ورزشگاه آزادی را بکوبید و از نو بسازید
دربی ۱۰۰ منهای ۱۰۰
حمیدرضا عرب
روزنامه‌نگار
دربی ۱۰۰ می‌توانست در حضور ۱۰۰ هزار تماشاگر قرمز و آبی برگزار شود اما به دلایل متعدد از حضور حداکثری تماشاگران در این بازی ممانعت به عمل آمد تا در حضور حداقلی تماشاگران این بازی بزرگ برگزار شود.
عمده دلیلی که دست برگزارکنندگان این بازی بزرگ را بست تا بازی را با فروش بلیت‌های محدود برگزار کنند، ناآماده بودن بخش‌هایی از ورزشگاه آزادی است.
در طبقه اول ورزشگاه، جایی که سابق تیفوسی‌های استقلال می‌نشستند، تا جایی که دوآتشه‌های پرسپولیسی حضور داشتند، صندلی‌ها کنده شده تا دوباره‌سازی شود. این وضعیت را اما ماه‌ها است شاهدیم و از ابتدای لیگ تاکنون همین حال و هوا حاکم است و نه تنها سکوها آماده نشده بلکه کندی در بازسازی نشان می‌دهد که احتمالاً وضعیت به وجود آمده تا پایان لیگ ادامه خواهد داشت و نباید امیدی به آماده شدن ورزشگاه تا پایان لیگ داشت.
در طبقه دوم ورزشگاه آزادی نیز که ظاهر آراسته‌تری دارد اجازه حضور تماشاگر داده نشده است.
گفته می‌شود احتمال ریزش برخی بخش‌های طبقه دوم موجب ممانعت از ورود تماشاگر به این بخش شده است تا احیاناً اتفاق ناگواری رخ ندهد.
مسأله اما فقط احتمالاتی از این دست نیست. حال اگر بخش‌هایی که نگرانی‌هایی به وجود آورده در آینده ترمیم شود اما نیاز است که ورزشگاه آزادی به شکل امروزی نوسازی شود و یک بار برای زمان طولانی این ورزشگاه از خطراتی از این دست دور نگه داشته شود و با تجهیزات روز آذین
گردد.
ورزشگاه آزادی بواقع نیاز به یک بازسازی کلی دارد و دولتمردان باید با اختصاص بودجه مکفی این ورزشگاه را مورد بازسازی اساسی قرار دهند.
بواقع اگر چنین نگاهی وجود داشت، دربی ۱۰۰ بهترین زمان ممکن بود تا ورزشگاه آزادی در حضور ۱۰۰ هزار تماشاگر جشن نونواری خود را هم برپا کند اما فقدان بودجه کافی و بی‌تفاوتی‌های سریالی و برخی ملاحظات بی‌دلیل در مقابل بازسازی این ورزشگاه سبب شد فرصتی طلایی از دست برود و در صدمین تقابل سرخابی‌ها عملاً شاهد وضعیتی نامناسب روی سکوها باشیم و آن تصویر جذابی که از دربی‌های ناب اروپایی در ذهن به یادگار می‌ماند، هرگز تکرار نشود و دربی ۱۰۰ از این حیث، تنها آه و افسوس را بر دل‌ها باقی بگذارد.
جایگاه خبرنگاران و وی‌آی‌پی استاندارد نیست
علاوه بر بی‌توجهی به ترمیم سکوها و استفاده نشدن از صندلی‌های استاندارد و بلیت‌فروشی بر اساس شماره صندلی، مشکلات ریز و درشت دیگری هم در ورزشگاه وجود دارد که به آن توجهی نشده است. جایگاه خبرنگاران را مثال بزنیم که چند گام نسبت به نمونه‌های خارجی، بخصوص جایگاه‌های خبرنگاران در جام‌های جهانی عقب‌تر است. گرچه در سال‌های اخیر تلاش‌هایی در راستای بهبود اوضاع محل نشستن خبرنگاران شد اما علاوه بر اینکه این جایگاه در نقطه مناسبی از ورزشگاه تعبیه نشده و باید دقیقاً در وسط سکوها باشد، فقدان برخی امکانات نظیر مانیتور، کیبورد و... در این جایگاه مهم توی ذوق می‌زند. وی‌آی‌پی ورزشگاه آزادی نیز که گاها بلیت‌هایش با قیمت‌های نجومی در بازار سیاه به فروش می‌رسد، در حد استاندارد نیست و کمترین مطابقتی با نمونه‌های خارجی آن ندارد. صندلی‌های نامناسب و قدیمی جذابیت را از این نقطه نیز سلب کرده و عملاً متولیان این ورزشگاه در سال‌های مدیریت خود بیشتر به فکر وصله پینه‌های معمول بوده‌اند، نه اقدامی بنیادین در جهت به‌روز‌رسانی ورزشگاهی که امروز می‌توانست در دربی ۱۰۰ جشن نوسازی خود را بگیرد.