بازگشت امید به اردوگاه سرخ
برخلاف تصور، یحیی گل‌محمدی بدون تغییر سیستم و بدون دست زدن به ترکیب بازی با مس رفسنجان مقابل ملوان قرار گرفت و عیناً همان یازده نفر به میدان رفتند. شروع پرسپولیس جلوی چشم تماشاگران مشتاقش فوق‌العاده هیجانی بود و از توپ اول اینطور به نظر می‌رسید که سرخ‌ها احتمالاً تا قبل از دقیقه 5 به گل می‌رسند. پرسپولیس قبل از دقیقه یک با یک کار تهاجمی و ضربه نرم سروش موقعیت گل ایجاد کرد اما این شروع مثل یک نسیم بهاری زودگذر بود و پرسپولیس دوباره تبدیل به همان تیم بی‌برنامه و ناامیدکننده نیمه نخست بازی در رفسنجان شد.
تیم جوان مازیار زارع در دفاع و حمله فوق‌العاده جسورانه بازی کرد و در کارهای ترکیبی و انتقال توپ با برنامه‌تر به نظر می‌رسید. آنها در دقیقه 7 از اشتباه سروش رفیعی استفاده کردند و اولین شوت به دروازه بیرانوند را ثبت کردند. دو دقیقه بعد یک کار ترکیبی دیگر موقعیتی برای میهمان ساخت اما ضربه نهایی دقیق نبود. ملوان که تیم برتر زمین بود در میانه نیمه نخست دچار یک بدشانسی بزرگ شد و یکی از بهترین مدافعانش را به خاطر مصدومیت از دست داد تا زارع مجبور به تعویض شود. با این حال فرم خوب ملوان چندان تغییری نکرد و آنها در دقیقه 27 با یک شوت زیبا موقعیت خطرناک دیگری خلق کردند تا بیرانوند برای همبازیانش چشم غره برود.
دقیقه 29 بالاخره پرسپولیس با ضربه نرم سروش شانس نصف و نیمه‌ای خلق کرد اما چهار دقیقه بعد این بار اشتباه سرلک برای ملوان جسور شانس گل ایجاد کرد که گولسیانی دروازه تیمش را نجات داد.
اما پرسپولیس که تیم باتجربه‌تری بود با اولین موقعیت جدی خود به گل رسید. دقیقه 36 و بعد از چند لحظه تملک توپ حرکت پا به توپ و پاس عمقی دانیال، ترابی را در موقعیتی عالی قرار داد و او هم با ضربه‌ای محکم و دقیق طاق دروازه ملوان را فرو ریخت.
فقط سه دقیقه طول کشید تا پرسپولیس به گل دوم برسد تا برخلاف بسیاری از بازی‌هایش برای برد استرس نداشته باشد. این بار اوت بلند وحید امیری با ضربه سر مهدی عبدی شانس شوتزنی را برای سعید صادقی ایجاد کرد و ضربه والی او، ایمان صادقی را برای بار دوم تسلیم کرد.
ملوان که اصلاً دوست نداشت دفاع کند دقیقه 43 باز هم حمله کرد اما پاس عالی قاضی‌پور را سهیل فداکار گل نکرد و در واقع نتوانست ضربه نهایی را بزند.
مازیار زارع نیمه دوم را با دو تغییر شروع کرد تا باز هم کم نیاورد. پرسپولیس هم سعی کرد میانه میدان خود را ترمیم کند و اینطوری بود که با بیرون آوردن عمری و تغییر سیستم به 1-3-2-4 سینا اسدبیگی کمربند میانی سرخ‌ها را محکم‌تر کرد.
اولین موقعیت نیمه دوم را پرسپولیس با بازیکن تازه واردش ایجاد کرد و کنترل و ضربه نهایی سینا اسدبیگی هواداران را نیم‌خیز کرد. تغییرات زارع قبل از دقیقه 60 هم ادامه پیدا کرد اما پرسپولیس بالاخره شریط بهتری پیدا کرد. دقیقه 58 کنترل و شوت صادقی موقعیت خطرناکی روی دروازه حریف ایجاد کرد. دو دقیقه بعد دانیال اسماعیلی‌فر دو بار شانس شوتزنی داشت که ضرباتش کم جان و بی‌دقت بود.
پرسپولیس که حالا و در نیمه دوم راحت‌تر موقعیت می‌ساخت غالباً در حال کنترل حریف بود اما هر وقت بازیکنان متمرکز کار می‌کردند موقعیت‌هایی روی دروازه حریف خلق می‌شد. دقیقه 70 سروش رفیعی با پاس عمقی عبدی شانس گل عالی دیگری پیدا کرد اما ضربه او نرم بود و باز هم صادقی راحت این توپ را مهار کرد. دو دقیقه بعد شوت جهانی، بیرانوند را مجبور به واکنش کرد اما در این لحظات اینطور به نظر می‌رسید که احتمال رسیدن پرسپولیس به گل سوم بیشتر است تا اینکه ملوان بخواهد فاصله را کم کند.
دقیقه 78 یک و دوی عبدی و سرلک شانس گل دیگری برای مهاجم قائمشهری سرخ‌ها به وجود آورد اما ایمان صادقی در موقعیت تک به تک شانس گلزنی را از عبدی گرفت تا پریرا به بازی بیاید.
با انجام تغییرات بعدی در فاز حمله پرسپولیس، سرخ‌ها در دقیقه 80 به گل سوم و تمام کننده رسیدند. این بار پاس عمقی ترابی به پریرا رسید و او هم بدون وقفه شوت زد که توپ به تیر افقی خورد و پشت خط دروازه فرود آمد تا کمک داور رأی به گل بدهد.
در دقایق باقیمانده هم عیسی آل‌کثیر یک موقعیت عالی داشت که ضربه فنی و دقیقش با بدشانسی گل نشد. در ثانیه‌های آخر هم او می‌توانست سانتر دقیق سیامک نعمتی را تبدیل به گل کند اما ضربه سروش کم جان بود و پرسپولیس با همان سه گل و یک برد قاطع برنده شد تا امید به قهرمانی به اردوی سرخ‌ها بازگردد.