از سرمربی جدید تیم ملی بلژیک چه می‌دانیم؟
تدسکو؛ مهندس بلندپرواز
سال گذشته وقتی دومنیکو تدسکو در حال سپری کردن روزهای خوشی در لایپزیگ بود و اولین جام این باشگاه را برایش به ارمغان آورد، فضای عمومی فوتبال آلمان علیه او و تیمش بود. لایپزیگ در آلمان نه تنها محبوب نیست بلکه منفور است. آلمانی‌ها اعتقاد دارند لایپزیگ تازه تأسیس یک باشگاه بی‌ریشه است که فقط با تکیه به پول‌های هنگفت شرکت ردبول موفقیت‌هایش را برده.
همان روزها رافائل هونگشتاین در سایت اتلتیک درباره تدسکو نوشت: «باشگاه‌های آلمانی شاید همچنان او را در شبکه‌های اجتماعی نادیده بگیرند اما ایتالیا و چند کشور دیگر به اعجوبههای جدید مربیگری علاقه دارند و قطعاً پیشرفت او را با اشتیاق زیر نظر دارند.»
تدسکو در پایان آن فصل جام حذفی را برای لایپزیگ به ارمغان آورد. این اولین و فعلاً تنها جام تاریخ باشگاه کوچک آلمانی است. پیش‌بینی ستون‌نویس معروف فوتبالی هم خیلی زود به واقعیت پیوست.
تدسکو حالا در خارج از آلمان یک شغل خوب به دست آورد. او سرمربی تیم ملی بلژیک شده. خیلی‌ها وقتی اسم تدسکو برای این سمت اعلام شد، آن را شایعه‌ای بی پایه و اساس دانستند اما حالا او یک پروژه جذاب به دست آورده و خیلی‌ها دوست دارند بیشتر با تفکراش آشنا شوند. داستان زندگی این مربی ۳۷ ساله البته بسیار جالب است. او از خانواده‌ای ایتالیایی می‌آید که به آلمان مهاجرت کرده‌اند. مهندس بوده و وقتی مدرک دانشگاهی‌اش را گرفت کار خوبی در یک شرکت تولید قطعات ماشین برای مرسدس پیدا کرد اما به مربیگری ادامه داد. گفته می‌شود او در آن زمان بازی بهترین تیم‌های دنیا را نگاه می‌کرد -چلسی ژوزه مورینیو، منچستریونایتد سر الکس فرگوسن و بارسلونای فرانک رایکارد- و سعی می‌کرد جزئیات ظریف برنامه‌های تاکتیکی آنها را درک کند و تا جایی که می‌شود از آنها الگوبرداری کند. او همچنین رزومهاش را برای اشتوتگارت ارسال کرد، تیمی بوندس‌لیگایی که به آکادمی جوانان درخشانش معروف است. پس از یک جلسه تمرینی با بازیکنان زیر 9 سال، او به صورت نیمه وقت پست کمک مربی را به دست آورد، مدارک مربیگری بیشتری گرفت و در نهایت احساس کرد که باید تصمیم بزرگی بگیرد. او می‌گوید: «من به نقطه‌ای رسیدم که متوجه شدم زمان زیادی را به فکر کردن درباره فوتبال در طول کارم صرف می‌کنم. اینکه وقتی سر کاری هستید با 100 درصد توان انجامش دهید بسیار مهم است. اگر این احساس را داشته باشم که کاملاً متعهد نیستم، باید دست بردارم.» تدسکو خوش شانس بود که پس از کسب چند پیروزی به عنوان سرمربی موقت تیم زیر 17 ساله‌ها، اشتوتگارت کاری تمام وقت برای هدایت این تیم به او پیشنهاد کرد. این کار از نظر مالی قدم رو به عقب بزرگی بود اما تدسکو احساس می‌کرد که بالاخره در حال انجام کاری است که باید باشد. از درآمد سرشارش در صنعت خودرو چشم‌پوشی کرد و رؤیایش را دنبال کرد. حالا اسم او در تاریخ نوشته شده. اولین مربی‌ای که برای لایپزیگ جام آورد و شاید فردی موفق در فوتبال بلژیک.