باخت جمعه شب مقابل پرسپولیس دغدغه‌های تیم فرزاد حسین‌خانی را بیشتر کرد
بندبازی مسی‌ها روی لبه تیغ
وصال روحانی
روزنامه نگار
مس کرمان بعد از باخت خانگی جمعه شب خود مقابل پرسپولیس به دیدار شب گذشته صنعت نفت آبادان با پیکان در تهران در ادامه هفته بیست و ششم لیگ برتر فوتبال کشور چشم دوخته بود تا ببیند بختش در این مسابقه باز می‌شود یا خیر.
مس با قبول شکست مورد بحث پس از گذشت 26 هفته از لیگ روی 21 امتیاز قبلی‌اش ثابت ماند ولی اگر تیم آبادانی شنبه شب پیکان را می‌برد، 16 امتیاز قبلی‌اش را به 19 پوئن ارتقا می‌داد و امید خود را برای ابقا در لیگ برتر و فرستادن مسی‌ها به دسته‌ای پایین‌تر به جای خود فزونی می‌بخشید. این در حالی است که نفت مسجدسلیمان آخرین تیم جدول هم پس از برد جمعه شب خود مقابل ذوب آهن 16 امتیازی شده و فعلاً از سقوط قطعی رهایی یافته اما این رقابت نزدیک‌تر تیم‌های چهاردهم و پانزدهم جدول (مس کرمان و صنعت نفت) است که سیمای دیگر تیم سقوط کننده به دسته‌ای پایین‌تر را مشخص می‌کند و بسیار بعید به نظر می‌رسد که مسجدسلیمانی‌ها با وجود برد پریشب خود راهی برای نجات بیابند و آنها را باید اولین سقوط کننده قطعی امسال دانست. مس کرمان نه تنها جمعه شب با وجود بهره‌گیری از مزایای میزبانی مقابل پرسپولیس بد بازی کرد و 1-3 تسلیم شد، بلکه به سبب داشتن بازی‌هایی سخت‌تر در چهار هفته پایانی لیگ به صنعت نفت این امید را داده که اگر 3 بازی از چهار بازی بعدی‌اش را ببرد، در لیگ برتر ابقا شود. همین مسأله، دشواری‌ها و حساسیت‌های مسابقات بعدی مس را بیشتر کرده و یکی دو لغزش احتمالی تازه تشخیص دیگر تیم سقوط کننده به «لیگ یک» را به هفته‌های پایانی لیگ برتر و شاید هم روز آخر و ساعت واپسین لیگ بیست و دوم بکشاند.
روندی بدون ضمانت
مس کرمان که فصل پیش با هدایت فرزاد حسین‌خانی بعد از 6 سال دوری از لیگ برتر با بالانشینی در «لیگ یک» به ارشدترین لیگ کشور بازگشت، حالا چهار هفته پردغدغه را پیش رو دارد و زندگی آنها تبدیل به نوعی بندبازی روی لبه تیغ شده است. درست است که صنعت نفت در صورت تحمل دو باخت دیگر در چهار بازی باقی مانده‌اش عملاً مس کرمان را نجات داده و ناخواسته در لیگ برتر نگه خواهد داشت اما تضمینی در دست نیست و چه بسا تیم تحت هدایت عبدالله ویسی با کسب یکی دو برد فشار روحی روی تیم کرمانی را به اوج برساند و چکمه‌اش را روی گلوی حسین‌خانی و مردانش بگذارد و آنها را بیش از پیش دچار استرس کند و به تبع آن، در مسیر کسب نتایجی ضعیف‌تر قرار بدهد. این در حالی است که تا همین دو هفته پیش و تا قبل از برد 1-2 ثانیه‌های آخر نفت آبادان مقابل مس کرمان، تیم حسین‌خانی با 8 امتیاز برتری بر هر دو تیم قعرنشین «نفتی» (نفت آبادان و نفت مسجدسلیمان) در حاشیه امنیت چشمگیری قرار داشت و این اطمینان را داشت که حتی اگر سه باخت تازه هم بدهد، به احتمال 99 درصد در لیگ برتر ماندنی خواهد بود زیرا شرایط روحی و فنی دو تیم نفتی چنان تنزل کرده بود که کار مهمی از آنها برنمی‌آمد و خودشان هم امیدی به جبران مافات در هفته‌های پایانی لیگ نداشتند. اما به ثبت رسیدن یک برد برای هر یک از دو تیم نفتی و خلق دو ناکامی جدید برای مس کرمان معادلات را قدری تغییر داده و امیدهای دو تیم نفتی و بویژه نفت آبادان را برای ابقا در لیگ بیشتر کرده و مس کرمان را فزون‌تر از گذشته با هراس سقوط به دسته‌ای پایین‌تر رو در رو ساخته است. واقعه‌ای که فقط با ضرب‌المثل «خودکرده را تدبیر نیست» قابل تعبیر و تفسیر است.
پایین‌تر از توقعات
حسین‌خانی به‌دلیل محدودیت‌های مالی البته نه در «پیش‌فصل» و نه در «نیم‌فصل» نتوانست مس را آن طور که می‌خواست، تقویت و نفرات مورد نظرش را جذب کند اما شاید توقعات از ترکیب فعلی مس هم بیشتر از چیزی بوده باشد که در میدان مسابقات از آنها رؤیت شد و نتایج ضعیف این فصل را موجب گشت. در تیم کرمانی بازیکنان امتحان پس‌داده‌ای همچون فرزاد جعفری، میلاد خدایی، محمد قاسمی‌نژاد و معین عباسیان انجام وظیفه می‌کنند و حفاظت از دروازه با آرمان شهدادنژاد است که سنگربان کوچک و ناتوانی نیست و مسی‌ها در نوک پیکان حملات خود عارف رستمی را هم دارند که در رده دوم جدول گلزنان فصل جاری قرار دارد. اینها به ما می‌گوید قصورهای فنی در مس کرمان در جریان لیگ بیست و دوم بسیار بوده و اگر هم این تیم ماندنی شود و به دسته‌ای پایین‌تر نرود، این را بیشتر مدیون لغزش‌های پرتعدادتر دو تیم نفتی لیگ خواهد بود که به سبب کمبودهای شدید مالی از هرگونه روحیه‌ای تهی هستند و نه محصول تلاش‌های مؤثر و درخشش خویش. تقلاهای دو تیم نفتی همانند کوشش سربازانی است که بدون سلاح‌های لازم به میدان جنگ فرستاده شده باشند و به تبع آن، نتایج مساعدی از نبردهای خود نمی‌گیرند و بتدریج از پای درمی‌آیند و در این راه مسی‌ها و امثال آنان را نجات می‌دهند.