دستاورد مربیان خارجی برای لیگ برتر
جذابیت یک ذهن زیبا
سعید آقایی
روزنامه نگار
جذاب‌ترین بازی هفته همانی بود که تصور می‌شد. نبردی میان دو مربی مطرح و صاحب سبک لیگ برتر که در فصل جاری لیگ را تحت تأثیر خود قرار داده‌اند و بدل به ستاره‌های روی نیمکت شده‌اند. در لیگ بی‌مایه‌ای که مهم‌ترین و باسابقه‌ترین مربی‌اش قریب به یک دهه است از سکوی سوم بالاتر نیامده و جام ندیده و پاداش ناکامی‌اش را با حضور در تیم ملی می‌گیرد و آن یکی خود را با لوران بلان مقایسه می‌کند و 11 هفته متوالی ناکام است و رنگ برد را ندیده و دیگری با 17 مساوی موفق‌ترین تیم شهرستانی لقب می‌گیرد، قطعاً حضور نفراتی چون ژوزه مورایس، پاکو خمس و حتی ریکاردو ساپینتو یک جذابیت ویژه است. مردانی با نوآوری‌های فنی و تاکتیکی که تیم‌های‌شان فوتبال را به معنای واقعی کلمه بازی می‌کنند و برای هر بازی یک پلن جذاب و تازه دارند. طعنه‌آمیز اینکه این 3 که حالا جزو ستاره‌های لیگ ایران محسوب می‌شوند در مارکت جهانی مربیان مطرحی نیستند و در کتگوری مربیان بزرگ و موفق قرار نمی‌گیرند. مردانی متوسط که به لیگ ایران شور و طراوت خاصی بخشیده‌اند و عامل اصلی جذابیت لیگ شده‌اند. در لیگی که اوج تاکتیک به سانتر از کناره‌ها و حضور یک مهاجم بلندزن فیزیکی در خط حمله خلاصه می‌شود، مورایس، خمس و ساپینتو یک نعمت ویژه به شمار می‌روند که لیگ را از تکرار و ملال خارج کرده‌اند.
بدیهی بود که نبرد دو چهره جذاب لیگ برتر، یک بازی زیبا و تماشایی را رقم بزند. نبردی که در آن مطلقاً از کلیشه‌های رایج لیگ و ضدفوتبال خبری نبود و یک بازی سراسر هیجان و شور را شاهد بودیم که در آن پاکو خمس اسپانیایی برنده بود. مربی صاحب سبک تراکتور که در این بازی بازی بزرگ باز هم ثابت کرد که دارای چه کیفیت ممتازی است. خمس برای این بازی یک تاکتیک ویژه و یک پلن خاص داشت. با توجه به کیفیت ستاره‌های سپاهان و سبک بازی رو به جلوی این تیم، خمس اجازه داد تا مالکیت توپ و میدان در اختیار حریف باشد. تراکتور آگاهانه به گونه‌ای بازی کرد تا سپاهان بسان همه هفته‌های گذشته دست بالا را داشته و برای حمله در زمین میزبان حضور دائمی داشته باشد. این حضور و این جلو کشیدن بی‌محابا همانی بود که خمس می‌خواست. سرمربی اسپانیایی تراکتور سرعت انتقال توپ از دفاع به حمله تیمش را بالا برد و با فوتبال پارتیزانی به گونه‌ای بازی کرد که نهایتاً با 3 ضرب توپ از خط دفاع به حمله برود. در حقیقت پرشورها در این بازی در چند ثانیه از فاز دفاعی به تهاجمی تغییر فاز می‌دادند و همین سبب شد تا سپاهان در این تله هوشمندانه گیر بیفتد. تله‌ای که سبب شد تا موقعیت‌های گل تراکتور بیشتر از حریف باشد و دست آخر میزبان برنده بازی بزرگ هفته لقب بگیرد. بردی که آن را باید تمام و کمال به نام خمس و تاکتیک ساده اما هوشمندانه‌اش نوشت.
استقلال ساپینتو تخت تاز در اتوبان لیگ می‌تازد. آنها این هفته از جاده خطرناک و از دست‌انداز تهران – اراک نیز به سلامت عبور کردند تا در کورس قهرمانی همچنان بالا باشند. تیم ساپینتو هشتمین برد متوالی خود را کسب کرد تا کماکان بهترین تیم نیم فصل دوم باشد. نیم فصلی که آن را باید به نام ساپینتو نوشت. در حالی که تصور می‌شد مهدی رحمتی در اراک شب سختی را برای تیم سابقش رقم بزند اما استقلال دست بالا را داشت و تیم برتر زمین بود. آنقدر برتر که مهدی رحمتی هم در پایان بازی اعتراف کرد که استقلال شایسته برد بوده. در سراسر طول بازی استقلال توپ و میدان را در اختیار داشت و بارها و بارها روی دروازه حریف موقعیت ایجاد کرد. تیم مهدی رحمتی در اندیشه آن بود که با یک بازی فیزیکی و دینامیکی فانتزیست‌های استقلال را از کار بیندازد تا با این تاکتیک استقلال زمینگیر شود اما حضور هافبک‌های جنگنده و دونده‌ای چون سعید مهری و آرش رضاوند سبب شد تا فانتزیست‌های خط حمله استقلال آزادانه و فارغ‌البال در زمین حریف جولان بدهند. دست آخر هم یکی از همین‌ها یعنی مهدی قایدی زهر خود را به تن حریف ریخت و برای سومین هفته متوالی گلزنی کرد تا استقلال 3 امتیاز شیرین را به جیب بزند و سریال بردهایش در لیگ کماکان ادامه داشته باشد. یک سریال جذاب به کارگردانی ریکاردو ساپینتو.