منصوریان می‌دانست فرصت زیادی ندارد
تنها شانس نیمکت فولاد
اکبر منتشلو
روزنامه نگار
فولاد خوزستان با هدایت جواد نکونام برعکس انتظارات همه و بخصوص هواداران این تیم خوزستانی، نتوانست نتایج خوبی در لیگ برتر کسب کند و هفته‌ها و امتیازات زیادی را از دست داد. فولادی‌ها و نکونام کارشان را با صنعت نفت آبادان شروع کردند و با تک امتیاز این بازی، لیگ را استارت زدند. در هفته دوم رقابت‌ها فولاد مقابل پرسپولیس هم یک امتیاز کسب کرد. اولین برد این تیم مقابل تراکتور در هفته سوم با نتیجه 3 بر 2 رقم خورد. فولاد حتی توانست در هفته چهارم سپاهان را هم با یک گل شکست دهد. هفته پنجم با تساوی برابر مس رفسنجان برای فولاد سپری شد. هفته ششم برای فولاد با تأخیر برگزار شد اما شکست 3 بر یک مقابل ملوان بدترین نتیجه این تیم بود. فولاد و مس کرمان در هفته هفتم هم با تساوی به پایان رسید. هفته هشتم فولاد از تیم مدعی استقلال هم یک امتیاز گرفت. مصاف با پیکان هم برای فولاد یک امتیاز داشت. شکست مقابل نساجی مازندران کم کم شرایط بد فولاد را به رخ کشید. این نتیجه مقابل گل‌گهر سیرجان در هفته یازدهم هم تکرار شد تا سیر نزولی فولاد سرعت بگیرد. هفته دوازدهم فولاد برد قاطع و پرگلی مقابل نفت مسجدسلیمان داشت، که تساوی مقابل ذوب‌آهن و هوادار در هفته‌های بعدی، این برد را هم کمرنگ کرد. آخرین بازی نیم فصل را فولاد با برد حداقلی مقابل آلومینیوم اراک به پایان برد. با شروع نیم فصل دوم رقابت‌ها خبری از تحول در فولاد نبود. اولین بازی فولاد بازهم با تساوی مقابل صنعت نفت آبادان شروع شد. فولادی‌ها تساوی نیم فصل اول مقابل پرسپولیس را با برد جبران کردند اما مقابل تراکتور برعکس نیم فصل اول با باخت به خوزستان بازگشتند. دو باخت متوالی مقابل سپاهان و مس رفسنجان اوضاع فولاد را به هم ریخت. هر چند در هفته بیست و یکم فولاد توانست ملوان را ببرد اما اعتمادها از بین رفته بود و نیمکت فولاد آماده تغییر بود. با تغییرات روی نیمکت فولاد هم انگار اتفاق خاصی رخ نداد و روند فولاد همچنان ادامه دارد. شاید برخی‌ها معتقد باشند که باید به نیمکت جدید فولاد فرصت داد اما واقعیت این است که علی منصوریان به خوبی می‌دانست که فرصت زیادی ندارد و فولاد با نکونام و با نتایج پرنوسان و ضعیف خیلی جلو رفته است. فرصت‌ها سوخته و تیم با نتایج دور از انتظارات هواداران در میانه‌های جدول است. از طرف دیگر آسیا را هم از دست داده و این بلیط فولاد هم سوخته است. ادامه این روند و تکرار نتایج پرنوسان گذشته و نشان دادن ضعف در مقابل حریفان، جایگاه این تیم را خیلی ارتقا نخواهد داد و به نوعی آمدن منصوریان در این فصل روی نیمکت فولاد، خیلی منطقی و حساب شده به نظر نمی‌رسد، هم از نظر مدیران باشگاه و هم از نظر خود منصوریان که می‌دانست، فرصت چند هفته‌ای برای تحول در تیم چندان مناسب نیست و شاید نگاه به فصل آینده داشته است. اما نیمکت فولاد یک شانس خوب برای تثبیت حضور روی نیمکت این تیم دارد و آن بازی‌های جام حذفی است. در خوشبینانه‌ترین حالت فولاد در لیگ برتر، بتواند جایگاه فعلی خود را حفظ کند و یا یکی دو پله پایین یا بالا برود، که این تغییرات چنگی به دل هواداران فولاد نخواهد زد اما بازی‌های جام حذفی فرصتی است که فولاد می‌تواند و سابقه آن را هم دارد تا دل هوادارانش را به دست بیاورد. فولاد در اولین بازی توانسته خوشه‌طلایی ساوه لیگ لیگ یکی را شکست دهد و به مرحله بعدی راه یابد. این تیم یک مصاف سخت و حیاتی در مقابل گل‌گهرسیرجان خواهد داشت تا خود را مجدداً به پرسپولیس در مرحله بعدی برساند. اگر فولاد بتواند از سد گل‌گهرسیرجان عبور کند، شانس زیادی برای ادامه حیات در این رقابت‌ها خواهد داشت. همانطور که گفته شد فولاد پیش از این در هفته یازدهم به گل‌گهر سیرجان باخته است اما برد در جام حذفی مقابل این تیم هم می‌تواند، شکست گذشته را جبران کند و هم فولاد را امیدوارتر در رقابت‌ها پیش ببرد. اگر نیمکت فولاد بتواند برنامه‌ریزی مناسبی برای این رقابت‌ها داشته باشد، به نظر می‌رسد بهره‌برداری از این شانس، ادامه حضور آنها را فعلاً روی نیمکت فولاد تضمین نماید.