در حافظه موقت ذخیره شد...
لغزش مرگبار توپچی‌ها سر بزنگاه
آرسنال یکشنبه در هفته سی‌و‌یکم لیگ برتر انگلیس در حالی به خانه رقیب همشهری‌اش، وستهام رفت که به خاطر پیروزی منچسترسیتی، خودش را ملزم به کسب 3 امتیاز می‌دانست. شاگردان میکل آرتتا بازی را خوب شروع کردند و بازی به دقیقه دهم نرسیده بود که با گل‌های گابریل ژسوس و مارتین اودگار 2 بر صفر از میزبان خود پیش افتادند. خیلی اما طول نکشید که ثابت شود آرسنال استاد لگد زدن به بخت خود است. یک خطای ناشیانه از گابریل روی لوکاس پاکتا برای جبران توپ لو دادن هم‌تیمی‌اش توماس پارتی، برای داور چاره‌ای جز نشان دادن نقطه پنالتی باقی نگذاشت و به این ترتیب جرقه کامبک تیم میزبان با گلزنی سعید بن‌رحما زده شد.
اتفاقی که پتانسیل تبدیل شدن به سمبل جدید ناکامی در لیگ برتر را دارد اما در دقیقه 52 رخ داد. آرسنال می‌‌توانست بار دیگر از حریف پیش بیفتد و این موقعیتی بود که آنتونیو، بازیکن وستهام با یک خطای هند ناشیانه در محوطه جریمه تیمش تقدیم توپچی‌ها کرد. بوکایو ساکا پشت توپ ایستاد و کابوسی که در فینال یورو 2020 مقابل ایتالیا تجربه کرده بود برایش تکرار شد و پنالتی‌اش را از دست داد. مهاجم انگلیسی اما در بدبینانه‌ترین تصوراتش هم فکر نمی‌کرد که تنها دو دقیقه بعد از هدر دادن پنالتی، تیمش گل دوم را بخورد، اما این اتفاق رخ داد و جارود بوون گل تساوی را برای وستهام زد. به این ترتیب آرسنال یک بار دیگر برتری دو گله را با یک امتیاز عوض کرد اما چیزی که آن را برای هوادارانش نگران کننده می‌کرد، شباهت آن به همان اتفاقی بود که هفته گذشته در آنفیلد رخ داد.
آرسنال بازی را خوب شروع می‌کند، گل هم می‌زند و طوری بر اوضاع مسلط می‌شود که فکر می‌کنید امکان ندارد به حریف اجازه کامبک بدهد اما دقیقاً همین اتفاق می‌افتد آن هم نه فقط برای یک بار و به صورت تصادفی.
شاید تا قبل از بازی برابر لیورپول، تقریباً غیرقابل تصور بود که آرسنال در حالی که در یک بازی که 2 بر صفر از حریفش پیش افتاده، امتیاز از دست بدهد اما این کار الان دارد برای توپچی‌ها به عادت تبدیل می‌شود. بی‌انصافی است حتی اسمش را سهل‌انگاری بگذاریم چون این تیم واقعاً تشنه موفقیتی است که از سال 2004 در حسرتش بوده اما دلیلش هر چه هست، آرسنال در بد موقعی راه حفظ برتری‌اش را فراموش کرده است.
آرسنال و هوادارانش اما هنوز شانس دارند. اگرچه به خاطر از دست دادن 4 امتیاز در دو بازی قبلی می‌شود خیلی راحت این تیم را بازنده نبرد قهرمانی با منچسترسیتی پیش‌بینی کرد – به خصوص که دو تیم دو هفته دیگر در خانه سیتی برابر هم قرار می‌گیرند – اما حسن فوتبال در غیرقابل پیش‌بینی بودن آن است و ساده‌انگاری است که فرض کنیم سیتی هم می‌تواند 8 بازی باقیمانده‌اش تا پایان فصل را ببرد.