پیش‌بینی‌ناپذیر مثل منصوریان
سینا فتوت
روزنامه‌نگار
اینکه علیرضا منصوریان پیش‌بینی‌ناپذیر است جای خودش. این هم که علیرضا منصوریان در دومین هفته مربیگری خودش در فولاد هم برای استقلالی‌ها پیش‌بینی‌ناپذیر باشد و هم برای هواداران فولاد، نکته مهم دیگری است که نمی‌شود از منظر دور نگه داشت.
منصوریان یکی از بزرگترین مربیان هدر رفته فوتبال ایران است که واقعاً نمی‌شود این میزان از تیشه به ریشه خود زدنش را درک کرد. چقدر حیف که او، به جای تبدیل شدن به یک مدیر باجذبه یا یک مربی موفق دنبال این گشت که یک «مربی باحال» باشد، در کنفرانس‌ها بگوید و بخنداند و برای بازیکنان تیمش جوجه باد بزند! چقدر حیف که او را جایی در بین راه گم کردیم و اجازه دادیم سرمایه‌ای مثل خودش را با همین باحال به نظر رسیدن نابود کند!
او حالا آخرین تیم بزرگش را تجربه می‌کند. استقلال و تراکتور را تجربه کرد و بعید است کارش به هدایت تیمی مثل سپاهان برسد. پرسپولیس هم که تکلیفش مشخص است و نه او روی نیمکتشان می‌نشیند و نه آنها به او نیمکت می‌دهند. روی همین حساب می‌توان حکم داد که فولاد آخرین تیم بزرگ او خواهد بود و اگر از مربی باحال بودن در نیاید و به مربی بادیسیپلین بودن برنگردد، برایش شاید برگشتی در کار نباشد. خودت را حراج نکن برادر!