ادعاهای «الهامی» آنقدرها هم بیمعنا نبود
وصال روحانی
روزنامه نگار
در روزی که تیم هوادار در ادامه هفته بیست و سوم لیگ برتر فوتبال کشور میزبان تیم اواخر جدولی مس کرمان است، به یاد آوردن حرفهای اخیر «ساکت الهامی» سرمربی نه چندان ساکت «هوادار» ما را به باورهای جالب و تازهای میرساند.
اظهارات الهامی در مورد اینکه اگر سرمربی تیم ملی شود، ایران را حتی در زمین تیمهای ملی ژاپن، عربستان، کره جنوبی و استرالیا به پیروزی خواهد رساند، در نگاه نخست فقط یک «گندهگویی» غیرمستدل نشان میدهد و او احتمالاً در هیچ یک از این زمینها پیروز نخواهد شد اما ادعاهای فوق یک پیام روشن و صریح دارد. الهامی با گفتن این مسائل میخواهد سران فوتبال نه چندان واقعیتگوی ما را از غفلت خارج کند و به آنها تذکر بدهد که پروسه شناسایی سرمربی جدید تیم ملی اینقدر دنگ و فنگ ندارد و آنقدرها هم سخت و پیچیده و زمانبر نیست که آنها طی حرفها و اقداماتشان قصد وانمود کردن آن را دارند. روندی که فرهاد کاظمی، دیگر مربی نامآشنای کشورمان هم در مصاحبه اخیرش آن را «سیاهبازی» توصیف کرد است و اگر به حرفهای بسیاری از مربیان دیگر کشورمان هم رجوع کنیم، میبینیم که آنها هم به روند گزینش سرمربی جدید تیم ملی همینگونه مینگرند و آن را توأم با ظاهرسازی و فاقد عنصر صداقت و عاری از شفافیت میدانند و مهدی تاج و همکارانش را بابت به راه انداختن این نمایش کم و بیش مسخره، از ته دل سرزنش میکنند. در این نمایش صلاحیت و اعتبار مربیان ایرانی هم به چالش کشیده شده و آنها به گونهای آشکار تحقیر شدهاند. برنامه خواستن فدراسیون از مربیانی که از آغاز هم مشخص بود گزینههای واقعی هدایت تیم ملی نیستند و بحث کاندیدا بودنشان فقط به این خاطر مطرح شد تا سر مردم گرم شود و فدراسیون برای انجام کار اصلی مورد نظرش زمان بخرد، واقعه تأسفآور و رنجآفرینی بود؛ تا به آن حد که تاج مجبور شد اواخر هفته پیش بابت به راهاندازی این پروسه صوری در مصاحبهای کوتاه با رسانهها که از تلویزیون هم پخش شد، رسماً از مربیان عذرخواهی کند. مربیانی که یا برنامه دادند اما اصلاً مد نظر نبودند یا چون میدانستند سر کار گذاشته شدهاند، برنامهای ارائه نکرده و انصراف دادند.
آنجا که الهامی ادعا میکند قادر است تیم ملی را در زمین بزرگترین حریفان «همقارهای» خود نیز به پیروزی برساند، لزوماً به این معنا نیست که او قطعاً این کار را خواهد کرد و وی احتمالاً قصد و عزمی واقعی هم در این خصوص ندارد و شاید میخواهد به فدراسیوننشینان نه چندان راستگوی کشورمان بگوید که؛ «چرا اینقدر شلوغش کردهاید و مربیان ایرانی را تحقیر میکنید و توانایی و حقانیت آنها را به هیچ میگیرید؟ آنها کسانی هستند که میتوانند بدون ادعاهای خاص و بدون حقوقهای نجومی، فوتبال ایران را به جایگاه واقعی و محترمانهاش بازگردانند و دوباره بر قلههای افتخار بنشانند.» بله، پیام اصلی اظهارات سرشار از افراط اما هدفمند الهامی این است که؛ بگذارید مربیان ایرانی بدون هرگونه منتگذاری از سوی فدراسیون زمامدار تیم ملی شوند و کار کنند و نتیجه بگیرند. نتایجی که قطعاً بدتر از نتایج فاجعهبار اخیر کارلوس کیروش نخواهد بود.