با جنجال و سر و صدا جام دورتر می‌شود
آرامش، تنها فرمول قهرمانی
آیسان سعیدی
روزنامه‌نگار ورزشی
برای تیمی که می‌خواهد قهرمان شود، حریف، داور و زمین نباید فرقی داشته باشد. پرسپولیس در فصل جاری سودای پس گرفتن جام را دارد تا پس از یک فصل سکته، دوباره شمایل قهرمانی را پرو کند اما آنها در مهمترین مقطع فصل در تله یک بازی عجیب و غیرمنتظره افتادند که نیم بیشتر انرژی آنها را تلف کرد و تمرکز آنها را بهم زد. برگزاری بازی در آزادی یا کرج در مسابقه‌ای که پیکان میزبان آن بود و حواشی رنگارنگ از استنکاف استادیوم آزادی گرفته تا بی‌تفاوتی پیکانی‌ها و اعتراض و بیانیه رقبا سبب شد تا سرخ‌ها با ذهنی آشفته و با استرس بازی برابر پیکان را آغاز کنند؛ آنچه یک نیمه آنها را کاملاً کشت. پرسپولیس در نیمه نخست تحت تأثیر همین فشارها و آشفتگی ذهنی تیم هفته‌های گذشته نبود و حضور تماشاگران و فشار آنها نیز به استرس و آشفتگی آنها دامن زد. تیمی که یک نیمه طول کشید تا بالاخره در جریان بازی قرار بگیرد و از زیر فشار خارج شود و بداند که این بازی، یک فینال است که هر نتیجه‌ای در آن مترادف با از دست رفتن قهرمانی خواهد بود.
تلف شدن یک نیمه بازی در مقابل پیکان این فرصت را داد تا آرام آرام خود را با اتمسفر ورزشگاه و فشار تماشاگران مچ و آداپته کند و برابر پرسپولیس عرض اندام نمایند. آنها سراسر نیمه نخست را همپای پرسپولیس بدون تمرکز پیش آمدند و ذره ذره خود را با شرایط بازی وفق دادند؛ آنچه کار را برای پرسپولیس در نیمه دوم دشوارتر کرد.
بعد از یک نیمه بی‌حاصل در آزادی پرسپولیس تا به خود آمد، با یک اتوبوس جنگنده و سختکوش روبه‌رو شده بود که در نیمه بی‌خاصیت نخست خود را رویین‌تن کرده بود و نمی‌خواست باج دهد. اتوبوسی که تمامی حملات ریز و درشت پرسپولیس را کاملاً کنترل کرد و دست آخر مقهور یک اشتباه و یک پنالتی شد تا 3 امتیاز را زیر فشار خردکننده حریف و البته تماشاگران از دست بدهد.
پرسپولیس اما در برابر پیکان دریافت که برای قهرمانی باید تمرکز داشت، از حاشیه و جنجال دوری کرد و با آرامش و سکوت حق را در زمین گرفت. این تنها فرمول قهرمانی است. با جار و جنجال و سر و صدا هیچ اتفاقی رخ نمی‌دهد.