صفحات
  • صفحه اول
  • مدیریت فوتبال
  • زیر چاپ
  • استقلال
  • منهای فوتبال
  • ورزش جهان
  • فوتبال ایران
  • پرسپولیس
  • پرونده
  • لژیونر
  • صفحه آخر
شماره هفت هزار و دویست و نود و چهار - ۱۳ اردیبهشت ۱۴۰۲
روزنامه ایران ورزشی - شماره هفت هزار و دویست و نود و چهار - ۱۳ اردیبهشت ۱۴۰۲ - صفحه ۱۶

25 سال پیش در چنین روزی

اولین قهرمانی آرسنال با گل خاطره‌انگیز آدامز

رسول مجیدی
روزنامه نگار

در ابتدای تأسیس لیگ برتر در سال 1992، این لیگ خیلی رقابتی نبود. در 5 سال اول رقابت‌ها 4 بار منچستر قهرمان شد و فقط بلکبرن‌راورز بود که متکی به ثروث هنگفت مالکش (جک والکر) موفق شد در سال 1995 جام را از آنها بگیرد.
فوتبال انگلیس از همان اواخر قرن نوزدهم که صاحب لیگ شد، همواره زیر سلطه مربیان بریتانیایی بود. تا سال 1998 تمامی قهرمانی‌های لیگ سطح اول انگلیس به مربیانی رسیده بود که بریتانیایی بودند (انگلیسی یا اسکاتلندی). در سال 1998 و درست در چنین روزی (3 مه)، این اصل در فوتبال انگلیس برای همیشه تغییر پیدا کرد. حالا هم لیگ برتر رقابتی شده بود و هم یک مربی خارج از بریتانیا به قهرمانی می‌رسید: آرسن ونگر فرانسوی با آرسنال.

آرسنال 4 – اورتون صفر؛ 3 مه 8‌199
فصل 1998-1997 یکی از جذاب‌ترین فصول لیگ برتر بود. آرسن ونگر در میانه فصل قبل از ژاپن به آرسنال آمده بود و در واقع این فصل اولین فصلی بود که او به طور کامل اختیار تیم را در دست داشت. نتیجه‌ای که ونگر با آرسنال گرفت، درخشان بود. درست مثل سبک بازی توپچی‌های لندن. ونگر موفق شد دو هفته زودتر از پایان فصل جام را از منچستری‌ها بگیرد. آنها برای قطعی کردن قهرمانی‌شان باید در هفته 36 لیگ برتر به مصاف اورتون می‌رفتند. بازی در حضور 38 هزار و 269 نفر در ورزشگاه هایبری برگزار شد. آرسنال بازی را طوفانی آغاز کرد و در نهایت 4-صفر پیروز شد؛ یک روز باشکوه برای باشگاه. شاید بهترین لحظه این باشگاه. دست‌کم تا آن موقع که نظیر نداشت. آرسنال 2 بازی بعدی را باخت؛ 4-صفر به لیورپول و 1-صفر به استون ویلا. فاصله در نهایت با منچستر به یک امتیاز رسید. اما فرقی نداشت آنها دیگر قهرمان شده بودند.
کاری که ونگر فرانسوی شروع کرد حالا ادامه دارد. بعد از بازنشستگی فرگوسن در سال 2013 دیگر هیچ مربی بریتانیایی قهرمان لیگ برتر نشد! در 10 سال گذشته قهرمانی همیشه به مربیانی از کشورهای دیگر رسیده و حالا بیشتر اسپانیایی‌ها و آلمانی‌ها برای بردن جام رقابت می‌کنند.

ZOOM
ماجرای گل تونی آدامز
هواداران آرسنال این روز بزرگ را بیشتر با گل تونی آدامز به یاد می‌آورند. مدافع و کاپیتانی که شمایل آرسنال را نمایندگی می‌کرد. آرسنال یعنی آدامز و آدامز یعنی آرسنال. تونی آدامز در بازی با اورتون گل چهارم را به ثمر رساند. در دقیقه 89. در نگاه اول این گل تأثیری در قهرمانی توپچی‌ها نداشت. قبلش سه گل زده بودند. ولی این گل یکی از خاطره‌انگیزترین گل‌های تاریخ لیگ برتر و باشگاه آرسنال است. با آن شادی منحصربه فرد تونی...
در اواخر بازی استیو بولد، یار آدامز در پست دفاع وسط توپ را از اورتونی‌ها گرفت. آدامز بسرعت برق و باد شروع به استارت زدن کرد. بولد با یک پاس بلند پشت دفاع، آدامز را با دروازه‌بان تک ‌به ‌تک کرد. تونی توپ را با یک استوپ سینه جلوی پای چپش انداخت و تمام. 4-صفر برای آرسنال. این برای دومین بار در تاریخ لیگ برتر بود که دو دفاع میانی انگلیسی با هم پاسکاری می‌کنند و به گل می‌رسند. مارتین تایلر که بازی را برای اسکای اسپورت گزارش می‌کرد، تفسیر جالبی از گل داشت و همین صحنه را بیشتر جاودانه کرد: «اوه! و این تونی آدامزه که توپ را روی پاس استیو بولد گل می‌کنه. باورتون می‌شه؟ این خودش همه چیز را به‌صورت خلاصه توضیح می‌ده.»
آدامز بعد بازی گفت ابتدا نمی‌دانسته چه گل مهمی زده ولی بعد که خلاصه بازی و صدای تیلور را شنیده فهمیده گلش تمثیل از چه بوده. گل او سبک بازی آرسنال را توضیح می‌داد. سبک تیم ونگر؛ فوتبال شناوری که قرار بود آینده فوتبال انگلیس را برای همیشه تغییر دهد.   

جستجو
آرشیو تاریخی