دوئل‌های بزرگ در ال‌کلاسیکوی 79
5 مقابل 5؛ تعیین‌کننده و خطرناک
محمد قراگزلو
خبر‌نگار
پرسپولیس و سپاهان خیلی زود در جام حذفی به هم برخوردند اما در این تقابل 90 یا حتی 120 دقیقه‌ای می‌توان منتظر کلی برخورد کوچکتر و جزئی‌تر اما جذاب بود. برخوردهایی که در طول بازی ممکن است نکته‌ها و حاشیه‌های زیادی به همراه داشته باشد و نگاه‌ها را معطوف به خود کند. گاهی این برخوردها آنقدر جذاب می‌شوند و همه روی آن متمرکز می‌شوند که عنوان «دوئل» کاملاً برازنده‌اش به نظر می‌رسد و بعضاً اهدافی بزرگ دارد.
بیرو – نیازمند
یک دوئل از فاصله حدوداً 100 متری. هر کدام از این گلرهای ملی‌پوش با بسته نگه داشتن دروازه خود می‌توانند کمک بزرگی به تیم‌شان در راه عبور از این خوان باشند. این دوئل وقتی جذاب‌تر می‌شود که این بازی به ضربات پنالتی بکشد و آنجاست که آنها قدرت تعیین‌کنندگی بیشتری خواهند داشت. هر دو گلر در تیم ملی کنار هم کار می‌کنند، هر دو در اروپا شرایط جالبی نداشتند و به تیم‌های سابق‌شان برگشتند اما این بازی نشان خواهد داد کدام‌شان می‌توانند لقب «ستاره» را مال خود کنند.
رضاییان – امیری
با توجه به اینکه مشخص نیست مدافع چپ پرسپولیس در این بازی علی نعمتی خواهد بود یا وحید امیری اما تقابل دو بازیکن ملی‌پوش و جام‌جهانی‌رفته دو تیم می‌تواند از جذابیت‌های این بازی باشد. اگر وحید در خط هافبک بازی کند و در حمله پرفشار و متمرکز کار کند رامین رضاییان به‌عنوان مدافع راست زیاد نمی‌تواند بالا بیاید و قدرت تهاجمی سپاهان در آن جناح کم خواهد شد اما اگر امیری بی‌محابا جلو بیاید و فضای پشتش خالی بماند یا علی نعمتی هم در پوشش آن سستی کند رامین می‌تواند به تیم سابقش ضربه بزند پس این دوئل هم تعیین‌کننده خواهد بود.
مغانلو – پورعلی‌گنجی
مهاجم سابق پرسپولیس هم روی زمین هم روی هوا خوب کار می‌کند و قرار است بزرگترین آزمون خط دفاع پرسپولیس مقابل او رقم بخورد. شهریار از نظر یحیی مهاجم کاملی است که هم خوب گل می‌زند هم خوب دفاع می‌کند اما امروز یحیی طرفدار او نیست و اتفاقاً برای مهارش مأمور تعیین کرده است. هر چند یارگیری من تو من در کل بازی منسوخ شده اما مرتضی می‌تواند مناسب‌ترین و بهترین مأمور مهار مغانلو برای از کار انداختن او باشد. مرتضی روی زمین سریع است و پرش‌های بلندی دارد. او در کورس‌ها کم نمی‌آورد و از نظر بدنی آنقدر قوی است که بتواند تنه به تنه شهریار بزند اما مغانلو هم به این راحتی‌ها تسلیم نخواهد شد.
نعمتی– احمدزاده
فرشاد احمدزاده در پست وینگر راست به کیفیتی رسیده که هیچ وقت در پرسپولیس به آن نرسیده بود. او بازیکنی است که در محیط‌های کوچک توپ را از پرس در می‌آورد و آنقدر خلاقیت و سرعت دارد که در مرحله انتقال از دفاع به حمله جزو مؤثرترین و خطرناک‌ترین بازیکنان سپاهان باشد. مقابل او احتمالاً علی نعمتی بازی خواهد کرد که بعید است بالا بازی کند و احتمالاً از خط نیمه عبور نخواهد کرد. اول به خاطر اینکه اصولاً بازیکن رونده‌ای نیست و دوم اینکه دوست ندارد فرشاد احمدزاده از فضای پشت سرش استفاده کند.
نورافکن – اسماعیلی‌فر
دوئل دورادور دانیال با رامین رضاییان است تا هواداران را به کری‌خوانی مجبور کنند اما در زمین بازی این دو مدافع مقابل هم شاخ به شاخ نخواهند شد. از وقتی نورافکن به وینگر چپ منتقل شده خطرناکتر و بهتر کار می‌کند. او شوتزن است و ارسال‌های خوبی دارد و اگر قرار باشد دانیال مدام در حمله باشد و بالا بازی کند نورافکن می‌تواند از فضای پشت سر او بهترین استفاده را ببرد. در عین حال اگر دانیال متمرکز و قدرتمند بازی کند نورافکن مجبور است با زکی‌پور مدافع چپ تیم‌شان بازی کند و دو بازیکن جناح چپ میزبان بیشتر مشغول دفاع خواهند شد. در عین حال دانیال باید در رفتن و برگشتن آنقدر بالانس داشته باشد که برعکس بازی‌های قبلی هم در حمله مؤثرتر کار کند و تعیین کننده باشد هم در دفاع گافی ندهد که تیمش از آن منطقه لطمه بخورد.