حضور خود در این لیگ آسیایی طی سه سال اخیر خوش‌بینانه بنگرند و برای آن برنامه‌ریزی شایسته‌ای داشته باشند.
آنها هرگز کوتاه نمی‌آیند
برنامه‌ریزی پاکو خمس برای حضور هر چه بهتر تراکتور در لیگ داخلی طی اقامت پنج ماهه وی در تبریز هم سزاوارانه و مدبرانه بوده است. در نظام کاری خمس و در سیستم‌های انتخابی او نه تنها رضا اسدی، محمدرضا عباسی و ریکاردو آلوز که پیش از آمدن وی نیز خوب بودند پیشرفتی فزون‌تر داشته‌اند، بلکه هادی محمدی، محمد قنبری، ابوالفضل رزاق‌پور و البته محمدرضا اخباری بیش از پیش موفق ظاهر شده‌اند و گوستاوو واگنین هم در جمع «خارجی»های این تیم اوج گرفته است. نقطه قوت اصلی این مربی پرتعصب اسپانیایی سرسختی ذاتی‌اش و انتقال این خصلت از لب خط به درون وجود شاگردانش است؛ تا آنجا که برای تصاحب هر توپی به شدت می‌جنگند و هرگز کوتاه نمی‌آیند.
این یکی فرق می‌کند
داشتن دو نماینده (اسدی و عباس‌زاده) در جمع سه گلزن برتر لیگ و پیشتاز بودن مطلق ریکاردو آلوز در جدول ارسال‌کنندگان بیشترین پاس گل فقط بخشی از توفیق‌های حاصل آمده در دوران بالنسبه کوتاه زمامداری خمس است و تبریزی‌ها به قدری از او راضی‌اند که به گفته هوشنگ نصیرزاده مدیرعامل تراکتور، قراردادش برای چهار سال دیگر تمدید شده است. مهم نیست که تراکتور روز پنجشنبه در مقابل تیم ریکاردو ساپینتوی پرتغالی چه نتیجه‌ای می‌گیرد و مهم‌تر از آن حضور مردی در جایگاه سرمربی تراکتوری‌‌ها است که با وجود همه تصمیم‌گیری‌های لحظه‌ای و برخوردهای قدری تند و پرشمار مالک این باشگاه با مربیان تیمش در سنوات اخیر، برکناری‌اش به آسانی آب خوردن و متکی بر دلایل محکم و احساس یقین و دیدگاهی راسخ نخواهد بود و این یکی با قبلی‌ها به وضوح فرق می‌کند.