چرا فوتبال ایران به VAR نیاز دارد؟
پشت این دستگاه، صلح خوابیده است
سینا فراهانی
خبرنگار
پنالتی بود یا نبود؟
آفساید بود یا نبود؟
گل شد یا نشد؟
قرمز داشت یا نداشت؟
کافی است یک بار به فریادهای محمد ربیعی در رفسنجان بعد از بازی با پرسپولیس مجدداً گوش کنیم تا به اهمیت وجود وی‌ای‌آر در ایران پی ببریم.
آنقدر در این سال‌ها دیده‌ایم و شنیده‌ایم از این جنس فریادها و اعتراضات که تصور می‌کنیم که در آینده‌ای نزدیک شاید جان داورهای کشورمان به خطر بیفتد.
از توفیق بهراموف کمک داور معروف شوروی که با تأیید اشتباه گل جف هرست حکم فتح جام جهانی را برای بریتانیا مهر و موم کرد، تا موریسیو اسپینوزا کمک داور بازی انگلیس و آلمان در جام جهانی 2010 که آن گل معروف لمپارد را گل تشخیص نداد، همه و همه حکم به ورود سیستمی در فوتبال کردند که شاید برای بسیاری از فوتبال‌دوستان حکم مرگ فوتبال را داشت.
دیوانگان فوتبال بر این باورند که اشتباهات داوری جزء لاینفکی از جذابیت فوتبال بوده و هست به طوری که شاید بخشی از مقاومت اتحادیه فوتبال انگلستان برای استفاده از وی‌ای‌آر از بعد از مرحله یک چهارم نهایی جام حذفی انگلستان به همین علت است.
اما ماجرای عدالت چیز دیگری است.
در تاریخ بازی‌های بزرگی بوده است که اگر سیستم کمک داور ویدیویی وجود داشت سرنوشت طور دیگری رقم می‌خورد.
به طور مثال اگر وی‌ای‌آر بود الان انگلستان تنها جام جهانی تاریخش را در ویترین افتخاراتش نداشت.
اگر وی‌ای‌آر بود قطعاً بارسلونا سال 2009 را با بالا بردن جام چمپیونز لیگ جشن نمی‌گرفت و شاید تقدیر این می‌شد که بلوگرانا جشن قهرمانی آبی‌های لندن را از خانه تماشا کنند.
و هزاران اما و اگر دیگر که اجرای عدالت را بر افزایش جذابیت فوتبال ارجح کرد و تاریخ را بر این داشت که از اختیارات ذهنی داوران کاسته و بر اجرای سیستماتیک داوری سوق دهد.
اینکه تاریخ فوتبال سرشار از اتفاقات و خاطراتی است که هر بار مرورشان بیشتر از قبل باعث می‌شود غلیان احساساتمان فعال شود، بخش مهمش اشتباهات داوری است که بی‌رحمی این ورزش را بیش از پیش به رخ می‌کشد.
اگر از کولینا رئیس کمیته داوران فیفا بپرسید که وی‌ای‌آر را دوست دارد یا نه قطعاً بر سر دوراهی اجرای عدالت و جذابیت فوتبالی که شاید به قیمت جانش تمام شود بسیار بسیار مردد می‌ماند.
اما با همه این اوصاف دنیا باید بر مدار عدالت و حقیقت بچرخد.
کافی است یک بار به کنفرانس‌های خبری یحیی گل‌محمدی (البته آن بخشی که به حق است) نگاه کنیم تا ببینیم چرا اجرای عدالت در اینجا از نان شب هم واجب‌تر است.
کافی است بدانیم که اگر وی‌ای‌آر بود الان تیم مس رفسنجان 17 امتیاز بیشتر داشت و به جای پرسه زدن در میانه جدول داشت برای قهرمانی می‌جنگید.
کافی است برای یک بار هم که شده به بازی‌های استقلال ساپینتو نگاه کنیم تا ببینیم اگر بخشی از این اشتباهات نبود این تیم با اقتدار در صدر جدول بود.
و هزاران دلیل دیگر که حجتی است بر اینکه نیاز فوتبال ما چیزی جز وی‌ای‌آر نیست.
ورود وی‌ای‌آر به کشور نه یک دغدغه بلکه یک نیاز اساسی است تا دیگر شاهد این نباشیم که موفقیت‌ها پشت یک اشتباه بچگانه مخفی شود.
آقایان مسئول!
خواهش می‌کنیم که تاریخ را سرلوحه خود کنید تا بیشتر از این جامعه داوریمان آسیب نبیند و با وجود حقوق کم به جای یک خدا قوت خشک و خالی فحش و ناسزا نصیبشان نشود.
به امید آن روز دور!