داستان قلعه‌نویی با تیم ملی
آمدن با خرد جمعی، رفتن با پنالتی!
امیر قلعه‌نویی سرمربی جدید تیم ملی فوتبال کشورمان شد و مأموریت یافته است که ما را در جام ملت‌های ۲۰۲۳ به موفقیت برساند. کاری که با توجه به نمایش‌های دیده شده از نمایندگان آسیا در جام جهانی انصافاً دشوار به نظر می‌رسد چون عربستان، کره جنوبی و ژاپن واقعاً در قطر۲۰۲۲ بهتر از ما بودند و استرالیا هم اصلاً تیم ضعیفی نبود. به این چهار مدعی باید قطر را هم اضافه کرد که اگرچه در جام جهانی داخل کشورش نتایج خوبی نگرفته ولی قطعاً تحت عنوان مدافع عنوان قهرمانی حرف‌های زیادی در جام ملت‌ها برای گفتن خواهد داشت. بازگشت قلعه‌نویی به تیم ملی از برخی جهات شبیه به همان داستانی است که او ۱۶ سال قبل تجربه کرد اما امیدواریم تا پایان این ماجرا مانند داستان اولین حضورش در تیم ملی نباشد و اتفاقاتی شیرین برای فوتبال ایران و همراه با امیر رقم بخورد.
مأموریت تکراری
امیر قلعه‌نویی ۱۶ سال قبل هم پس از پایان جام جهانی ۲۰۰۶ سرمربی تیم ملی شد و باید ما را آماده حضور در جام ملت‌های آسیا می‌کرد. اتفاقی که این روزها دقیقاً تکرار شده است البته با این تفاوت که پس از جام جهانی ۲۰۰۶ ایران باید ابتدا مجوز حضور در جام ملت‌های ۲۰۰۷ را به دست می‌آورد اما حالا دیگر با توجه به قوانین جدید کنفدراسیون فوتبال آسیا مشکلی از این بابت نداریم و تحت عنوان سرگروه در جام ملت‌ها هستیم. وجه تشابه دیگر قلعه‌نویی در دوره دوم سرمربیگری او این است که تابستان سال ۱۳۸۵ جانشین برانکو شد و حالا در زمستان امسال باید به جای کی‌روش انجام وظیفه کند. در واقع هر گاه با سرمربیان خارجی به بن‌بست رسیدیم، امیر قلعه‌نویی جزو گزینه‌های هدایت تیم ملی بوده است.
داستان خرد جمعی
انتخاب شدن امیر به عنوان سرمربی ایران در هر دو دوره بسیار عجیب بود. در مقطع اول داریوش مصطفوی دبیرکل وقت فدراسیون فوتبال گروهی از نخبگان و مربیان فعال در فوتبال کشور را به فدراسیون دعوت کرد و از آنها خواست پیرامون انتخاب سرمربی جدید نظر بدهند ولی با وجود اینکه اغلب آنها اعتقاد داشتند محمد مایلی کهن سرمربی تیم ملی شود، مصطفوی حکم هدایت ایران را به نام امیر قلعه‌نویی زد! اتفاقی عجیب و غریب که هنوز هم سؤالات بسیاری پیرامون آن باقی مانده است. در مرتبه دوم گزینش قلعه‌نویی نیز ابتدا شاهد بودیم که او به حالت قهر از جمع کاندیداها انصراف داد اما در نهایت وقتی مذاکرات با سانچز در دقیقه ۹۰ به بن‌بست رسید، قرعه به نام سرمربی اسبق استقلال زده شد!
استارت با سوریه
اولین مسابقه رسمی ایران با هدایت امیر قلعه‌نویی تابستان سال ۱۳۸۵ برابر سوریه در ورزشگاه آزادی برگزار شد. در آن مسابقه تیم ملی با ارائه نمایشی انتقادآمیز نتوانست میهمان خود را شکست بدهد و در نهایت کار با تساوی یک بر یک تمام شد. البته ایران قبل از این بازی چند دیدار دوستانه انجام داده بود و پس از مسابقه مذکور به کره جنوبی رفتیم و با این تیم به تساوی یک بر یک رسیدیم.
رابطه خاص با لژیونرها
در مقطعی که امیر قلعه‌نویی برای اولین مرتبه سرمربی ایران شده بود، لژیونر‌های بزرگی در اروپا داشتیم و همین مسأله موجب شده بود تا شایعاتی پیرامون رابطه سرد قلعه‌نویی با این بازیکنان مطرح شود. علی کریمی، مهدی مهدوی‌کیا و وحید هاشمیان بزرگترین ژنرال‌های ما در آن مقطع بودند. البته مسعود شجاعی، آندرانیک تیموریان و جواد نکونام نیز تابستان همان سال ۸۵ به جمع فوتبالیست‌های ایرانی شاغل در اروپا پیوستند.
کنار گذاشتن دایی
پس از ماجراهای جام جهانی ۲۰۰۶ کاملاً مشخص بود که علی دایی دیگر در تیم ملی ایران حضور پیدا نمی‌کند و این اتفاق در زمان سرمربیگری امیر قلعه‌نویی رخ داد. البته امیر چند بار در مصاحبه‌هایش تأکید کرد که اگر دایی بخواهد او حاضر است ترتیب برگزاری یک بازی خداحافظی را برایش بدهد اما شهریار این مسأله را رد کرد و بدون مسابقه خداحافظی از جمع ملی‌پوشان جدا شد.
پایان تلخ
دوره سرمربیگری امیر قلعه‌نویی در مرتبه اول اصلاً طولانی نشد و پس از یک سال به پایان رسید. شکست برابر کره جنوبی در مرحله یک چهارم نهایی جام ملت‌های ۲۰۰۷ پرونده قلعه‌نویی در این تیم را بست و او را در این عرصه ناکام کرد. حالا امیر با تجربه‌ای بسیار بیشتر و البته ۱۶ سال پیرتر دوباره به تیم ملی برگشته است تا آن خاطره تلخ را از ذهن همه پاک کند.