استقلال دست خالی به لیگ بعد می‌رود؟
بدون پول، بدون آرامش، به دنبال جام
حمیدرضا عرب
روزنامه‌نگار
بحران‌های متعدد عرصه را به استقلال تنگ کرده و بیم آن می‌رود که جام حذفی نیز تحت تأثیر فضای موجود از کف استقلال برود.
بعد از تساوی خانگی مقابل صنعت نفت آبادان مشخص شد که باز هم قضاوت داوران به ضرر آبی‌ها تمام شده و استقلال دوباره از جانب تصمیم‌های قاضی میدان لطمه دیده است.
این روایت از هفته‌های آغازین برای استقلال شروع شد و احتمالاً تا پایان لیگ هم ادامه خواهد داشت و بعید است که اشتباهات مکرر داوری با توجه به فقدان کمک داور ویدیویی و دیگر امکانات از فوتبال ایران رخت بر بندد و استقلال سودی از این بابت ببرد.
درعین حال که استقلال از این اشتباهات سریالی صدمه بسیار دیده، از درون نیز مشکلات بزرگی دارد که آینده این تیم را سخت به مخاطره می‌اندازد.
کافی است نگاهی بیندازیم به مصاحبه‌های بازیکنان بعد از بازی با صنعت نفت آبادان تا پی به عمق مشکلات ببریم. بازیکنان استقلال پرده از یک بدقولی طولانی برداشته‌اند و مدعی شده‌اند که مسئولان این باشگاه بعد از دربی نیم فصل اول (دربی 99) دیگر پولی به حساب آنها واریز نکرده‌اند و هر آنچه تا امروز به حساب‌شان واریز شده، پاداش‌ها بوده و حقوقی پرداخت نشده است.
علاوه بر این باشگاه استقلال در پرداخت حقوق اعضای کادر فنی نیز ناتوان بوده و حقوق سرمربی ماه‌ها است عقب افتاده است. حتی پیش از بازی با صنعت نفت آبادان نیز زمزمه اعتصاب میان بازیکنان شنیده می‌شد و بعد از بازی هم احتمال اعتصاب قوت گرفته است.
با شرایط موجود بعید است که استقلال با آرامش روانی گام به بازی‌های آتی بگذارد. پرواضح است که در وضع کنونی باید لیگ را برای استقلال تمام شده دانست و ساپینتو و شاگردانش را ناکام در رسیدن به جام قهرمانی لیگ دانست.
برای استقلال تنها جام حذفی باقی مانده که اگر تا آن روزهای حساس و سرنوشت‌ساز مدیران این باشگاه اقدامی در جهت افزایش روحیه و تزریق پول نکنند، هیچ بعید نیست که حتی مقابل نساجی نیز نتیجه‌ای به دست آید که در مخیله هیچ استقلالی نمی‌گنجد.
با استقلالی مواجهیم که نه مدیرانش موفق به تأمین اعتبارات لازم برای پرداخت به بازیکنان و اعضای کادر فنی شده‌اند و نه بازیکنان بعد از ناکامی در لیگ برتر از روحیه مطلوب برای عبور از چالش بازی‌های جام حذفی برخوردارند.
در چنین شرایطی رسیدن به موفقیت نیاز به یک اتحاد جمعی دارد. به این ترتیب که مدیران استقلال طی یک اقدام ضرب‌الاجلی اوضاع مالی را تا بازی‌های جام حذفی بهبود دهند و به لحاظ روانی نیز اقداماتی اساسی در راستای بهبود حال بازیکنان انجام شود.
به طور قطع استقلال اشکالات تاکتیکی هم دارد که این بخش از ماجرا به عهده ریکاردو ساپینتو و همکارانش است که باید فی‌الفور اقداماتی انجام دهند تا بحران نسبی لااقل تا قبل از شروع دوباره جام حذفی از استقلال فاصله بگیرد.
آنچه مسلم است ریکاردو ساپینتو به دلیل برخورداری از جایگاه محکم میان هواداران استقلال حتی اگر به جامی هم دست نیابد به احتمال زیاد آنقدر حمایت خواهد شد که فصل بعد نیز روی نیمکت این تیم خواهد بود. استقلالی‌ها بر این باورند که چون ریکاردو در فصل جاری مصائب مالی متعددی را تحمل کرد و درعین حال هیچ‌گاه داوری‌ها به سودش نبوده، بنابراین شایسته است که یک فصل دیگر در استقلال بماند اما برای شخصیت کاری و حرفه‌ای سرمربی استقلال مطلوب نیست که بدون جام وارد فصل بعد شود و حتی یک جام حذفی نیز کفایت می‌کند تا سرمربی استقلال حداقل دستاوردی را با خود به فصل بعد ببرد و در مقابل هواداران این باشگاه حرف برای گفتن داشته باشد.
البته لازمه رسیدن به این موفقیت نسبی نیز این است که سرمربی استقلال از حواشی پرهیز کند و در دام برخی ارکان تیم حریف قرار نگیرد تا احیاناً با محرومیت دوباره از حضور روی نیمکت تیمش باز بماند.
ساپینتو برای رسیدن به جام حذفی باید خودش را به خوبی کنترل کند و اجاره ندهد که دیگران با روح و روانش بازی کنند و او را همچون تیری از چله کمان رها شده، به یک چهره پرخاشگر و مهاجم تبدیل کنند.