امیر- استقلال؛ با حساسیت نیمکت تیم ملی
فراتر از یک بازی!
سعید زاهدیان
روزنامهنگار ورزشی
یکی از جاذبههای لیگ- فرقی نمیکند لیگ فوتبال باشد یا والیبال و بسکتبال و کشتی- تقابلهای حساس و جذاب است؛ استقلال امروز درحالی مقابل گلگهر بازی میکند که سوای جایگاه دو تیم در جدول، تقابل امیر قلعهنویی و استقلال همیشه برای هواداران جذاب است؛ حتی برای هواداران پرسپولیس.
اما بازی امروز برای خود قلعهنویی هم از اهمیت فراوانی برخوردار است؛ او که این روزها گزینه اصلی هدایت تیمملی محسوب میشود و همواره به حضور مربیان خارجی در تیمملی انتقاد داشته و در مجموع آنتی خارجی محسوب میشود، بیشک در این برهه از زمان دلش نمیخواهد که در استادیوم آزادی و مقابل ساپینتوی پرتغالی بازنده باشد. اگرچه ساپینتو روی نیمکت نیست و برخلاف بازی رفت که همراه با تنشهای فراوان و جنجالی به پایان رسید، در این مسابقه بعید است که میان دستیاران دو مربی شاهد تنش باشیم اما حساسیت امیر برای نباختن به تیم یک مربی خارجی حتماً او را به تکاپوی بیشتری کنار خط ترغیب میکند و این بازی بیتردید حساسیتهایی دارد که شاید خیلی از ما بیخبر از آنها به بازی نگاه کنیم.
استقلال به نسبت گلگهر تیم پرستارهتری دارد و در تهران به پشتوانه هوادارانش از بخت بیشتری برای پیروزی برخوردار است اما غیبت ساپینتو به نفع گلگهر خواهد شد و انرژی و تکاپوی او کنار خط بازیکنان استقلال را همیشه تهییج میکند. اگر قلعهنویی مقابل استقلال ناکام بماند، حتماً منتقدان او بحث تیمملی را پیش میکشند و بواسطه شکست گلگهر مقابل استقلال به انتقاد از قلعهنویی میپردازند؛ گرچه یک مسابقه نمیتواند متر و ملاک درستی برای تحلیل مربیان باشد. در سمت مقابل هم چنانچه امیر برنده این دوئل شود، حامیان او از فرصت استفاده کرده و در مدح این مربی صحبت خواهند کرد که بهترین گزینه برای نیمکت تیمملی کسی نیست جز امیرخان قلعهنویی. همین مباحث باعث میشود تا از حالا منتظر یک بازی داغ و پرتلاطم باشیم که آبستن اتفاقات فراوانی است.
معشوقکشی برای تیم ملی
ایمان گودرزی
وقتی اسم استقلال میآید بدون شک یکی از افرادی که به ذهن هر کس میآید امیر قلعهنویی است. مردی که بیشترین افتخارات استقلال در عرصه رقابتهای لیگ برتر با هدایت او به دست آمده اما حالا بالغ بر ۷ سال است که جایی روی نیمکت آبیپوشان پایتخت ندارد. هیچ کس نمیتواند منکر تعصب امیر روی استقلال شود اما هیچ کس هم نمیتواند منکر این قضیه شود که وقتی قلعهنویی مقابل آبیها روی نیمکت قرار میگیرد بیشتر از هر کسی میخواهد که عشق اولش را شکست دهد و همیشه خودش را مقابل این تیم ثابت کند. با همه این صحبتها اما ژنرال سابق استقلال اصلاً آمار خوبی از تقابل و رویارویی با آبیها ندارد. قلعهنویی جدا از هدایت استقلال با تیمهای مختلفی هم به مصاف این تیم رفته است اما طی چند سال اخیر شکستهای فراوانی را برابر آبیپوشان تجربه کرده و آخرین پیروزی مقابل استقلال به چهارم آبان ماه سال ۹۷ باز میگردد. جدال رفت استقلال و سپاهان در هجدهمین دوره رقابتهای لیگ برتر که به میزبانی ورزشگاه آزادی برگزار شد و شاگردان قلعهنویی توانستند استقلال وینفرد شفر را با یک گل شکست بدهند. از آن تاریخ به بعد قلعهنویی دیگر نتوانست آبی پوشان را مغلوب کند و حالا روز دوشنبه در حالی به مصاف این تیم خواهد رفت که حدود ۱۵۹۲ روز، موفق به شکست استقلال نشده است. امروز اما داستان شاید با همیشه فرق داشته باشد. نیمکت تیم ملی ایران که در بلاتکلیفترین حالت خود به سر میبرد نامهای داخلی و خارجی زیادی این چند روز دور خودش دیده است. یکی از نامهای داخلی که بیشتر از همه در لیست نامزدها به چشم آمد امیر قلعهنویی بود. هنوز هیچ چیز قطعی نیست اما به نظر اکثر کارشناسان اگر بنا بر انتخاب سرمربی داخلی است، قلعهنویی بهترین گزینه خواهد بود. امیر که آمار خوبی مقابل سرمربیان خارجی استقلال ندارد بهدنبال این است که با برد مقابل یار قدیمی حقانیت خودش را برای رسیدن به این جایگاه اثبات کند. حالا باید ببینیم این نوار شکستهای متوالی روز دوشنبه در ورزشگاه آزادی پاره خواهد شد یا یک شکست دیگر در کارنامه قلعهنویی هنگام جدال با استقلالیها ثبت میشود؟
رویای سه امتیاز
آیسان سعیدی
برای گل گهر و امیر قلعهنویی زمان از این مناسبتر نمیتوانست باشد. آنها سه امتیاز با استقلال فاصله دارند و در حالی به مصاف این تیم میروند که ساپینتو باید از روی سکو بازی را دنبال کند. آنها این فرصت را دارند تا با شکست دادن استقلال و رسیدن به امتیاز 40، مسابقات را با دست بالاتری ادامه بدهند. اتفاقی که برای سیرجانیها قطعاً میتواند بسیار شیرین و اثرگذار باشد. انگیزههای امیر قلعهنویی برای این بازی بسیار بالاست. او مدتهاست جامی را نبرده و هر وقت اسمش بهعنوان نامزد سرمربیگری تیم ملی بیان میشود، مخالفانش این واقعیت را به رویش میآورند. اینکه او با وجود دور زدن در تمام تیمهای پولدار و صنعتی نتوانسته در سالهای اخیر حتی یک جام حذفی کسب کند. او قطعاً انگیزههای بالایی برای ساکت کردن منتقدان و کاهش فاصله با صدر و شکست دادن استقلال دارد و در این موضوع تردیدی نیست. سؤال اصلی اینجاست که آیا سیرجانیها توان برآورده کردن خواستههای مربی خود را دارند؟ سؤال مهمتر اینکه آیا حواشی بازی دور رفت به دور برگشت هم سرایت خواهد کرد و شاهد یک بازی جنجالی خواهیم بود؟
خط حملهات رو راه بنداز سینیور
هومن جعفری
روزنامهنگار ورزشی
بعد از توقف مقابل نساجی، استقلال حالا یک بار دیگر فرصت دارد تا اسبش را زین و کورس صدرنشینی و قهرمانی را دنبال کند. ساپینتو حالا بیش از هر زمان دیگری باید درک کرده باشد که غیبتش لب خط چه ضربه سنگینی به تیمش و خودش میزند و اگر نخواهد دامنه کنترل خشم خود را بالاتر ببرد، در بازیهای آینده هم دوباره همین آش و کاسه را پیش رویش خواهند گذاشت.
استقلال و ساپینتو، امروز رودرروی یکی از جدیترین رقبا قرار خواهند گرفت. هرچند قلعهنویی در سالهای اخیر مقابل استقلال بختی نداشته اما نام او همچنان ترسناک و احترام برانگیز است و ساپینتو هم این را بخوبی میداند.
اما استقلال در بازیهای اخیر نتایج خوبی گرفته که این را مدیون رسیدن سرمربی به ترکیب ثابت است. در خط میانی مهری و رضاوند به اوج هماهنگی و بهرهوری ممکن رسیدهاند و در هر بازی برای تیم خودشان امتیازی میسازند. در خط حمله هم استقلال دست بازی دارد اگرچه باید پذیرفت که مهاجمانش کمی افت کردهاند. این افت مهاجمان با افزایش قدرت تهاجمی و میل گلزنی تیمی کمی جبران شده اما هواداران استقلال میتوانند در خیال خودشان مهاجمانی مثل عنایتی یا برهانی یا حتی سامره را مجسم کنند که با این شیوه بازی تیمی، میتوانستند در هر بازی گلزنی کنند و رکورد بزنند.
ساپینتو اگر بتواند خط حمله خودش را کمی جدیتر از قبل روانه میدان کند تا بازیکنانش از سه متری دروازه خالی را بیرون نزنند، آنوقت بزرگترین گامش برای قهرمانی را برداشته. ببینیم استقلال زهردار مقابل گلگهر چه خواهد کرد و به کجا خواهد رسید. در بازی رفت که استقلال با گلهای محبی و یامگا برنده شد. ببینیم در بازی برگشت چه اتفاقی خواهد افتاد!
جایی برای اشتباه نیست
سمیرا شیرمردی
روزنامهنگار ورزشی
استقلال که فصل گذشته قهرمان لیگ برتر شد، برای اینکه بتواند رکوردی شبیه رکورد پرسپولیس یا حداقل نزدیک به آن را بزند، این فصل همه فکر و ذکر خود را معطوف به قهرمانی کرده. آبیپوشان پایتخت، با سرمربی خارجی کار خود را شروع و بازیکنان گلزن زیادی را جذب کردند تا بتوانند با گلهای زیاد و شکست دادن حریفان به این هدف خود برسند اما یک سری حواشی که شاید دلیل اصلی آن، رفتار عجیب ریکاردو ساپینتو بود باعث شد استقلال فعلاً در رده سوم قرار بگیرد. باوجود همه حواشی و سکتههای گاه و بیگاه، استقلال همچنان امید زیادی برای رسیدن به قهرمانی دارد. آنها برای رسیدن به صدر روی بازیهای رودرروی مدعیان دیگر حساب باز کردهاند و این تصور را دارند که بازی سپاهان و پرسپولیس میتواند آنها را به صدر برساند. شاگردان ساپینتو میدانند دیگر جای هیچ اشتباهی نیست و باید از همه بازیها، امتیاز کامل به دست بیاورند تا بتوانند به این هدف بزرگ خود برسند. چراکه احتمالاً سپاهان و پرسپولیس در بازیهای آینده لغزش خواهند داشت. ضمن اینکه اگر بازی رودرروی این ۲ تیم با تساوی به پایان برسد، شرایط برای استقلال بهتر خواهد شد. استقلال هم بازیهای سخت و مهمی در پیش دارد اما آنها این روزها شرایط خوبی دارند و میتوانند هر تیمی را شکست دهند. برای آبیپوشان هر بازی تا پایان فصل یک فینال است؛ اگر میخواهند به صدر برسند و قهرمان شوند، دیگر جایی برای اشتباه نیست. اگر میخواهند در انتهای فصل پشیمان نشوند و حسرت نخورند.
آخرین فرصت امیر
امیررضا همایون
خبرنگار
مصاف دو تیم گلگهر و استقلال بدون تردید یکی از جذابترین بازیهای هفته جاری لیگ برتر است. رقابتی که البته از چند جهت قابل بررسی است. اول اینکه گلگهر تحت هدایت امیر قلعهنویی در فصل بیست و دوم لیگ برتر فوتبال ایران با وجود ستارگان پرشمار در کسب نتیجه ناکام بوده؛ به گونهای که گلگهر مقابل تیمهای متوسط و یا سطح پایین حاضر در لیگ برتر نتیجه خوبی کسب میکند اما مقابل تیمهای بالانشین جدول به مشکل میخورد. اتفاقی که شاید در بازی امروز مقابل استقلال هم گریبان او و شاگردانش را بگیرد و باعث از دست رفتن یک 3 امتیاز حساس دیگر در مصاف با تیمهای بالانشین شود.
نکته دوم اینکه بازی گلگهر با استقلال اولین رقابت سخت امیر قلعهنویی پس از انتشار لیست گزینه هدایت یوزها در جام ملتهای آسیا است. فهرستی که امیر قلعهنویی در صدر آن قرار دارد و بسیاری از هواداران فوتبال به علت کسب نتایج سینوسی در این فصل همراه با گلگهر بر این باور بودهاند که این سرمربی کهنهکار به هیچ عنوان گزینه مناسبی برای هدایت تیم ملی آن هم در جام ملتهای آسیا نیست. قلعهنویی اما امروز این فرصت را دارد تا با کسب نتیجه مطلوب مقابل تیم سابقش نظریه طیف منتقد و مخالف خود را نقض کند و نشان دهد باوجود اینکه چند سال از آخرین قهرمانیاش در لیگ برتر میگذرد، همچنان کیفیت و کمیت خود را در فوتبال ایران حفظ کرده و هنوز توانایی حضور روی نیمکت تیم ملی بهعنوان نفر اول کادرفنی را دارد. میتوان گفت شاید مصاف استقلال و گلگهر از منظر فوتبالی آنچنان حساس نباشد اما به نظر میرسد این بازی آخرین فرصت قلعهنویی برای اثبات خودش به جامعه فوتبال ایران و در نهایت رسیدن به نیمکت تیم ملی برای دومین بار است.