آیا این یک هشدار برای سبک بازی پرسپولیس است؟
سومین شکست یحیی در بازی مالکانه
یحیی گلمحمدی از آن دست مربیانی است که به بازی مالکانه و آنچه پپ گواردیولا در فوتبال دنیا رواج داد، علاقه زیادی دارد و دنبال پیروزی بعد از مالکیت بالا بر توپ است و از این مدل بازی لذت میبرد. پرسپولیس همین فصل و تا پایان هفته بیست و دوم در فوتبال مالکانه با 8/55 درصد مالیکت توپ در هر مسابقه تیم اول لیگ برتر بوده است.
پرسپولیس در بازیهای بزرگ و مقابل تیمهای مدعی و پرمهره هم این برتری در مالکیت توپ را ثابت کرده است. آنها در بازی هفته دوازدهم مقابل استقلال 1/63 درصد زمان بازی مالک توپ بودند و در مصاف رفت مقابل سپاهان نیز 2/59 درصد زمان مسابقه توپ را در اختیار گرفتند که البته در هیچ کدام از این دو بازی به برد دست نیافتند.
پرسپولیس مقابل گلگهر برتری ناچیزی در بازی مالکانه داشت اما باز هم برتر بود(2/51 درصد به 8/78 درصد) اما جالب اینجاست که این روند در دو بازی مقابل نساجی و آلومینیوم اراک که سرخها 10 نفره شدند هم خراب نشد.
پرسپولیس در مصاف با نساجی ترابی را در دقیقه 60 با کارت قرمز از دست داد اما پرسپولیس در نهایت آمار 7/51 درصد مالکیت توپ را ثبت کرد و از این حیث برتر از حریفش بود.
همچنین پرسپولیس قبل از سوت پایان نیمه اول دیدار برگشت با ایرالکو بیرانوند را به دلیل اخراج مستقیم از دست داد و بیش از یک نیمه 10 نفره بازی کرد اما با وجود این برتری 3/58 درصدی مقابل 7/41 درصدی در مالکیت توپ داشت که فوقالعاده به نظر میرسید.
با این حال در بازی با هوادار در ورزشگاه آزادی اتفاق عجیبی رخ داد. پرسپولیس بازی را به شکل عجیبی باخت؛ هم در نتیجه هم مالکیت توپ. تیم ساکت الهامی 3/55 درصد مالک توپ بود تا کادر فنی هوادار به این نکته ببالند و از بازی تیمشان مقابل پرسپولیس یحیی به وجد بیایند.
بازی با هوادار و از دست رفتن مالکیت شاید میتوانست یک اتفاق باشد اما در تبریز و مقابل تراکتور هم پرسپولیس با وجود پیروزی در ثانیههای آخر مالکیت را باخت و تنها 7/44 درصد زمان بازی مالک توپ بود.
هر چند با در نظر گرفتن کیفیت تراکتور و آنچه پاکو خمس در این تیم به وجود آورده شاید از دست دادن مالکیت در بازی تبریز تا حدی قابل پیشبینی بود و احتمالاً پرسپولیس دوباره در این تیم به همان مسیر قبلی باز خواهد گشت اما با در نظر گرفتن این نکته که سرخها دو بار طی سه بازی اخیرشان در این آیتم بازنده بودهاند، حالا این سؤال به شکل جدیتری مطرح میشود که آیا پرسپولیس و یحیی باید نگران از دست دادن مالکیت توپ در بازیهای خود باشند یا باید طرفدار این فرضیه بود که در نهایت پیروزی اهمیت دارد و بازی مالکانه در سایه قرار میگیرد.